گروه بین‌الملل: 70 سال پیش ساعت 8:15 صبح روز دوشنبه ششم آگوست 1945 (15 مرداد 1324) به وقت محلی در شهر هیروشیما، کسانی که در حومه شهر و در فاصله دورتری از مرکز انفجاری ناشناخته قرار داشتند، نوری پرقدرت‌تر از تابش خورشید را شاهد بودند. بعد از انفجار اولین بمب اتمی که تا آن روز ناشناخته بود، شهر هیروشیما با خاک یکسان شد و در همان لحظه اول حدود 140 هزار نفر جان خود را از دست دادند. در فاصله سال‌های 1946 تا 1951 به تعداد تلفات 60 هزار نفر دیگر اضافه شد. بمب دوم، 3 روز بعد بر سر اهالی شهر ناکازاکی فرود آمد و تعداد کشته‌های هیروشیما و ناکازاکی در اولین بمباران اتمی در جهان توسط آمریکا، تا 220 هزار نفر افزایش یافت. قدرت بمب اول را معادل 20 هزار تن تی‌ان‌تی برآورد کرده‌اند که در ارتفاع 548 متری زمین منفجر شد اما حقیقت آن است که آثار مخرب بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، به 220 هزار کشته محدود نشد و بعدها که اولین کودک به نام ساداکو، تحت تاثیر تششعات بمب اتمی با بیماری سرطان خون از مادر متولد شد، جهانیان دریافتند آمریکا چه جنایتی را در حق بشریت مرتکب شده است.  در سال‌های بعد، کودکان ناقص‌العضو یا مبتلا به سرطان خون بیشتری از مادران آسیب دیده از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی متولد شدند و پس از مدت کوتاهی درگذشتند. آثار مخرب رادیواکتیو همچنان بین نسل‌های بعدی در این کشور قربانی می‌گیرد. در هیروشیما و ناکازاکی همه ساله هزاران نفر از مردم و مقامات سیاسی کشورهای جهان برای محکوم کردن کاربرد سلاح‌های هسته‌ای در مراسم یادبود این فاجعه شرکت می‌کنند.  حملات اتمی آمریکا به شهروندان ژاپن برای تسلیم کردن این کشور در جنگ دوم جهانی، اولین و آخرین حمله اتمی علیه مردم یک کشور محسوب می‌شود. آمریکا و روسیه اکنون بیش از 14 هزار کلاهک اتمی در اختیار دارند.  خبرگزاری تسنیم مجموعه عکس‌هایی از قبل و بعد این فاجعه تاریخی منتشر کرده است.