گروه بین‌الملل: مهاجران سوری در حالی در کشورهای عربی در جست‌وجوی پناهگاه هستند که کشورهای حاشیه خلیج‌فارس نسبت به این مساله سکوت کرده‌اند. بر این اساس، میلیون‌ها سوری در کشورهای اروپایی آواره شده‌اند و این در حالی است که تنها تعداد اندکی از آنها توانسته‌اند مجوز سکونت در کشورهای غربی را کسب کنند. با این حال، کشورهای ثروتمند عربی حاضر به پذیرفتن آوارگان نیستند. گروه‌های حقوق بشری در بیانیه‌ای سکوت کشورهای عربی نسبت به آوارگان سوری را محکوم کردند. طبق گزارشی که توسط نشریه واشنگتن پست منتشر شده کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس مانند عربستان، قطر، کویت و... که بسیار هم ثروتمند هستند حتی یک آواره سوری را به کشورشان راه نداده‌اند این در حالی است که سهم این رژیم‌ها در ناآرامی، جنگ و بحران فاجعه‌بار انسانی در سوریه، بیش از هر کشور دیگری در جهان است، زیرا آنچه در سوریه جریان دارد، حاصل حمایت آشکار و بی‌دریغ رژیم‌های عرب و غیر عرب منطقه مانند عربستان سعودی، امارات عربی متحده، قطر، کویت، اردن، مصر و ترکیه از شبکه‌های مخوف تروریستی است.  این رژیم‌ها با هزینه کردن میلیاردها دلار از ثروت‌های نفتی خود به منظور چرخاندن ماشین ترور و کشتار و ویرانگری و وحشت و خشونت در سوریه، سبب شده‌اند میلیون‌ها  خانوار سوری خانه و کاشانه خود را از دست بدهند و پا به فرار بگذارند. مجله آمریکایی اینفو وار در مقاله‌ای به بحران آوارگان سوری پرداخت است. در این مقاله با انتقاد از عدم پذیرش آوارگان سوری از سوی دولت عربستان، آمده است خیمه‌هایی که در سرزمین منا واقع شده و دشتی با مساحت 20 کیلومتر مربع را در بر می‌گیرد، فقط 5 روز در سال توسط کاروان‌های حج تمتع مورد استفاده قرار می‌گیرد و در بقیه ایام سال، منا متروک باقی می‌ماند. این خیمه‌ها با ابعاد 8 در 8 متر را دولت عربستان در سال 1990 ایجاد کرد و در سال 1997 این خیمه‌ها از نظر ایمنی ارتقا یافت و ضد حریق شد. هر چند خیمه دارای یک آشپزخانه و سرویس بهداشتی است. این چادرها می‌تواند همه آوارگان سوری را که تعدادشان نزدیک به 4 میلیون نفر است در خود جای دهد.  البته عربستان ادعا می‌کند 500 هزار سوری را از سال 2011 پذیرفته است که جمعیت‌های حقوقی تاکید می‌کنند اینها افراد ثروتمند و مرفهی بوده‌اند که بعد از شروع بحران سوریه، به صورت قانونی و با ویزای کاری به عربستان رفته‌اند و حتی همین‌ها هم از حقوق یک مهاجر برخوردار نیستند. در مقایسه می‌توان کشور لبنان را نام برد که با پذیرفتن 3/1 میلیون آواره بیش از یک‌چهارم از جمعیت کشور خود پناهنده سوری پذیرفته است. عربستان به جای آنکه از آوارگان پذیرایی کند پیشنهاد ساخت 200 مسجد برای خدمت‌رسانی به 500 هزار پناهنده‌ای را داده است که پیش‌بینی می‌شود هر سال به آلمان سرازیر شوند. کشورهای حوزه خلیج‌فارس ترجیح می‌دهند دور بایستند و برای حل مشکل فقط پول خرج کنند. عربستان درباره خیمه‌های منا نیز می‌گوید که آنها را برای پذیرایی از کاروان‌های حج که به سوی مکه می‌روند نیاز دارد اما مفهوم امت اسلامی ایجاب می‌کند که از همه مسلمانان حمایت شود و مطمئنا می‌توان برای پذیرایی از حاجیان، مکان دیگری را در نظر گرفت و منا را به پناه دادن به خانواده‌های ناامیدی که جنگ و خشونت داعشی‌ها آنان را آواره کرده اختصاص داد. احتمال پذیرفتن این درخواست توسط عربستان صفر است اما هزاران خیمه خالی گواه خوبی برای نشان دادن نفاق و دورویی کشورهای ثروتمند حوزه خلیج‌فارس است که موقع حل بحران‌ها بخوبی چهره خود را نشان می‌دهند.