هزاران درخت در باغ‌شهر گلپایگان در میان بتن و آسفالت جوی‌ها و کف خیابان به محاصره درآمده‌اند غافل از اینکه فعالیت‌های عمرانی برای توسعه شهر به معنای صدور حکم مرگ این درختان است. سازمانی برای خدمات‌رسانی به بهانه عمران شهری سرشان را می‌بُرد. بساز و بفروش‌ها کمر آنها را زیر بار مصالح خم می‌کنند، شهروندان با ریختن زباله به داخل جوی‌ها و همجواری با ریشه درختان آن را می‌خشکانند و شهرداری نیز به عنوان متولی این مشکلات ریشه‌هایشان را با بتن و آسفالت می‌پوشاند و این حکایتی است که درختان باغ‌شهر گلپایگان با آن دست به گریبانند. این روزها خبرهای نگران‌کننده‌ای از خیابان‌های شهر به گوش می‌رسد. ماجرای قطع شدن درختان توسط شهرداری نگرانی‌ها و سوال‌های زیادی را برای طرفداران حفاظت از محیط‌زیست و علاقه‌مندان به این سرمایه‌های گران‌بها به وجود آورده است. درختانی که ریه‌های زمین به شمار می‌آیند و سال‌ها زمان لازم است تا درختی تنومند قد بکشد و زمینه ادامه حیات ما را فراهم کند، حالا اسیر تیغ بی‌تدبیری شده‌اند. با نگاهی به شرایط موجود درختان و فضای سبز در اغلب شهرهای کشور و بویژه شهر گلپایگان که حالت جلگه‌ای داشته و به عنوان یک باغ‌شهر شناخته می‌شود، می‌توان به این نتیجه رسید که بسیاری از اقدامات مسؤولان نه تنها در راستای حفظ و حراست از محیط زیست نیست بلکه مخالف این وظیفه است. بتنی کردن جوی‌های آب و فروبردن ریشه درختان در آسفالت و بتن، ضایعه‌ای زیست‌محیطی است که این روزها دل هر موجود زنده‌ای را به درد می‌آورد. این اقدام که در بیشتر کوچه‌ها و خیابان‌های باغ‌شهر گلپایگان و بویژه «کوچه مسجدحاجی»، «کوچه ابلولان»، «بلوار حسن حافظ»، «خیابان علی‌بن ابیطالب(ع)»، «کوچه یک بوستان ۹» به چشم می‌خورد، درختان را به دلیل نبود توانایی لازم در آبخوری و نفس کشیدن به حالت بیمارگونه درآورده است. در این میان نمی‌توان از مرگ باکتری‌ها و قارچ‌های همزیست با درختان نیز چشم‌پوشی کرد، چرا که این موجودات زمینه تنفس ریشه‌ها را فراهم می‌کنند و با بتنی کردن و آسفالت اطراف ریشه درختان این موجودات نیز از بین می‌روند و زمینه ضعف و بیماری درختان فراهم می‌آید. سعید یارمحمدی، یکی از دوستداران محیط زیست در گلپایگان به برخی تاثیرات بتنی و آسفالت کردن جوی‌ها در کوچه مسجد حاجی سخن به میان می‌آورد و به مهر می‌گوید: از زمان بتنی‌کردن جوی‌ها تاکنون حدود ۴۰ درخت تنومند بالای ۳ سال خشک و قطع شده است. وی که معتقد است وضعیت کنونی درختان در گلپایگان شایسته این باغ‌شهر نیست، ادامه می‌دهد: مسؤولان شهری گلپایگان دارند به بیراهه می‌روند و با نام عمران و توسعه شهر و با بتنی کردن جوی‌های آب نامه مرگ درختان را با دست خود امضا می‌کنند. این دوستدار محیط‌زیست اضافه می‌کند: شاید شهرداری فراموش کرده رسالتش ترانزیت آب نیست، بلکه ایجاد، حفظ و نگهداری فضای سبز است و نبود کمیته قطع اشجار در شهرداری خود علامت سوال بزرگی است که باید جوابی برای آن یافت. بهرام زاهد، معاون خدمات شهری شهرداری گلپایگان ضمن تکذیب وجود چنین شرایطی در شهر گلپایگان می‌گوید: من هر روز از کوچه و خیابان‌های گلپایگان و بویژه کوچه مسجد حاجی عبور می‌کنم و این خبر مورد تایید اینجانب نیست. وی به فعالیت ۳ کارشناس فضای سبز در شهرداری گلپایگان اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: تاکنون گزارشی در این باره به ما ارائه داده نشده است و حال درختان گلپایگان خوب است! اما در این میان ناهید خامسی، مسؤول پارک‌ها و فضای سبز شهرداری گلپایگان ضمن تایید این خبر و با تاکید بر اینکه اجرای طرح جامع گلپایگان درختان اصفهان را در این شرایط گرفتار آورده است، می‌گوید: ما در راستای اجرای طرح جامع برای جلوگیری از قطع درختان نیز تلاش می‌کنیم. وی با اشاره به اینکه حفظ درختان با توجه به سن آنها در دستور کار ما قرار دارد، اضافه می‌کند: در این راستا اجرای طرح جابه‌جایی درختان را نیز در دستور کار داریم. مسؤول پارک‌ها و فضای سبز شهرداری گلپایگان که معتقد است بتنی کردن جوی‌ها، عملیات عمرانی و آسفالت کوچه و خیابان‌ها به درختان گلپایگان آسیب رسانده است درباره اجرای طرح‌های درمانی برای درختان می‌گوید: بعضاً سعی شده است شرایطی فراهم شود که درختان از چاه‌های آب فاضلاب خانه‌ها تغذیه کنند و در صورتی که درختی از فاضلاب خانگی نتواند تغذیه کند با استفاده از پیکور جوی آب را سوراخ می‌کنیم تا عملیات آبرسانی به درختان تسهیل شود.