حسن رستمی*: چند روزی است که عربستان سعودی هجمه رسانه‌ای گسترده‌ای را علیه ایران به راه انداخته و تلاش کرده تهران را به دخالت در امور داخلی عراق متهم کند؛ اتهامی که حتی خود مقامات عراقی نیز آن را رد کرده و بارها بر نقش مثبت جمهوری اسلامی ایران در عراق و همکاری تهران با بغداد در امر مبارزه با تروریسم تاکید کرده‌اند. رژیم سعودی که خود پرونده قطور و سیاهی از دخالت در امور داخلی دیگر کشورهای منطقه در دست دارد، دیگران از جمله ایران را به دخالت در امور داخلی دیگر کشورها متهم می‌کند. از دخالت آل‌سعود در امور داخلی لبنان گرفته تا سوریه، یمن، عراق و دیگر کشورهای منطقه. در لبنان بیش از 150 روز است که این کشور با خلأ ریاست‌جمهوری روبه‌رو است و ریاض  با حمایت از برخی جریان‌های مورد نظر خود عملا ریاست‌جمهوری در این کشور را تعطیل کرده است.  یمن نمونه‌ای دیگر از دخالت‌های رژیم سعودی است که امروز شاهد آن هستیم؛ کشوری که مردم آن می‌خواهند خود سرنوشت کشورشان را تعیین کنند، در مقابل  عربستان با حمله نظامی به این کشور عربی که بیش از
 10 هزار کشته و زخمی برجای گذاشته، قصد دارد مهره مورد نظر خود را بر این کشور مسلط کند تا مقدرات اصلی این کشور را  در دست بگیرد و در این راه از حمایت‌های آشکار از تروریست‌های تکفیری القاعده و داعش و تحریک قبایل و گروه‌های مختلف علیه یکدیگر و به راه انداختن جنگ داخلی برای رسیدن به اهداف شوم خود ابایی ندارد البته نگرانی عربستان سعودی علیه ایران را باید بجا توصیف کرد چرا که ریاض برگ برنده‌ای در منطقه در دست ندارد و حتی جایگاه خود را در بین متحدان خود از دست داده است. رژیم سعودی  بعد از بیداری اسلامی، تلاش کرد با دلارهای نفتی و حمایت از افراد مورد نظر خود در مصر و تونس و دیگر کشورها، انقلاب این کشورها را از مسیر اصلی خود منحرف کند که در برخی از این کشورها تا اندازه‌‌ای موفق هم بود و نمونه اصلی آن مصر است که با کمک این کشور، ژنرال‌ها قدرت را در این کشور قبضه کرده‌اند و در تونس هم توانستند تا اندازه‌ای اسلامگراها را از عرصه قدرت دور کنند و قدرت را به نیروهای مورد نظر خود در این کشور واگذار کنند. عربستان‌سعودی که بشدت با موج بیداری اسلامی نگران به نظر می‌رسید بلافاصله درصدد مقابله با این موج برآمد. عربستان در این راه از شگردهای مختلف استفاده کرده و با تقویت گروه‌های سلفی و وهابی و گروه‌های تروریستی و نیز حمایت از اپوزیسیون‌های داخلی این کشورها تا اندازه‌ای سعی کرد موج این انقلاب‌ها  به دروازه‌های این کشور نرسد. باید گفت بعد از موفقیت اندک عربستان در برخی کشورها، رژیم سعودی خیال براندازی نظام سوریه را در سر پروراند و در این راه تلاش‌های زیادی به‌کار بست که با وجود تمام تلاش‌هایی که در این زمینه صورت داد، نتوانست موفقیتی کسب کند. در یمن نیز با وجود گذشت نزدیک به 5 ماه از تجاوز عربستان به یمن، تیرش به سنگ خورد و نتوانست به اهداف مورد نظر خود در این کشور که همان باز گرداندن عبدربه منصورهادی به یمن بود دست یابد و تنها دستاورد ریاض از این جنگ تخریب زیرساخت‌ها،آواره کردن مردم  و نیز هدف قرار دادن غیرنظامیان بود که تاکنون بیش از 4000 نفر شهید و بیش از 10 هزار مجروح بر جای گذاشته است. عصبانیت عربستان و رسانه‌های این کشور از نقش منطقه‌ای ایران  تا جایی پیش رفته که در این راه به هر سوژه‌ای متوصل می‌شوند. از دروغ بزرگ درباره تهدید حیدرالعبادی، نخست وزیر عراق از سوی ایران و اینکه اگر مصونیت نوری المالکی لغو شود، ایران دیگر از عراق در جنگ با تروریسم حمایت نمی‌کند و مردم را علیه دولت العبادی تحریک خواهد کرد تا دروغ مضحک فروش«قرنیه چشم» در ایران با تیتر«قیمت هر چشم ایرانی، 30 هزار دلار»، نمونه‌هایی از دروغگویی رسانه‌های سعودی علیه ایران است. در باب بسته اصلاحات دولت العبادی، برخی رسانه‌های عربی سعی کردند از این تحلیل، ایران را نگران از برگزاری تظاهرات در عراق جلوه دهند در حالی که مسؤولان عراقی نیز چنین دغدغه‌هایی را دارند و در این‌باره هشدار دادند، باید گفت مجموعه خدمات اجتماعی که باید مردم عراق از آن برخوردار باشند، طی سال‌های گذشته از نمره قابل قبولی برخوردار نبوده است و دولت نتوانسته خواسته‌های مورد نظر مردم را در این زمینه برآورده کند. از سوی دیگر طرح مبارزه با فساد نیز یک مطالبه عمومی است که مرجعیت بارها بر مبارزه قاطع با آن تاکید کرده است. اینکه عربستان در رسانه‌های وابسته خود قصد دارد خود را حامی دولت و ملت عراق نشان دهد و در مقابل ایران را به سنگ‌اندازی در امر مبارزه با فساد و محاکمه مسؤولان فاسد متهم کند، باید دلیل طرح چنین اتهام‌زنی را در جای دیگری جست‌وجو کرد. رژیم سعودی تاکنون به دلیل ترس از اعتراضات مردمی هنوز نتوانسته حتی سفارت خود را در عراق افتتاح کند. کشوری که به دلیل ترس از تشکیل یک کشور نوپای دموکراتیک با صدور تروریسم به این کشور و با تزریق دلارهای نفتی به تروریست‌ها ناامنی را برای عراقی‌ها به ارمغان آورد؛ چگونه می‌خواهد خود را حامی مردم این کشور و خواسته‌های اصلی آن در مبارزه با تروریسم، فساد و حامی بسته اصلاحی حیدرالعبادی نشان دهد بنابراین باید در حمایت عربستان از عراق و شخص العبادی به
دیده تردید نگریست.
*کارشناس مسائل خاورمیانه