گروه اقتصادی: پسلرزههای نامه هشدارآمیز 4 وزیر اقتصاد، صنعت، رفاه و دفاع درباره تشدید رکود و وضعیت بد بازار سرمایه ادامه دارد. به گزارش «وطنامروز» با وجود اینکه دولتیها سعی کردند این نامه را کماهمیت جلوه دهند و آن را یک گزارش معمولی بنامند اما واقعیت چیز دیگری را عنوان میکند. محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت روز گذشته محتویات این نامه را یک گزارش طبیعی خواند اما نتوانست به وزیر اقتصاد کنایه نزند. نوبخت اعلام کرد اگر جای وزرا بود به این نامه مهر محرمانه میزد! حتی وی نتوانست شگفتی خود را از این نامه پنهان کند و به صراحت اعلام کرد از دیدن نامه جا خورده است. وی روز گذشته در حاشیه جلسه هیات دولت درباره نامه اقتصادی 4 وزیر به روحانی گفت: این نامه متنی دارد که پیامهایی میتواند داشته باشد. آنچه از این نامه در فضای رسانهای مطرح شد روی چند موضوع متمرکز بود. تبدیل رکود اقتصادی به یک بحران، عدم دسترسی وزرا به رئیسجمهور و نداشتن برنامه اقتصادی از گمانهزنیهایی بود که پس از انتشار این نامه در فضای رسانهای مطرح شد. سخنگوی دولت تاکید کرد: این نامه به مساله کلیت اقتصاد ایران معطوف نیست بلکه صرفا درباره بازار سرمایه و بورس است و اگر نامه را به دقت بخوانیم مشاهده میکنیم همه بندها و استدلالها مربوط به بازار سرمایه است. نوبخت ادامه داد: وزرایی که این نامه را امضا کردند به نوعی به بازار سرمایه مرتبطند. در همین رابطه سردار دهقان به جهت شرکت سرمایهگذاری نیروهای مسلح (غدیر) به جهت دفاع از کارکرد این شرکت نامه را امضا کرد. همچنین آقای نعمتزاده و آقای ربیعی هم به دلیل شرکتهای مختلف شستا این نامه را امضا کردند و وزیر اقتصاد هم چون رئیس شورای بورس بود امضا کرد. وی بیان کرد: عدهای براساس متن این نامه اینطور برداشت کردند که وعده و گزارش رئیسجمهور درباره خروج از رکود محقق نشده و این 4 وزیر هم گفتهاند ما به سمت بحران میرویم در حالی که این نامه در ارتباط با بورس و بازار سرمایه است. سخنگوی دولت با بیان اینکه مطلبی که آقای رئیسجمهور بابت خروج از رکود بیان کردند کاملا درست است، افزود: حتی این 4 وزیر هم موضوع خروج از رکود را قبول دارند. همچنین تبدیل رشد منفی اقتصادی به بالای مثبت 3 درصد و رشد اقتصادی مؤید اقدامات دولت است. هر چند ما نیازمند رشد اقتصادی بالای 8 درصد هستیم. نوبخت تاکید کرد: آنچه رئیسجمهور بیان کرد براساس آمارها و تمام منابع ملی و بینالمللی درست است. وی گفت: گزارش مقدماتی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور برپایه مرکز آمار حاکی از رشد مثبت اقتصادی در 3 ماهه نخست امسال است. سخنگوی دولت در ادامه این نشست درباره برخی استدلالها که گفته میشد یکی از علل نوشته شدن این نامه عدم دسترسی وزرا به رئیسجمهور است، گفت: رئیسجمهور شخصا در روزهای یکشنبه و پنجشنبه در جلسات تیم اقتصادی دولت حضور پیدا میکنند تا برنامهها و دیدگاهها و نظرات اعضای این ستاد را استماع کنند. در جلسه ستاد اقتصادی دولت بنده به همراه وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی حضور داریم؛ کدام یک از ما 3 نفر میتوانیم بگوییم یا ادعا کنیم که طرح و برنامهای برای مهار تورم و خروج از رکود داشتیم اما آقای رئیسجمهور برای شنیدن این برنامهها وقت نداشتند. علاوه بر 2 جلسه هیأت دولت، جلسات تیم اقتصادی دولت هر کدام بیش از 4 ساعت به ریاست رئیسجمهور برگزار میشود که نشان میدهد وقت کافی برای بیان مطالب وجود دارد. سخنگوی دولت افزود: همه ما وقت داریم با رئیسجمهور ساعتها صحبت کنیم و برنامه و پیشنهادات مورد نظرمان