محسن علیپور:  شنبه‌شب در حالی که زمان حضور بازیکنان و کادر فنی تیم امید ساعت ١٧ در هتل آزادی برای حضور در اولین دوره رقابت‌های قهرمانی زیر ٢٣ سال غرب آسیا اعلام شده بود اما کادرفنی این تیم بی‌نظم‌تر از بازیکنانش بود و حتی خاکپور به دلیل مسائل شخصی شب به اردو نیامد.
تا بوده همین بوده؛ مربی ایرانی به بی‌نظمی و بازیکن‌سالاری خو گرفته و برای مبرا کردن خود فقط شعار داده است؛ ژست‌هایی برای نشان دادن حرفه‌ای بودن در حالی که در واقعیت فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد. بازیکنان تیم امید که قرار بود از ساعت ١٧ در اردو حضور یابند به مرور و در بی‌نظمی کامل تا ساعت ٢٢ خود را به اردو رساندند، این در حالی بود که تا آن زمان نیز ترکیب تیم کامل نشده بود.  علاوه بر این نه محمد خاکپور و نه محمد مایلی‌کهن که به‌عنوان سرمربی و مدیرفنی تیم مشغول فعالیت هستند به اردو نیامدند، خاکپور که با تماس تلفنی اعلام کرد شب به دلیل مسائل شخصی به اردو نمی‌آید و صبح روز بعد خود را به تیم امید اضافه می‌کند. علاوه بر این تا ساعت ٢٢ خبری از مایلی‌کهن و کاشانی نبود. کاشانی که قرار است چند روز دیرتر به جمع ملی‌پوشان در دوحه اضافه شود نبودش تا حدودی قابل توجیه بود اما مایلی‌کهن تا پایان شب خبری از آمدن یا نیامدنش به اردو نبود. نظم در دنیای فوتبال یکی از موارد و پارامترهای بسیار مهم برای کسب موفقیت است، کی‌روش در چند سال اخیر این موضوع را به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده است و حتی از دقیقه‌ها نیز کوتاه نمی‌آید.  سرمربی تیم‌ملی به ازای هر دقیقه دیرکرد بازیکنان تیم‌ملی در هر برنامه و تمرینی ١٠٠ دلار بازیکنان را جریمه می‌کند و همین موضوع و پافشاری روی آن، تیم‌ملی بزرگسالان فوتبال ایران را به یکی از منظم‌ترین تیم‌های آسیایی تبدیل کرده است. علاوه بر این کی‌روش و کادر فنی‌اش از جمله کسانی هستند که همواره خود را پیش از بازیکنان به اردو معرفی و در تمرینات حاضر می‌شوند. ساعت تمرین‌ها حتی دقیقه‌ای تاخیر ندارد و هر اتفاقی درست در زمان مقرر انجام می‌شود.  تیم المپیک ایران ۴٠ سال است به المپیک نرفته و به نظر می‌رسد بی‌نظمی در این تیم موج می‌زند، عصر روز شنبه که زمان معرفی بازیکنان و کادرفنی این تیم برای تشکیل یکی از مهم‌ترین تورنمنت‌های آسیایی بود به وضوح این مساله نشان داده شد؛ بازیکنانی که در ابتدای فوتبال خود با بی‌نظمی و تا پایان شب خود را به اردو رساندند و سرمربی و کادرفنی که خبری از آنها نبود. این همان تیمی است که قصد دارد طلسم ۴٠ سال المپیکی نشدن فوتبال ایران را بشکند، تیمی که نه از همه تیم‌های قبلی قوی‌تر و پرستاره‌تر است و نه نظم و جدیتی در کارش دیده می‌شود.