printlogo


کد خبر: 146026تاریخ: 1394/7/4 00:00
ابهام در اثرگذاری «شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران»
وقتی تنها در عنوان‌یابی به راهکار می‌رسیم!

گروه فرهنگ و هنر: در طول دوران‌های مختلف و به موازات جریان‌های فکری بودند سازمان‌ها، نهادها و ارگان‌هایی که در لایه‌ای پنهانی با شمایلی مستقل‌گرایانه قد علم کردند و همگی در جهت پُرکردن چارتی تشکیلاتی، بودجه‌هایی به خود اختصاص داده و مسیری گمشده را ابتدا به انتقاد درآورده سپس در موقعیت جدید خود بدون هیچ‌گونه کارآیی در همان نقطه توقف عمری به سر بردند و پس از مدتی هم نام و عنوانی از آنها باقی نماند.  همان ستادهایی که داعیه عبور از بحران و گذر از موانع بسیار داشتند اما خود مانعی بزرگ در مسیر رسیدن شدند! حالا در عرصه فرهنگ شاهد ظهور شورایی به ظاهر راهبردی جهت توسعه سینمای نامطلوب امروز هستیم و خبر اعلام موجودیت این گروه جدید سینمایی در حالی بیان می‌شود که قالب عملکردی و شیوه راهبردی که نام آن را یدک می‌کشند مانند بسیاری از نهادهای خلق‌الساعه نامشخص و مبهم است. در اعلامیه این شورای تازه متولد شده آمده است: شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران که توسط جمعی از سینماگران ایرانی از بهار سال 1394 تشکیل شده و تاکنون جلسات متعددی برگزار کرده، با مطالعه و تحقیق پیرامون روند تحولات سینمای ایران و جهان و بررسی بحران‌های کنونی و وضعیت نگران‌کننده سینمای ملی قصد دارد با ایجاد یک فضای گفت‌وگومحور، راهبردهایی جهت خروج سینمای ایران از بن‌بست فعلی ارائه دهد و ضمن تعامل با مراکز تصمیم‌گیری، بر ایجاد یک چشم‌انداز نوین در وظایف، مطالبات و تکالیف این هنر- صنعت با تکیه بر نقش بنیادین بخش خصوصی تأکید کند. متأسفانه در شرایط فعلی فقدان یک افق روشن در جهت فعالیت‌های سینمایی و تأکید دستگاه‌های تصمیم‌گیر و مدیریت‌های فرهنگی و سینمایی بر سیاست‌ها و روش‌های گذشته‌نگر و به بن‌بست رسیده، روزبه‌روز به شکاف‌های متعدد بین سینمای ایران و مخاطبان بالقوه‌اش دامن زده است. فضای نامطمئن برای سرمایه‌گذاری در امر تولید و تضمین حقوق سینماگران، به بیکاری آحاد سینما انجامیده و تخریب ستون اصلی سینمای ملی که همانا بخش خصوصی و سینمای جریان اصلی است، مدت‌هاست آغاز شده است.  به گزارش نسیم، علی معلم، سخنگوی «شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران» پیرامون تشکیل این تشکل سینمایی گفت: این جمع یک جمع خودانگیخته‌ای است که به دنبال مسائلی که برای سینمای ایران پیش آمده و نگرانی‌هایی که در جمع سینماگران نسبت به افق آینده سینمای ایران وجود دارد ایجاد شده است.  حالا باید منتظر ماند و دید در این جلسات چه راهکارهای تحقیقاتی از سوی این نهاد تازه‌تاسیس قابل طرح بوده و چه میزان از آنها در قالب اندیشه‌ای ارزنده و راهگشا به جریان فعلی سینمای کشور ورود می‌یابد.
 


Page Generated in 0/0078 sec