بازار فروش پمپهای آب خانگی با وجود قطعی و اُفت فشار در جنوب البرز هر روز داغتر از دیروز میشود و مردم برای رهایی از این معضل به فشار هر چه بیشتر انشعاب خود میاندیشند.
برخی بر این باورند که مدیران شبکه توزیع آب در شهرهای جنوبی استان البرز برای عبور از فصل گرما در سال جاری روش جدید کاهش فشار به جای جیرهبندی آب را در پیش گرفتهاند، مردم نیز دست به کار شده و با قبول هزینههای زیاد پمپ آب در انواع مختلف را نصب میکنند. اما تحقیقات میدانی مهر از نقاط مذکور نشان میدهد این روش جدید نهتنها باعث رفع مشکل نشده بلکه برای افرادی که تاکنون موفق به خرید پمپ نشدهاند مشکل ایجاد کرده است. در واقع به سبب کشش محتوای موجود در شاهلولهها توسط پمپها، نعمت آب باریکهای که پیشتر جریان داشت نیز از آنها گرفته شده است و در این مسیر چه دبهها که هماکنون برای پُرشدن به اینسو و آنسو و این خانه و آن خانه روانه نیست!
وقتی پمپها هم کاری از پیش نبرند
حال معلوم نیست اگر آن تعداد افرادی که تاکنون پمپ نخریدهاند در این جهت اقدام کنند آیا اصلاً آبی برای کشش در لولهها باقی خواهد ماند یا خیر؟ در واقع این پرسش، پرسشی است که هماینک اذهان جویندگان آب در جنوب استان البرز را به خود مشغول کرده است. یکی از شهروندان که ساکن خانهای استیجاری در یکی از مناطق یاد شده است در همین رابطه به مهر می گوید: بستن یک پمپ کوچک ۵۰۰ هزار تومان هزینه دارد، ماندهام من که مستأجرم پمپ وصل کنم یا نه؟ چون تا چند ماه دیگر باید این خانه را ترک کنم و شاید به جایی بروم که وضعیت آب بهتر باشد و پمپ خریدهشده روی دستم بماند. علیرضا صالحی اضافه میکند: اگر هم این کار را نکنم باید با بی آبی سر کنم. به صاحبخانه هم گفتهام ولی زیر بار نمیرود. در واقع بیشتر مستأجران وضعیتشان مثل من است. یکی دیگر از شهروندان شهرهای جنوبی البرز از وضعیت افت فشار آب گلایه می کند و میگوید: من ماندهام اگر همه پمپدار شوند، آیا اصلا دیگر آبی در داخل لوله میماند که کشیده شود یا نه؟ وی میافزاید: در حال حاضر بعضی از خانههای ویلایی که فقط 2 نفر در آن زندگی میکنند پمپ هایی را خریدهاند که برای ساختمانهای چندطبقه کاربرد دارد و همین موضوع باعث ترکیدگی لولهها شده و برعکس اینها، برخی هم هستند که اصلا نه پمپ دارند و نه آب. این شهروند ادامه میدهد: فکر میکنم تنها کسانی که از این ماجرا سود میبرند فروشندگان پمپ باشند که این روزها کار و کاسبیشان داغِداغ است تا جایی که بعضی از افراد هم شغلشان را عوض کرده و به این کار روی آوردهاند. وی اضافه میکند: اغلب پمپها استاندارد نیستند و زود خراب میشوند یا مکش خوبی ندارند، مخصوصاً جنسهای چینی که البته سرویس و خرید و فروششان برای پمپفروشها و سیمپیچیها درآمد خوب و برای مردم ضرر زیادی دارد.
برخورد با عاملان برقراری انشعابهای غیرمجاز
برای نمونه شهر محمدشهر کرج با جمعیتی بالغ بر ۱۳۶ هزار نفر یکی از همین شهرهاست که طی ماهها و روزهای گذشته با مشکلات قطعی و افت فشار آب روبهرو بوده است. در همین رابطه گفتوگویی با رئیس شورای اسلامی شهر محمدشهر انجام دادیم و متوجه شدیم غیر از مساله کمآبی که در کل کشور در جریان است در این ورطه انشعابهای غیرمجاز نیز کماثر نبودهاند. بیژن بابایی با اعلام اینکه انشعابهای غیرمجاز یکی از عوامل اصلی کمبود آب در محمدشهر هستند برخورد با عاملان برقراری اینگونه انشعابات را از اولویتهای اعضای شورای اسلامی شهر عنوان میکند. عدم مصرف بهینه و انشعابات غیرمجاز آب باعث تضییع حقوق شهروندان قانونمند میشود. بابایی در گفتوگو با مهر در همین رابطه عنوان می کند که سازمان آب پیگیریهای مجدانهای را برای قطع انشعابهای غیرمجاز این افراد شروع کرده است. بابایی ضمن بیان اینکه «مشکل آب مشکل کشوری و جهانی است» استفاده بهینه از این نعمت را ضروری عنوان کرد و گفت: عدم مصرف بهینه و انشعابات غیرمجاز آب باعث تضییع حقوق شهروندان قانونمند میشود. وی درباره شهرک عباسآباد محمدشهر که هماینک با مشکل شدید افت فشار آب و قطعیهای مکرر روبهرو است نیز عنوان کرد: در این باره قطعه زمینی تحویل سازمان آب و فاضلاب شده است که با حفر چاه جدید در این نقطه مشکل این شهرک برطرف شود.
رئیس شورای اسلامی شهر محمدشهر احداث و بهرهبرداری از ایستگاه پمپاژ آب محمدشهر که در ورودی این شهر واقع شده است را نیز از دیگر برنامههای موجود در این رابطه عنوان کرد. به گفته این مسؤول، رفع و پیگیری مشکل برق چاههای آب منطقه نیز از برنامههای پیش رو و بعضاً عملیاتی در این زمینه بوده است که نتیجه کاهش قابل ملاحظه قطعیهای آب را در محمدشهر حاصل کرده است.
فراموشی مصرف بهینه در گیرودار نصب پمپها
اما شاید به قول یکی از شهروندان دلسوز محمدشهری تنها چیزی که در گیرودار خرید و نصب پمپها و ساخت پمپاژخانهها به فراموشی سپرده شده باشد، خود مساله مهم «چگونگی مصرف و مصرف بهینه» باشد: گویا در حال حاضر شهروندان محترم به جای آنکه بیشتر در مسیر «بهینهسازی مصرف» حرکت کنند به فشار هر چه بیشتر انشعاب خود میاندیشند و همین موضوع نشان میدهد فرهنگسازی درباره مصرف بهینه و قانونمداری در این حوزه بسیار ویژه و حیاتی یا اصلاً وجود ندارد یا بسیار کمرنگ و غیرکاربردی اعمال میشود.