آزار و خشونت علیه زنان در کشورهای غربی طی چند سال اخیر به حدی رسیده که دیگر این کشورهای حامی به اصطلاح «حقوق زن» نمیتوانند این بحران را نفی کنند.
طبق آخرین آمار اعلام شده، در هر 11 ثانیه، یک زن در کشورهای غربی مورد آزار و خشونت قرار میگیرد. مسالهای که این روزها رسانههای حامی این کشورها چه در داخل و چه در خارج با بایکوت شدیدی آن را روبهرو کردهاند.
به گزارش هفتهنامه آلمانی «اشپیگل» درباره زندگی زنان اروپایی، از هر ۳ زن اروپایی یک نفر قربانی خشونت شده که این خشونت در قالب فیزیکی یا جنسی بوده است. نکته قابل توجه اینکه ۳۳درصد از زنان از زمانی که به سن ۱۵ سالگی رسیدهاند دستکم یک بار مورد خشونت جنسی واقع شدهاند. تنها در فرانسه از هر ۵ زن شاغل دستکم یک نفر در محل کار خود مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته است. علاوه بر این طبق آخرین گزارش شورای اروپا، یکپنجم کودکان اروپایی قربانی خشونت جنسی هستند.
براساس گزارش سازمان مبارزه با خشونت، در هر ٩ ثانیه یک زن آمریکایی مورد ضرب و جرح قرار میگیرد همچنین طبق برخی گزارشات روزانه بیش از ٣ زن آمریکایی به دست شوهران خود کشته میشوند. حدود ٣٠ درصد از زنانی که در ارتش آمریکا خدمت میکنند، مورد تجاوز جنسی قرار گرفتهاند. بیش از دوسوم نظامیان زن آمریکایی نیز اظهار داشتهاند در ارتش مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتهاند.
تلوزیون ARD آلمان طی یک گزارشی، نتایج یک تحقیق اجتماعی را که به سفارش وزارت خانواده در آلمان تهیه شده است مورد بررسی قرار داد. براساس نتایج حاصل از این تحقیق اجتماعی، هزاران زن که از نظر ذهنی دچار معلولیت بوده و در مراکز نگهداری از این افراد زندگی میکردند، قربانی خشونت جنسی شدهاند. جالب اینجاست که در آمارهایی که توسط سازمانهای حقوق بشر منتشر میشود، ضمن پنهانکاری حداکثری درباره «بحران خشونت» در کشورهای غربی، در گزارشهای جانبی که از این سازمانها منتشر میشود این «بحران» را به یک جنبه خصوصی و خانوادگی و نه اجتماعی و ساختاری محدود میکنند.
تمام این مسائل در حالی است که همین سازمانها با اشراف بر این بحران همواره حقوق زنان در جوامع مسلمان را که بدون شک به دلیل داشتن «حجاب» است سرکوب میکنند. رهبر انقلاب در تیرماه سال 91 و در اجلاس جهانی زنان درباره نگاه غرب به زن میگویند: «... نگاه اسلام به جنس زن درست نقطه مقابل نگاهی است که فرهنگ غربی به جنس زن دارد. نگاه فرهنگ غربی به زن یک نگاه اهانتآمیز است. اسم آن را آزادی میگذارند، لکن در حقیقت آزادی نیست. غربیها در طول 3-2 قرن اخیر، روی همه جنایات خود نامهای زیبا گذاشتند. در غرب، زنآزاری در طول 100 سال و 200 سال گذشته افزایش پیدا کرده؛ کاهش پیدا نکرده است. آزادی جنسی و بیبند و باری جنسی در غرب موجب نشده است دیگ شهوتِ بشری که غریزی و طبیعی است، از جوشش بیفتد. قبلا این جور تبلیغ میکردند، میگفتند بگذارید زن و مرد در جامعه روابط آزاد داشته باشند تا حرص شهوت جنسی کم بشود، عملاً معلوم شد که قضیه برعکس است. هر چه آزادی روابط زن و مرد در جامعه بیشتر شود، با وضعی که به وجود آوردند، حرص شهوانی بشر بیشتر میشود». اینها در حالی است که با رشد اسلام در کشورهای غربی بحران دیگر دولتمردان غربی مبارزه با آن است، حال آنکه بنا بر آمارهای رسمی خشونتهای جنسی و فیزیکی نسبت به زنان بین خانوادههای مسلمان اروپایی و آمریکایی به مراتب کمتر و احترام و ارزش زنان بیشتر است و تنها خطر برای این خانوادهها برخوردهای امنیتی قضایی دولتمردان به جرم مسلمان بودن آنهاست.