سیدمهرداد سیدبرزگر: «اِنّا لله و اِنّا اِلیه راجِعون»؛ این مصیبت عظیم را به تبعیت از مقام معظم رهبری ابتدا به پیامبر اکرم(ص) و امیرالحاج حقیقی عالم حضرت ولیعصر(عج) تسلیت عرض نموده و از عمق وجود برای شهدای این واقعه طلب آمرزش کرده و برای خانواده این حجاج بزرگ صبر و شکیبایی را از درگاه خالق رحمان خواستاریم. تسلیت این حادثه به پیامبر اکرم(ص) و امام زمان(عج) نشان از عمق این مصیبت غمناک دارد که جهان اسلام را در ماتم خود فروبرده است و صاحب عزای واقعی را به همگان نشان میدهد. در همین باره روزی نیست که خیل کثیری از مردم مظلوم دنیا قربانی مطامع قدرتهای طاغوتی نشوند و در این بین آلسعود از شرورترین و ظالمترین این طاغوتیان است که گوی سبقت را از جباران عالم ربوده است تا اینکه بتواند با قربانی کردن مسلمانان مظلوم جهان به اهداف پوچ زندگی حیوانی و پست خود برسد و در روز عید قربان نیز ابایی از انجام اقدامات سبعانه خود ندارد، چرا که کشتار حجاج برای این قوم شقی امری طبیعی و عادی است و حاکمان کنونی آلسعود نیز این صفت نابخشودنی را از اجداد و نیاکان خود به ارث بردهاند و تاریخ اسلام گواه این همه جنایت و ظلم است. از رژیمی که حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کردهاند و از دین خدا جز ظاهر چیزی نمیدانند جز این توقعی نیست، چرا که جز نفس خویش چیز دیگری برای آنان اهمیت ندارد و این حب نفس و حب دنیا رأس تمام خواستههای آنان است و جالب اینکه خود را خادم جایی میدانند که هیچ منیت و تکبری در آن نباید باشد و هر چه هست باید برای خداوند بیشریک و در عین صداقت و بدون تزویر صورت گیرد. عید قربانی که همه باید از متعلقات دنیایی خود برای حضرت حق بگذرند و نفس و دنیای خود را زیر پا بگذارند تا به کمال بندگی برسند و بر توحید و یگانگی خداوند متعال در تمام ابعاد شهادت دهند، برای آلسعود طور دیگری تعریف میشود؛ آلسعود نیز در این عید قربانی میدهد اما آنها جان، مال و ناموس مسلمانان جهان را به پای نفس خویش و برای قدرت ذبح میکنند نه برای اثبات بندگی خویش، چرا که خود را «نمرود»ی دیگر تصور میکنند بیآنکه دست انتقام خدا را بالای سر خویش حس کنند و غافل از اینکه پشهای توان گرفتن جان بیارزششان را خواهد داشت- اگر خدا بخواهد- این همان عجز و ناتوانی مخلوق در برابر قدرت لایزال الهی است که این رژیم خونریز اعتقادی به آن ندارد. اما قتلعام مردم مظلوم سوریه، به خاک و خون کشیدن مردم عراق و کشتار وحشیانه مسلمانان بیدفاع یمن که به طور علنی و با گستاخی تمام توسط آلسعود صورت میگیرد، تنها بخشی از جنایات این رژیم منحوس است و این جدا از تاریخ تماما سیاه و آلوده شکلگیری فرزندی نامشروع به نام وهابیت و آلسعود در نجد است که چیزی جز کشتار، قتلعام زنان و کودکان، حلال کردن خون مسلمانان، آشوب، جنگ، تنش، تخریب و تجاوز برای همسایگان خود نداشته است و همه اینان زاییده موجودی به نام آلسعود است که همانند یک وحشی افسارگسیخته همه چیز را به آتش میکشد. حمله وحشیانه و کشتار روزانه مردم مظلوم یمن و محاصره تمامعیار این سرزمین در 6 ماه اخیر که با سکوت و سانسور بینالمللی نیز همراه است تنها یکی از جنایات اخیر آلسعود است و اگرچه این رژیم نتوانسته مقاومت مردم مسلمان یمن را درهم بشکند و در عین حال ضربات سنگینی نیز از نیروهای یمنی دریافت کرده ولی اوضاع انسانی یمن را بسیار وخیم کرده است بهطوری که ابتدائیات زندگی نیز در یمن یافت نمیشود و تنها بمباران و «موشکباران» مناطق مسکونی و شهری است که روزانه مردم یمن شاهد آن هستند. آلسعود گستاخی را به جایی رسانده است که حتی اجازه ورود کمکهای بشردوستانه را نیز به یمن نمیدهد و نهادهای بینالمللی حافظ صلح و امنیت چون سازمان ملل، شورای امنیت و 1+5 نیز در موضوع یمن سکوت مطلق کردهاند و مدعیان حقوقبشر هم مسلمانان مظلوم یمن را جزو بشر به حساب نمیآورند، چرا که در مرام غربیها تنها انسان سرمایهدار و