را ارائه کنیم، اینکه میگویند رئیسجمهور وقت ندارد و راه دیگری برای ارائه برنامهها به جز نامه نیست، درست نیست. نوبخت با بیان اینکه شاید برخیها بگویند تیم اقتصادی دولت ناهماهنگ است، افزود: ممکن است تفاوت نظر درباره مسائل مختلف وجود داشته باشد. به طور مثال درباره کاهش نرخ سود بانکی همه اتفاق نظر داشتیم که باید نرخ سود بانکی تقلیل پیدا کند اما ما با 3 پیشنهاد مختلف وارد شورای پول و اعتبار شدیم. وی ادامه داد: بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و سازمان مدیریت هر یک پیشنهادات مربوط به خود را داشتند اما پس از بحث و تبادل نظر به یک جمعبندی رسیدیم که همه باید آن را اجرا کنیم. سخنگوی دولت با بیان اینکه نامه 4 وزیر به رئیسجمهور از سر خیرخواهی بود، گفت: این نامه از یک گزارش فراتر نبود. گزارش 4 وزیر طبیعی بود و شاید غیرطبیعی بودن ماجرا این است که نباید چنین نامهای در رسانهها منتشر میشد. وی در بخش دیگری از این نشست تصریح کرد: شاید اگر برای انتشار این نامه با بنده مشورت میکردند، توصیه میکردم یک مهر محرمانه به این نامه بزنند تا ما دچار برخی تحلیلهای نادرست نباشیم. نامه این 4 وزیر به رئیسجمهور تخطئه توجه روحانی به مسائل اقتصادی بود که منجر به فرصتطلبی برخی رسانهها شد و به نظر میرسد این نامه نباید رسانهای میشد، چرا که مربوط به مسائل داخلی دولت بود. سخنگوی دولت درباره این سوال که آیا این نامه باعث به وجود آمدن اختلاف در داخل کابینه نمیشود، اظهار داشت: این اتفاق نخواهد افتاد و ما برای اینکه سوءاستفادهای رخ ندهد دنبال ارائه راهکار هستیم و باید بر این امر تأکید کنم که مردم ما نامحرم نیستند و باید حرفهایی که هنوز در مرحله کارشناسی است و در حال تصمیمسازی است به بیرون درز نکند و پس از آنکه به یک نتیجه قطعی رسید، اطلاعرسانی شود. هنگامی که من خبر این نامه از سوی 4 وزیر را شنیدم جاخوردم.
جا خوردن از یک گزارش معمولی؟
به غیر از نوبخت خود وزیر اقتصاد نیز در تلویزیون ظاهر شد و اعلام کرد خود روحانی خواسته بود گزارشی درباره آخرین وضعیت بورس بدهیم و این نامه یک گزارش درباره بازار سرمایه بود. دولتیها با وجود اینکه سعی میکنند از آثار انتشار نامه بکاهند اما همین اقدام موجب شده اظهارات ضد و نقیضی را عنوان کنند. به عنوان مثال نوبخت آن را گزارش معمولی میداند اما میگوید باید مهر محرمانه به آن زده میشد یا اینکه نباید این گزارش رسانهای میشد. سوالی که در این باره به وجود میآید این است که اگر این نامه مهم که رکود را در حال بحرانیشدن میداند یک گزارش معمولی بود چرا آقای نوبخت جا خورد و تصمیم به زدن مهر محرمانه روی نامههای مشابه دارد؟ همچنین مسؤولان، این نامه را یک گزارش درباره بورس میدانند و بس اما واقعیت چیز دیگری است؛ در نامه 4 وزیر به روحانی درباره حوزههای دیگر مانند کاهش تقاضا در بازار، تاثیر نرخ ارز در افزایش هزینه تولید، هماهنگ نبودن دستگاههای دولتی و همچنین تاثیر منفی توافق هستهای اشاره شده است. اصلا مگر میتوان از کاهش تقاضا در بازار سرمایه خبر داد اما کاهش تقاضا در سایر بازارها را نادیده گرفت؟ مگر دولتیها میتوانند ادعا کنند رکود در بازار سرمایه و شرکتهای دولتی دارد به بحران تبدیل میشود اما این وضعیت در سایر حوزهها بیتاثیر است؟ مگر رکود بازار سرمایه میتواند بحرانی شود اما در سایر حوزهها شاهد رونق اقتصادی باشیم؟ به هر حال نباید از نامه 4 وزیر و هشدارهای آنها به آسانی گذشت و جا خوردن نوبخت و درخواست محرمانه کردن چنین نامههایی از سوی او نشان از حقایقی دارد که با گفتار فعلی مسؤولان تفاوت بسیار دارد.