مهدی طاهرخانی: با وجود اینکه برانکو هم می‌دانست داور مسابقه چه سهم قابل اعتنایی در شکست تیمش مقابل سایپا دارد اما  درست و حسابی سراغ او نرفت. هواداران پرسپولیس هم روی سکو تقریبا چنین حالتی داشتند. آنها حالا از صمیم قلب، اعتقاد پیدا کرده‌اند که اشتباهات فاحش داوری جزئی از سرنوشت‌شان است. داستان از اینجا شروع شد؛ بازی در حالت متعادل پیش می‌رفت، سایپا  موقعیت جدی‌ای خلق نکرده بود، پرسپولیس سومین پنالتی متوالی که در لیگ برتر برایش گرفته بودند را هدر داده بود و ناگهان بهترین داور لیگ چهاردهم (البته به زعم کمیته داوران) در تصمیمی بحث برانگیز، نقطه پنالتی را نشان داد. آخرین بار که پرسپولیس در لیگ برتر در ورزشگاه آزادی بازی کرده بود عین همین اتفاق رخ داد. آنچا توپ به شکم محسن بنگر خورد و علیرضا فغانی پنالتی گرفت، حالا توپ به سر رامین رضاییان می‌خورد و او در حالتی که به خاطر ضرب توپ تعادل ندارد، احمد صالحی یک پنالتی به ضرر پرسپولیس می‌گیرد. تعطیلی بی‌موقع و
20 روزه لیگ برتر همه چیز را ریست کرده و باز سوزن اشتباهات داوری روی هجده قدم پرسپولیس گیر کرده است. احمد صالحی با اینکه ندید توپ به دست مدافع قرمزها خورده، چون تصویر تلویزیونی نشان می‌داد توپ اصلا هیچ برخوردی با دستان او نداشته و تنها سرش را نشانه رفته بود، نقطه پنالتی را نشان داد. تعطیلی همه چیز را به خانه اولش برگرداند. فشار وزارت ورزش به فدراسیون فوتبال تعدیل شد، متعاقبا فشار فدراسیون فوتبال روی کمیته داوران و دپارتمان از بین رفت و این بار صالحی ناخواسته همان اشتباهی را کرد که فغانی عینش را مرتکب شد و چند جلسه محروم شد.با این وجود وقتی او سوت پایان بازی را به صدا درآورد دیگر قرمزها بشدت و حدت قبل باخت را به گردن داور نینداختند. نکته جالب‌تر اینکه مجید جلالی در سالن کنفرانس خبری، به گونه‌ای حرف زد که گویی داور به خاطر فشار رسانه‌ها 2 پنالتی به پرسپولیس هدیه داده است! مربی اخلاق‌گرای فوتبال ایران هیچ اشاره‌ای به این موضوع نمی‌کند که تیمش به واسطه یک پنالتی صددرصد اشتباه به گل رسید و اصولا ستون پیروزی‌اش بنا نهاده شد اما هوشمندانه سراغ 2 پنالتی کاملا صحیح حریف رفت و از آنها خواست برای برون رفت از این معضل به فکر راهکار دیگری باشند. اینجا یک اتفاق غیرمتعارف افتاده است. شاید برای نخستین بار در تاریخ لیگ برتر باشد که اشتباهات داوری تا این حد علیه پرسپولیس بوده و فشارهای بیرونی و داخلی هیچ تاثیری در بهبود این وضعیت نداشته است. مجید جلالی درست می‌گوید؛ پرسپولیس برای خارج شدن از این وضعیت باید سراغ روش دیگری برود. داوران به هر دلیلی این روزها برخورد توپ با هرجایی از اعضای بدن مدافعان قرمزپوش را پنالتی تشخیص می‌دهند و شاید پرسپولیس این بار خوش‌شانس بود که صالحی دست‌کم 2 پنالتی که روی طارمی رخ داد را گرفت. حق با سرمربی سایپاست؛ بعید است داوری‌ها تغییر چندان زیادی کند. هر داور از ترس اینکه متهم نشود مرعوب جو رسانه‌ای به راه انداخته پرسپولیسی‌ها شده، حالا توپ‌هایی که پنالتی نیست را هم به اشتباه پنالتی می‌گیرند. پیش از این اگر داور صحنه‌ای را نمی‌دید در تبرئه خودش شجاعانه می‌گفت: ندیدم اما حالا مساله مهم این است که ندیده‌ها را آنها می‌بینند. توپ چه به شکم برخورد کند چه با سر؛ در هر دو حالت داور وطنی که به زعم محسن ترکی از سر جامعه فوتبال ما هم زیاد است(!) نقطه پنالتی را نشان می‌دهد.