اروپایی و آمریکایی دارای حقوقبشر است و جهان اسلام که بویی از تمدن غربی نبرده است باید در بربریت به سر برد. این همان سیاست و خواسته غرب و صهیونیستهاست که جهان اسلام را آشوب، تنش، جنگ و خونریزی فرابگیرد و مساله اول جهان اسلام که همان سیاستهای شرارتآمیز آمریکا، جنایات رژیم صهیونیستی و مساله فلسطین است مغفول بماند، و این امر میسر نخواهد شد مگر توسط آلسعود که به نام اسلام به صهیونیسم خدمت میکنند و نقش پیادهنظام استراتژیهای آمریکایی را به عهده دارند و در این پروژه آلسعود خنجر نفاق و فتنهای است که در جهان اسلام شکل گرفته تا از طریق اسلام بنیادگرای آمریکایی ریشه اسلام را بخشکاند. حال این چنین حکومتی خود را متولی و خادم ضیوفالرحمن میداند، حکومتی که دشمنی او با اسلام و بویژه شیعیان و ایرانیان بر همهکس آشناست، با این حوادثی که در مناسک حج امسال به وقوع پیوست و دل تمام مسلمانان و ملت عزیز ایران را اندوهگین کرد این سؤال مطرح میشود که چگونه ممکن است این همه حوادث به طور ناگهانی رخ دهد؟! ابتدا سقوط چرثقیل در مسجدالحرام که منجر به کشته شدن 65 زائر شد که 8 نفر آن حجاج ایرانی بودند که سعودیها تقصیر را به گردن توفان و باد شدید انداختند، افتادن پنکه سقفی در مسجدالحرام، زندانی شدن حجاج در قطار شهری که منجر به خفگی برخی از آنان شد، آتشسوزی در هتل 15 طبقه حجاج، آتشسوزی در چادرهای حجاج مصری در منا و در نهایت کشته شدن بیش از 2000 نفر از حجاج در مسیر منتهی به رمی جمرات در دره منا که متأسفانه
تاکنون 170 نفر از حجاج جمهوری اسلامی نیز جزو این قربانیان بودند که بر اثر ازدحام شدید جمعیت این حادثه رخ داد. شواهد حاکی از آن است که در روز عید قربان و زمان حرکت حجاج به سمت رمی جمرات، حضور محمد بنسلمان جانشین ولیعهد و وزیر جنگ آلسعود در منا همراه با هیأت همراه 300 نفره باعث شد مسیرهای منتهی به رمیجمرات توسط نیروها و عوامل امنیتی سعودی مسدود شود و همین عامل موجب شد خیل عظیم حجاج در مسیر به هم برخورد کنند و ازدحام شدید جمعیتی چند صد هزار نفره را در پی داشت که این حادثه اندوهناک را شکل داد. نکته اصلی در این حوادث این است که مقامات بیکفایت سعودی تقصیر این جریانات را متوجه دیگران میکنند و حتی هیچ عذرخواهی سادهای به خاطر وقوع این حوادث انجام ندادهاند، حال آنکه مسلم است بیمسؤولیتی و بیکفایتی مقامات سعودی عامل اصلی بروز این حادثه بوده است و حتی برخی وجود جنگ قدرت بین مقامات و شاهزادههای سعودی را عامل این حوادث میدانند، چرا که با روی کار آمدن ملک سلمان بنعبدالعزیز و ایجاد موج عظیم تغییرات در ساختار حکومتی آلسعود توسط وی زمینه بروز کشمکش در خاندان سعود برای رسیدن به قدرت تقویت شد و رقابت بین محمد بننایف ولیعهد با محمد بنسلمان از جمله این قدرتطلبیهاست و موضوع اصلی این است که اینان مناسک حج و حجاج را نیز وارد بازیهای سیاسی و قدرتطلبیهای خود کردهاند تا با بیکفایت نشان دادن طرف مقابل در انجام مسؤولیتهای خود رقیب را از میدان سیاست خارج کنند. نکته مهم اینکه رژیم آلسعود وظیفه حفظ امنیت و جان حجاج را به عهده دارد و خود نیز باید پاسخگوی این شرایط اسفناک باشد، چرا که خود مجوز ورود زائران را برای انجام فرایض حج صادر کرده است و باید زمینه مناسب برای این کار را به نحو احسن فراهم میکرد ولی متأسفانه آلسعود شأنیت مقام خادم حرمینشریفین را ندارد و صرفا از این مقام برای حفظ جایگاه خود در جهان اسلام بهره میبرد و نه خدمتگزاری به حجاج بیتاللهالحرام. شرایط حاضر، حج خونین 9 مرداد 1366 را به یاد میآورد که حجاج ایرانی در حین انجام فریضه برائت از مشرکین در حرم امن الهی مورد حمله برنامهریزی شده نیروهای امنیتی آلسعود قرار گرفتند و 400 تن از آن عزیزان به طرز فجیعی به شهادت رسیدند. حادثه منای امسال نیز با توجه به اینکه روز بعد از فریضه برائت از مشرکین صورت گرفت بسیار قابل تأمل است و توجه به شرایط منطقهای و جهانی