کبری آسوپار:  ممکن است شما معتقد باشید که کار آقای روحانی در ناتمام نگذاشتن سفرش به نیویورک، درست بوده و فاجعه منا و کشته و مفقود شدن صدها ایرانی نیازی به ناتمام ماندن سفر رئیس‌جمهور نداشته است؛ این نظر شماست و فی نفسه ایرادی هم ندارد که کسی چنین نظری داشته باشد. من هم می‌توانم مخالف نظر شما باشم و به موارد متعدد از رؤسای جمهور کشورها اشاره کنم که در مواردی به مراتب پایین‌تر از فاجعه منا سفرشان را نیمه‌تمام گذاشته‌اند. پادشاه اردن در آمریکا بود که خبر سوزاندن خلبان اردنی توسط داعش رسید و سفرش را ناتمام گذاشت و به کشورش بازگشت. حامد کرزی در راه سفر به چین بود که خبر آمد چند نظامی افغانستانی توسط نیروهای آمریکایی کشته شده‌اند و سفرش را ناتمام گذاشت و به کشورش بازگشت. اوباما در مرخصی سالانه‌اش به سر می‌برد که خبر تیراندازی در یک مدرسه آمریکایی و کشته شدن چند دانش‌آموز را شنید و سفرش را لغو کرد و به کاخ سفید بازگشت. فرانسوا اولاند در بروکسل و اجلاس سران کشورهای عضو اتحادیه اروپایی به سر می‌برد که خبر از یک حمله تروریستی به کارخانه‌ای در لیون فرانسه منتشر شد و اجلاس سران اتحادیه اروپایی را ترک کرد و به کشورش بازگشت.
این یک عرف سیاسی است که اولین فایده‌اش بیان اهمیت موضوعات داخلی و بالاخص جان مردم کشور به همه دنیا و ملت خود خواهد بود. همیشه درصد اهمیت و احترامی که دنیا به یک ملت می‌گذارد موثر از درصد احترامی خواهد بود که مقامات آن کشور برای مردمشان قائل هستند. از سویی لغو سفر نشانه‌ای بر اوج اهمیت اتفاق روی‌داده خواهد بود. رئیس‌جمهور یک کشور با ناتمام گذاشتن سفرش به دنیا می‌گوید این واقعه آنقدر مهم است که من باید سریع به کشورم بازگردم. نکته بعدی اینکه مردم ایران، بویژه خانواده‌های عزادار که برای شنیدن یک اسم یا یک خبر از عزیزانشان، این روزها مدام پای اخبار نشسته‌اند، خنده‌های ناگزیر رئیس‌جمهور در دیدارهای حاشیه اجلاس سازمان ملل را می‌بینند و آن را اگرچه نادرست اما بی‌اعتنایی به غم بزرگشان تلقی می‌کنند. با همه این توضیحات، باز هم شما می‌توانید اهمیت حضور رئیس‌جمهور در نیویورک را آنقدر بالا بدانید که معتقد باشید فاجعه منا نیازی به رها کردن برنامه‌های عادی رئیس‌جمهور ندارد. ماندن آقای روحانی در نیویورک هم نشان می‌دهد دولت با شما موافق است و ترجیح داده که این سفر ناتمام نماند اما...
اما شرافتمندانه خواهد بود که دولت و حامیانش آنقدر صداقت داشته باشند که همین نظرشان را صریح بیان کنند، نه اینکه در اقدامی پوپولیستی بگویند رئیس‌جمهور سفرش را به خاطر فاجعه منا نیمه‌تمام گذاشت و از مردم پنهان کنند که سفر او از ابتدا هم قرار بود تا 7 مهر باشد.
از طرفی، اگر نیازی به ناتمام گذاشتن سفر نبوده، پس چرا الان تبلیغ می‌کنید که دارد به خاطر فاجعه منا بازمی‌گردد؟! چرا رئیس‌جمهور می‌خواهد کاری را کند که نیازی به انجامش نبوده است؟!
سفر آقای روحانی تنها ساعت‌هایی کوتاه شده تا رئیس‌جمهور که برای فاجعه منا به کشور بازنگشت، حال بتواند حداقل در مراسم ورود اولین کاروان پیکرهای جان‌باختگان ایرانی منا حضور داشته باشد بنابراین همین کوتاه کردن چند ساعته هم برای اصل فاجعه منا نیست و اگر جان‌باختگان منا را به جای سه‌شنبه، چهارشنبه به کشور بازمی‌گرداندند، همین چند ساعت کوتاهی سفر هم وجهی نمی‌یافت. عملکرد دولت در مواجهه با دولت عربستان و فاجعه منا چندان وضعیت مناسبی ندارد و حامیان دولت حداقل در برابر این اتفاقات سکوت کنند، وقتی انصاف انتقاد ندارند. عدم حضور رئیس‌جمهور در کشور، عدم صدور مجوز برای تجمع ضد سعودی در تهران  و... فقط اشتباهات همین چند روز است؛ حالا کل سیاست‌های غلط چندساله دولت روحانی در قبال دشمنی‌های بروزیافته سعودی‌ها بماند.
حال شما همچنان می‌توانید از عملکرد دولت دفاع کنید اما صداقت چیزی نیست که صرف حلوا حلوا کردن عبارت «دولت راستگویان» محقق شود.