گروه بین‌الملل: جدایی‌طلبی کاتالونیا به مرحله‌ای رسیده که به نظر می‌رسد دیگر حکومت مرکزی اسپانیا نمی‌تواند آن را متوقف کند. یک‌سال پس از اینکه بیش از 80 درصد کاتالان‌ها در یک همه‌پرسی نمادین به استقلال از اسپانیا رأی دادند حالا انتخابات منطقه‌ای این ایالت نیمه‌خودمختار به مرکزیت بارسلونا، فرصتی طلایی برای تشکیل پارلمانی یکدست از استقلال‌طلبان فراهم آورده است. امروز یکشنبه انتخابات گزینش نمایندگان پارلمان ایالتی در حالی برگزار می‌شود که آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند احزاب مخالف مادرید و حامیان استقلال از جمله ائتلاف استقلال‌طلبان و کمونیست‌ها بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد کرسی‌های پارلمانی را از آن خود می‌کنند. اکثریتی که سلطنت بوربون‌ها در مادرید و نخست‌وزیر راست‌گرا، ماریانو راخوی را نگران کرده است. این یکی از مهم‌ترین انتخابات این منطقه از سال 1980 میلادی است که برای نخستین بار حق نیمه‌خودمختاری و تشکیل پارلمان و دولت دموکراتیک محلی براساس قانون جدید پس از دیکتاتوری فرانکو به آن اعطا شد. در صورت پیروزی قاطع هواداران استقلال، روند جدایی کاتالونیا به واقعیت نزدیک می‌شود و احزاب مزبور به احتمال زیاد به‌رغم منع قانون دادگاه پادشاهی قانون اساسی با زیر فشار گذاشتن اتحادیه اروپا، قانونی را در پارلمان این خودمختاری برای برگزاری همه‌پرسی استقلال این منطقه از اسپانیا در سال ۲۰۱۷ به تصویب خواهند رساند، قانونی که تجزیه اسپانیا را به فرآیندی بی‌بازگشت بدل خواهد کرد. در حال حاضر چشم دیگر مناطق جدایی‌طلب اسپانیا نظیر ایالت‌های باسک (به مرکزیت آلابا در شمال)، ناوارا (به مرکزیت پامپالونا در شمال) و آراگون (همجوار کاتالونیا و به مرکزیت ساراگوسا در شمال‌شرقی) به رأی کاتالان‌هاست تا آنها هم روندی مشابه را برای استقلال در پیش بگیرند. به گزارش یورو نیوز، جمعه پیش
آرتور ماس، رئیس جنرالیتات (خودمختاری) کاتالونیا و یکی از طراحان اصلی همه‌پرسی استقلال در میان هوادارانش به زبان کاتالان گفت: «دیدار ما پای صندوق‌ها خواهد بود. رأیی که این بار ما را به‌سوی رفاه اقتصادی، عدالت اجتماعی، همبستگی و فرصت‌های برابر رهنمون می‌کند. این رأی امید است، برای پروژه‌ای مشترک، برای انسانیت و برای آزادی. زنده باد کاتالونیا». اما واکنش راخوی، نخست‌وزیر اسپانیا به او و دیگر سران استقلال‌طلب چنین بود:
«چرا واقعیت را نمی‌گویید؟ در صورت استقلال روابط با اتحادیه اروپا را چه می‌کنید؟ چه کسی حقوق و سوبسیدهایتان را پرداخت خواهد کرد؟ چه بلایی بر سر حقوقتان در اروپا در مقام یک اروپایی می‌آید؟ چه بلایی بر سر صادراتتان خواهد آمد؟ چه کسی حقوق بازنشستگان را پرداخت خواهد کرد؟ چگونه به بازارها راه پیدا می‌کنید؟ چرا اینها را برای مردم در کاتالونیا توضیح نمی‌دهید». البته به نظر نمی‌رسد اکثریت کاتالان‌ها که سودای استقلال از پادشاهی اسپانیا پس از حدود 7 قرن (پس از خارج شدن مسلمانان از شمال شبه‌جزیره ایبری) را دارند به این مسائل مهم فکر نکرده باشند، چرا که برخلاف اقتصاد عمومی ورشکسته اسپانیا، کاتالونیا به‌رغم بحران‌های مالی هنوز اقتصادی سرپا دارد که تولید ناخالص ملی‌اش در سال 2014 حدود 200 میلیارد دلار برآورد شده و شصت‌وچهارمین منطقه اقتصادی ثروتمند جهان (از میان حدود 300 دولت و منطقه اقتصادی) محسوب می‌شود. کاتالان‌ها با اینکه حدود یک‌ششم جمعیت اسپانیا را تشکیل می‌دهند اما مجبور هستند حدود یک‌چهارم کل مالیات‌ها را به حکومت مرکزی بپردازند. همچنین کاتالونیا با وجود ورشکستگی صدها شرکت در آن از زمان آغاز سیاست ریاضت اقتصادی توسط دولت مادرید، هنوز پایین‌ترین نسبت بدهی به تولید ناخالص ملی 38 درصد در شبه‌جزیره ایبری شامل اسپانیا و پرتغال را دارد. از جمعیت بیش از 5/7 میلیون نفری این خودمختاری بیش از 5 میلیون نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات پارلمانی امروز 27 سپتامبر هستند. کرسی‌ها به نسبت حوزه‌ها تعیین می‌شوند و میان 4 استان منطقه کاتالونیا تقسیم شده‌اند. پارلمان منطقه کاتالان دارای 135 کرسی است.
85 کرسی به بارسلونا تعلق دارد، 18 کرسی برای تاراگونا، 17کرسی برای خیرونا و
15 کرسی متعلق به استان ییدا است.