آمریکا و صهیونیستها که همپیمان نزدیک آلسعود هستند، برای تدقیق در این امر ضروری است. در این راستا حضرت امام خمینی(ره) در دیدارشان به تاریخ یکم شهریور 1366 با اعضای هیأت دولت بعد از کشتار حاجیان در مکه توسط آلسعود فرمودند: «اگر ما از مساله قدس بگذریم، اگر ما از صدام بگذریم، اگر ما از همه کسانی که به ما بدی کردند بگذریم، نمیتوانیم از مساله حجاز بگذریم. مساله حجاز یک باب دیگری است، غیر مسائل دیگر». همه این شرایط نشان میدهد جنایات آلسعود هیچگاه از حافظه تاریخی ملت ایران و جهان اسلام پاک نخواهد شد و در زمان مقرر پاسخ قاطعی به ظلم و تعدی رژیم آلسعود داده خواهد شد. رژیم آلسعود ترکیبی از زر، زور و تزویر است که با استفاده از پول عظیم نفت، داشتن حکومتی تمامیتخواه و توتالیتر و انتخاب نام خادم حرمینشریفین سعی دارد تنها خودنمایی کند و خود را به هیچ عنوان در مقابل مردم و سایر جهان پاسخگو نمیداند، چرا که رژیم سلطنتی موروثی که مردم در آن هیچ حق و حقوقی ندارند و پول نفت را نیز در اختیار دارد نتیجهای جز بیمسؤولیتی، بیکفایتی و ظلم نخواهد داشت و همین جایگاه مادی و معنوی بوده که زمینه سکوت مجامع بینالمللی و کشورهای اسلامی را تاکنون فراهم آورده است و از این طریق برخی را با پول، برخی را با دین و گروهی را با زور از طریق تروریستهای تکفیری با خود همراه کرده است. بهرغم غم سنگین این حادثه باید به این مطلب نیز اشاره کرد که این حادثه زمینهای را مهیا کرده است تا یک اقدام جمعی و متحد از سوی کشورهای اسلامی درباره سیاستها و عملکرد عربستان سعودی در صحنه داخلی و منطقهای صورت گیرد تا مانع گستاخی بیشتر رژیم آلسعود شود. از طرف دیگر اتخاذ سیاست منفعلانه و سکوت دولتهای اسلامی در برابر این قبیل اقدامات آلسعود نتیجهای را برای جهان اسلام نداشته جز اینکه هر روز شاهد جنایات و ظلمهای بیشتری از سوی این رژیم هستیم. لذا پیگیری حقوقی و سیاسی موضوعات مطروحه در سازمانها و نهادهای بینالمللی و اسلامی حداقل کاری است که باید توسط کشورهای اسلامی صورت گیرد. در این باره نکتهای هم خطاب به دولت جمهوری اسلامی مطرح میشود که در اتخاذ سیاستهای تنشزدایی، اعتمادسازی و مسالمتجویی صرف و طرح مسائلی چون گفتوگوی تمدنها و جهان عاری از خشونت و افراط در دولتهای اصلاحات و همچنین دولت فعلی بدون در نظر گرفتن الزامات و شرایط خاص که باعث گستاخی هرچه بیشتر کشورهای ظالم و مستکبر منطقهای و جهانی میشود و هم جمهوری اسلامی را در محور شرارت قرار میدهد و امنیت و تمامیت ارضی کشور را با خطر روبهرو میکند، دقت بیشتری کنند چرا که اتخاذ این سیاستها از سوی دولت نه تنها فشار و هجمه علیه کشور را کاهش نداده است بلکه گستاخی تا جایی پیش رفته است که مقامات سعودی پس از این حوادث حتی از دولت جمهوری اسلامی ایران عذرخواهی نکرده و در ضمن اجازه ورود نیروهای امدادی و اجرایی ایران را به محل حادثه برای بررسی و کمکرسانی به حجاج هم ندادهاند. لذا امید است با اتخاذ یک سیاست متعادل نه دچار افراط شویم و نه دچار تفریط تا کشوری نتواند به راحتی حقوق سایر کشورها و ملت عزیز ایران را ضایع کند. در انتها اندوه و تأسف در فقدان حجاجی است که قرار بود با پیامهای تبریک و اعلامیههای «زیارت قبول» ملت ایران روبهرو شوند ولی در فضایی غمآلود با پیامهای تسلیت و ترحیم از آمدن آنها استقبال خواهد شد ولی اجر این حجاج مظلوم نزد خداوند عزوجل محفوظ است، چرا که این بزرگان ندای پروردگار خود را در عین بندگی لبیک گفتند و بسان مولای خویش حج خود را ناتمام گذاشته و به سوی معبود خویش شتافتند و خون مطهر این عزیزان است که آلسعود را زمین خواهد زد. خداوند به خانواده این عزیزان سفر کرده صبر و شکیبایی عنایت بفرماید. این نوشته تقدیم میشود به این عزیزان بزرگوار.
«وَ مَن یَخرُج مِن بَیتِه مُهاجِراً اِلَی اللهِ وَ رَسُولِه ثُمَّ یُدرِکهُ المَوتُ فَقَد وَقَعَ اَجرُهُ عَلَی الله» (سوره نسا/ آیه 100)