شهرستان هریس که طی سال‌های اخیر از طرف مسؤولان به عنوان پایتخت فرش روستایی کشور نیز خوانده می‌شود، کماکان با محرومیت‌های آزاردهنده‌ای همچون نبود بیمارستان و دیگر زیرساخت‌های اساسی روبه‌رو است. برای رفتن به هریس مجبوریم ۵۰ کیلومتر ازجاده مرگ اهر- هریس- تبریز را طی کنیم. بالاخره بعد از چند ساعت ماندن در ترافیک جاده اهر- تبریز به شهرستان هریس می‌رسیم. از وضعیت موجود شهرستان تعجب می‌کنیم، خبری از توسعه‌یافتگی و پیشرفت در این منطقه نیست. خانه‌های کاه‌گل، خیابان‌های کم‌عرض، مغازه‌های کوچک و خیلی دیگر از تضادهایی را می‌بینیم که در دیگر شهرستان‌های استان ندیده بودیم. این وضعیت نامطلوب مرکز شهرستان است، یقینا وضعیت روستاها و بخش‌های مختلف این شهرستان از این هم بدتر است. با نانوایی که مشغول پختن فتیر سنتی که سوغات هریس است، هم‌صحبت می‌شوم و از وضعیت منطقه سوال می‌کنم که می‌گوید: شهرستان هریس محروم‌ترین شهرستان استان است، در این شهرستان خبری از توسعه شهری نیست. اینجا خیلی با شهرهای دیگر استان همچون تبریز، آذرشهر، مراغه، اهر، جلفا و مرند متفاوت است. علی جاویدی ادامه می‌دهد: در زلزله سال ۹۱ ارسباران بیمارستان کوچک این شهرستان آسیب دید و تخریب شد که تجهیزات اندک موجود در این بیمارستان به مدرسه‌ای منتقل شد و این مدرسه به مرکز درمانی هریس تبدیل شد. وی درباره این مدرسه که بیمارستان شده است، می‌گوید: این بیمارستان که شبیه بیمارستان‌های صحرایی است چندان تجهیزات پیشرفته پزشکی ندارد و فقط چند پزشک عمومی در آن مشغول به فعالیت هستند و مردم برای عمل‌های جراحی و امور مهم پزشکی به تبریز می‌روند و هزینه‌های اضافی زیادی را متحمل می‌شوند. مردم برای عمل‌های جراحی و امور مهم پزشکی به تبریز می‌روند و هزینه‌های اضافی زیادی را متحمل می‌شوند. این شهروند هریسی به مهاجرت مردم منطقه به شهرهای دیگر اشاره می‌کند و می‌افزاید: مشکلات و نبود کارخانه برای کار باعث شده است خیلی‌ها به تبریز بروند به‌هر حال قصه محرومیت شهرستان هریس، دیرزمانی است که تبدیل به غصه همیشگی مردم و عاملی برای مهاجرت شده تا پدرهای خانواده برای زندگی و خانواده خود حداقل امکاناتی که امروز در دسترس تمام مردم شهرهای دیگر قرار دارد را فراهم کنند. از این نانوا خداحافظی می‌کنم و به سمت فرمانداری شهرستان هریس می‌روم، حسن یحیوی، فرماندار شهرستان هریس است که با خوشرویی تمام مرا به دفتر کارش می‌برد. وی از محرومیت‌های منطقه در سال‌های گذشته می‌گوید و از توجه ویژه استاندار به این منطقه و تلاش دولت برای رفع محرومیت‌ها تشکر می‌کند. فرماندار هریس به ظرفیت‌های ویژه و ناشناخته این شهرستان اشاره می‌کند و می‌گوید: این شهرستان با وسعت 2 هزار و ۴۰۰ کیلومترمربع،
5 درصد مساحت استان را شامل می‌شود و طبق سرشماری عمومی سال۹۰ حدود
۶۵ هزار نفر در هریس زندگی می‌کنند. وی سپس می‌گوید: این شهرستان نقش بسزایی در اقتصاد استان و در عرصه‌های کشاورزی، دامداری و قالیبافی ایفا می‌کند و فرش هریس نیز در کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. یحیوی با بیان اینکه در گذشته محرومیت‌های زیادی همچون نبود جاده استاندارد، بیمارستان و خیلی امکانات زیرساختی در شهرستان هریس وجود داشت، ادامه می‌دهد: دولت تمام تلاش خود را برای از بین بردن محرومیت در این شهرستان می‌کند، نمونه‌اش بزرگراه اهر- هریس- تبریز که با سرعت پیشرفت کنونی پروژه به احتمال زیاد تا آخر سال ۹۵ به بهره‌برداری خواهد رسید. وی سپس به ضرورت ارتقای زیرساخت‌های فیزیکی شهرستان اشاره می‌کند و می‌افزاید: یکی از مهم‌ترین پارامترهای توسعه و پیشرفت یک شهرستان راه و جاده‌های دسترسی به آن است که اگر بزرگراه افتتاح شود شاهد هجوم سرمایه‌گذاران به منطقه خواهیم بود. از فرماندار هریس درباره بیمارستان تخریب شده هریس سوال می‌کنم که وی اینچنین جواب می‌دهد: بیمارستان امام حسین(ع) هریس در زلزله سال ۹۱ تخریب شد و مجبور شدیم آن را تخلیه کنیم و تجهیزات به مدرسه‌ای منتقل شد تا مردم در آنجا به امورات درمانی خود برسند. عباس فلاحی‌باباجان، نماینده مردم اهر و هریس در مجلس است که به دفتر کارش می‌روم. فلاحی با بیان اینکه توسعه گردشگری و استفاده از صنعت پول‌ساز گردشگری جزو برنامه‌های ما است، می‌افزاید: برای توسعه صنایع‌دستی و فرش با رویکرد صادرات نیز برنامه‌هایی داریم و تلاش می‌کنیم فرش پلی برای توسعه شهرستان باشد. از فلاحی درباره نبود زیرساخت‌های فیزیکی در هریس سوال می‌کنم و به نبود ترمینال و تاکسی در این شهرستان اشاره می‌کنم که می‌گوید: مشکل ترمینال با واگذاری زمینی به سرمایه‌گذاران بخش خصوصی رفع می‌شود همچنین قرار است سازمان تاکسیرانی در هریس ایجاد و این مشکل را نیز حل کنیم.