چندی پیش بود که خروج 27 اثر از آثار هنرمندان شاخص از دفتر هنرهای تجسمی و فروش تعدادی از آنها خبرساز شد. این آثار شامل 2 اثر از بهمن محصص، 2 اثر از رضا مافی، 3 اثر از فریده لاشایی، 2 اثر از حسین زنده‌رودی، 10 اثر از اردشیر محصص، 2 اثر از پروانه اعتمادی، یک اثر از مهدی ویشکایی و علیرضا اسپهبد و 4 اثر از میرعبدالرضا دریابیگی بوده است. در این بین ابهامی اساسی باقی است که چگونه آثاری چند ده میلیاردی به این راحتی به یغما می‌رود؟ و چطور یک امین اموال بدون امضای مدیر مرکز هنرهای تجسمی ارشاد می‌تواند این تعداد کثیر آثار هنری را از مجموعه خارج کند؟ سوالاتی که هنوز پاسخی روشن به آن داده نشده است و حالا بعد از آن ماجرای سر به مهر، حکایتی دیگر از فروش آثار خطاطی به گوش می‌رسد. 12 اثری که به‌زور به پیمانکارانی که قصد همکاری با وزارت ارشاد را داشته‌اند، فروخته شده است! به گزارش «وطن امروز»، ماجرا از این قرار بوده که«م-م» با چند پیمانکار و مدیر دفتر هنرهای تجسمی، قرارداد تعمیراتی امضا می‌کند. «م-م» با همکاری «ع-الف» که یکی از کارشناسان این دفتر است، در مقطعی که با دفتر هنرهای تجسمی ارشاد همکاری می‌کنند، 12 تابلوی خطاطی را به شرکت‌ها و پیمانکارانی که با این دفتر قرارداد بسته‌بودند، به اجبار می‌فروشند. این دفتر به پیمانکاران و شرکت‌هایی که با ارشاد همکاری می‌کرده‌اند، اعلام می‌کند که هرکس می‌خواهد قرارداد تازه‌ای امضا کند، باید یک تابلوی خطاطی خریداری کند و این جزو یکی از بندهای قرارداد نانوشته دفتر طرح‌های عمرانی با پیمانکاران بوده است. دفتر طرح‌های عمرانی وزارت ارشاد با همکاری «الف-ک» این 12 تابلو را می‌فروشد. اما برخی از این شرکت‌ها از جمله «ت-ب-ک» و «ف-ش» اقدام به شکایت می‌کنند و شکایتشان را به سازمان بازرسی کل کشور می‌برند که این پرونده‌ها هم‌اکنون در جریان است. اما همکاری دفتر طرح‌های عمرانی وزارت ارشاد با دفتر امور هنرهای تجسمی به همین جا ختم نمی‌شود. هنگامی که تعمیرات بخش نور موزه هنرهای معاصر در جریان بوده، شخص «م-م» به عنوان پیمانکار وارد می‌شود و با ارتباطی که مدیر دفتر هنرهای تجسمی دارد، این تعمیرات به او واگذار می‌شود. از طرفی این 2 مدیر با همکاری یکدیگر و با ارتباطاتی که خارج از چارچوب اداری شکل می‌گیرد، به پیمانکارانی خاص تاییدیه انجام تعمیرات می‌دادند. «م-م» در ادامه پیمانکاری تعمیر و مرمت مجموعه تئاتر شهر را هم می‌گیرد. دفتر طرح‌های عمرانی این کار را با زدوبند و ارتباطاتی خاص و بدون برگزاری مناقصه به شرکت «چ-ط-ن» واگذار می‌کند. این شرکت‌ سندهای غیرواقعی در پروژه مذکور ارائه می‌دهد و مجددا «م-م» را برای خرید صندلی‌های آمفی تئاتر در تاریخ 23/4/94 به کشور چین می‌برند. مدیرعامل شرکتی که پیمانکاری تئاتر شهر را بر عهده دارد با حمایت مستقیم دفتر طرح‌های عمرانی ارشاد، تعمیرات مجتمع فرهنگی - هنری کرمان را هم برعهده می‌گیرد. در واقع «م-م» با ارتباط‌با پیمانکارانی که خودش جایگاه‌شان را تثبیت می‌کند و با همکاری دفتر هنرهای تجسمی کارهایش را پیش می‌برد. همچنین اتفاقاتی مشابه در مناقصه موزه‌های هنرهای معاصر مشهد و کرمان هم می‌افتد و اعتبارات مصوب این مراکز دستکاری می‌شود. اما در ادامه این ماجرا سازمان بازرسی کل کشور به‌خاطر تبانی‌های صورت گرفته در موزه‌ هنرهای معاصر و فروش اجباری تابلوها ورود می‌کند و پرونده شخص «م-م» هم‌اکنون در سازمان بازرسی باز است. البته براساس خبرهای حاصله یکی از معاونان وزیر با نام مستعار «ا –ک» هم‌اکنون در تلاش است تا با نامه‌نگاری‌ها و استفاده از برخی روابط شخصی، ماجرا را فیصله دهد.