در اینجا که حجم اشتباهات داوری به صورت عجیبی بالا رفته و بدون هیچ ترمزی در 2 بازی متوالی در تهران تکرار می‌شود پرسپولیس چه راهکاری پیش‌رو دارد؟ آنها از پرداختن به داوری، به‌رغم اینکه بیشترین ضرر را از سوی این نهاد متوجه شدند، سودی نخواهند برد چرا که در بهترین حالت شاید در یکی، دو بازی داوران با آنها  مدارا کنند اما با اولین تعطیلی لیگ، باز همه چیز به حالت اولیه‌اش باز می‌گردد. روش دیگر این است برانکو تیمش را برای هر اتفاقی آماده کند. آنها رکورد خراب کردن 3 پنالتی متوالی در لیگ پانزدهم را به اسم خود زدند و قطعا همین توپ خراب کردن‌ها  نشان دهنده وجود یک استرس درون  تیمی است. به غیر از مهدی طارمی که جور بقیه را در خط حمله می‌کشد باقی مهاجمان این تیم، نشانی از یک گلزن حرفه‌ای ندارند. فرشاد احمدزاده که در تراکتورسازی توپ‌های به مراتب سخت‌تری را گل می‌کرد در اینجا به‌رغم این همه اعتماد و پیراهن شماره دهی که بر تنش کردند هیچ گلی را به ثمر نمی‌رساند و باز در بازی بعد از مهره‌های ثابت تیم برانکوست. اگرچه نبرد با سایپا ضعیف‌ترین بازی تیم برانکو در لیگ پانزدهم بود اما تا قبل از شاهکار داوری و اعلام آن ضربه پنالتی به نفع سایپا، این پرسپولیس بود که موقعیت‌های بهتری داشت و آنها را مطابق قبل از دست می‌داد.
راه برون‌رفت پرسپولیس از این بحران، در جیب کمیته داوران نیست. اگرچه مردان این کمیته بنا به آرشیو برنامه 90 در لیگ جاری، بیشترین امتیاز را از جیب قرمزها ربودند اما اگر خط حمله پرسپولیس زهر واقعی داشت و تنها این طارمی نبود که جور بقیه را می‌کشید آن وقت قضیه فرق می‌کرد.
مجید جلالی هوشمندانه و برای اینکه نشان دهد پنالتی‌های پرسپولیس درست نبوده و تیم او از روی زور بازو برنده مسابقه شد و نه لطف داور، یک حرف درست را به قرمزها زد؛ منتظر مرحمت داوران باقی نمانید. این حرف مردی است که تیمش با کمک داور برنده شد اما پرسپولیس باید آن را جدی بگیرد؛ این روزها داوران شجاعت‌شان را در آرایی به ضرر پرسپولیس می‌بینند و در بهترین حالت یکی مثل احمد صالحی با وجود آن اشتباه بزرگ، 2 پنالتی قرمزها را می‌گیرد اما باز هم پرسپولیس بازنده است. برانکو افکارش را جای دیگری بگذارد. اینکه چرا تیمش هافبک طراح ندارد، اینکه چرا گل نزدن برای شماره 10 تیمش یک امر کاملا عادی است و اصولا فقط طارمی باید گل بزند. خطر بزرگ این است؛ موقعیت‌سوزی و پنالتی گل نکردن همانند اشتباهات فاحش داوری عادی شود. سومی دست آنها نیست اما دو تای اول چرا، پس از همین حالا برانکو مشکلش را حل کند قبل از اینکه سرش را بالا بیاورد و ببیند یکی مثل حسین عبدی روی صندلی‌اش نشسته و در حال شعار دادن مبنی بر حل این دو مشکل است.