گروه بین‌الملل:‌ شورای امنیت سازمان ملل متحد، روز دوشنبه به اتفاق آرا بیانیه‌ای در حمایت از مذاکرات مقدماتی فشرده درباره مسائل کلیدی به منظور احیای صلح در سوریه تصویب کرد، اقدامی که می‌تواند نشانه‌ای از تغییر در قدرتمندترین نهاد سازمان ملل متحد باشد که برسر چگونگی پایان دادن به جنگ داخلی سوریه بشدت دچار اختلاف بوده است. پیش از آنکه هر 15 کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد این متن را تصویب کنند، ویتالی چورکین، سفیر روسیه در سازمان ملل متحد گفت این بیانیه ریاستی نخستین سند سیاسی منحصرا درباره بحران سوریه خواهد بود که به طور اجماع تصویب می‌شود. این وحدت شورای امنیت سازمان ملل متحد در انتشار بیانیه‌ای سیاسی درباره سوریه در بحبوحه تلاش‌های دیپلماتیک شدت گرفته برای پایان دادن به درگیری‌های منطقه‌ای از جمله در این کشور صورت می‌گیرد، جنگی که در سایه حمایت غرب و رژیم‌های مرتجع عربی از تروریست‌ها پنجمین سال خود را سپری می‌کند و منجر به وخیم‌ترین بحران انسانی در جهان امروز شده است. به نظر می‌رسد موافقتنامه هسته‌ای بین ایران و 6 قدرت جهانی راه را برای مجموعه‌ای از اقدامات دیپلماتیک از جمله تلاش‌های روسیه و کشورهای مهم خاورمیانه و همچنین استفان دی‌میستورا، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد باز کرد که همگی در تلاش برای یافتن راهی به منظور پایان دادن به بن‌بست سیاسی در سوریه هستند. شورای امنیت سازمان ملل متحد طرح دی میستورا را که اخیرا اعلام شد و هدف از آن فراهم شدن زمینه برای مذاکرات صلح جدید به منظور پایان دادن به جنگ داخلی در سوریه است تصویب کرد. این طرح صلح شامل مذاکرات درباره یک روند انتقال سیاسی و برگزاری انتخابات دموکراتیک و همچنین بهترین راه مقابله با تروریسم است. در این بیانیه شورای امنیت سازمان ملل متحد از همه طرف‌ها در سوریه درخواست کرده است فورا در جهت اجرای نقشه راه صلح در سوریه که کشورهای عضو شورای امنیت سال 2012 آن را در ژنو تصویب کردند گام بردارند. در این نقشه راه تشکیل یک دولت انتقالی با اختیارات کامل اجرایی که مورد توافق 2 طرف باشد درخواست شده است. در این نقشه راه به کنار رفتن اسد از قدرت در زمانی نامشخص اشاره شده است. رافائل رامیرز کارنو، سفیر ونزوئلا در سازمان ملل متحد پس از آنکه این بیانیه در نشستی علنی قرائت شد گفت این بیانیه نقض حق حاکمیت و حق تعیین سرنوشت برای مردم سوریه است، زیرا شامل تشکیل یک دولت انتقالی بدون رضایت آنان است و این اقدام با منشور سازمان ملل متحد مغایرت دارد.