محمدرضا کردلو: اگرچه این روزها ادا درآوردن و نمایش بازی کردن برای برخی رسانه‌های پادوی آمریکا، بزک‌کنندگان شیطان بزرگ و سفارتخانه‌های کاغذی روباه پیر تبدیل به عادت شده است، اما تناقض‌های رفتاری این جماعت آنقدر بی‌شمار است که مردم راحت‌تر می‌فهمند اینها «دارند نمایش بازی می‌کنند».
نومحافظه‌کاری اصلاح‌طلبان سابق ایجاب می‌کند، تا جایی که می‌توانند نقش بازی کنند برای مردم. اسمش را هرچه می‌خواهید بگذارید. اما این روزها نان به نرخ منفعت‌خورها، حتی همین نان به نرخ منفعت خوردن را تئوریزه می‌کنند. تناقض‌های رفتاری را تئوریزه می‌کنند تا به مولفه‌هایی از «نومحافظه‌کاری» برسند.
وقتی رسانه‌های جریان «توافق به هر قیمتی» از شعارهای «مرگ بر آمریکا»ی مردم در روز تشییع شهدای غواص عصبانی می‌شوند و می‌خواهند نگویند که قاتل همین شهدا، آمریکای جنایتکار بوده است، مردم می‌فهمند که قصد این جماعت از خنثی نشان دادن شهادت، از بین بردن شهادت است. مردم می‌فهمند اینها «دارند نمایش بازی می‌کنند».  اگرنه شهدای غواص که بی‌دلیل به شهادت نرسیدند. آواکس‌های آمریکایی را که عملیات کربلای 4 را به عراقی‌ها اطلاع دادند، چطور می‌شود از تاریخ حذف کرد.
وقتی در سالروز شهادت مسافران هواپیمای ایرباس ایرانی توسط ناو وینسنس آمریکایی، رسانه‌های جریان نومحافظه‌کار، خاطرات مربوط به درشکه ناصرالدین‌شاه و پیپ سفیر انگلستان را تیتر می‌کنند، مردم می‌فهمند جریانی می‌خواهد آمریکا و جنایت‌هایش فراموش شود. همین کار را در بیشتر روزهای تقویم که یادگاری از جنایات آمریکایی داریم به انحای مختلف صورت می‌دهند. برای همین وقتی اینها از مردم‌دوستی و «ملی‌گرایی» حرف می‌زنند، مردم می‌فهمند اینها «دارند نقش بازی می‌کنند».
نق‌نقو‌های «نومحافظه‌کارشده» از همان ابتدای اتخاذ سیاست تقویت خط مقاومت در سوریه، در همین روزنامه‌ها و رسانه‌ها آنقدر علیه این سیاست تاختند که برخی همنوا با داعش برای از بین رفتن بشار اسد دعا می‌کردند. حتی عالیجناب سن و سال گذشته اصلاح‌طلبان سابق و نومحافظه‌کاران امروز که با ادبیاتی نعل به نعل سران سعودی و اردوغان و آمریکا درباره رفتن بشار اسد صحبت می‌کرد و اخیرا هم از حملات روسیه به داعش شکایت کرده بود، حالا برای شهادت سردار مقابله با فتنه شام پیام می‌دهد. مردم با خود می‌گویند: تابلو است که فلانی «دارد نمایش بازی می‌کند».
وقتی آل‌سعود در وقیحانه‌ترین شکل ممکن مردم ما را قربانی بی‌تدبیری و بی‌کفایتی‌های عمدی خود می‌کند و رسانه دولتی به جای سخن گفتن از استیفای حقوق ایرانیان، از شعار «مرگ بر آل‌سعود» در روز تشییع قربانیان منا ناراحت می‌شود، معلوم است، مردم می‌فهمند، اینها اگر پیام تسلیت هم بفرستند، «دارند نقش بازی می‌کنند».  
فتنه‌گران دیروز، جمل‌آنلاینی‌ها و آنان که سر در آخور طلحه و زبیر دارند فراموش کرده‌اند که جوانان بسیجی را به خاطر فتح‌الفتوح کور کردن چشم فتنه آمریکایی 88 در رسانه‌هایشان سرزنش می‌کردند؟ یا به واسطه همان «نومحافظه‌کاری» است که امروز خاطره از بزرگ پاسدار اسلام منتشر می‌کنند؟ جماعتی که تا دیروز می‌گفتند: «به سپاه چه مربوط که به سوریه برود» و علیه سپاه توهین و تهمت روانه می‌کردند، حالا یادشان افتاده انگار که همین سپاه اجازه نداد دشمن به مرزهای کرمانشاه برسد. حالا که «مرد مقابله با فتنه» رفته، رسانه‌های طرفدار سیاست اردوغان و سعودی وقتی حرف از تسلیت می‌زنند، مردم می‌فهمند «دارند نمایش بازی می‌کنند».
این جماعت رنگ و رو عوض‌کرده را البته با رفیق‌های فراری‌شان می‌شود شناخت. آنها که از «فرمانده سپاه محمدرسول‌الله(ص)» بغض و کینه دارند خوب یادشان هست که سردار ملی چطور اجازه نداد شورشیان فرزند دیکتاتوری فساد و میلیشیای جین شارپ در خیابان‌های تهران پیاده شوند. براندازان را چه خوب در نطفه خفه کرد سردار. خودش در یکی از مصاحبه‌هایش از جهاد در فتنه تهران اینطور گفته بود: «در دورانی که دشمن از همه ابزارهای لازم برای براندازی استفاده می‌کرد و البته دردناک‌تر از همه سکوت خواص بود، در دوران فتنه برخی بسیجیان ماه‌ها مغازه خود را بسته، از ماموریت‌های خود عزل شده و از محل کارشان اخراج شدند ولی برای دفاع از انقلاب در صحنه ماندند و بیش از 100 جانباز تقدیم انقلاب کردند که نتیجه آن عبور موفقیت‌آمیز از فتنه بود».
حالا و در میان رسانه‌های «نومحافظه‌کار»، روزنامه‌ای «درون» این جماعت را روی صفحه یک برده است و بسان بی‌بی‌سی و دیگر شبکه‌های ضدانقلاب، او را شهید نخوانده است.
در گزارشی هم که نوشته خوب معلوم است هنوز زیر بیرق اسرائیل سینه می‌زند که از برخورد با حرمت‌شکنان عاشورا ناراحت است. چه باک وقتی سردار و بسیجیان و مردم نگذاشتند کربلا در تهران تکرار شود!
می‌ماند تکلیف شهید همدانی با عصبانی‌های سه‌شنبه، معترضان به شعار «مرگ بر آمریکا». آنان که می‌خواهند «مرگ بر آمریکا» منسی شود بدانند که کلام شهید صدق است، وقتی می‌گوید: «دیگر این ایران نیست که مرگ بر آمریکا می‌گوید، بلکه همه ملت‌ها همصدا شده‌اند و شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند» یعنی حاشا که «مرگ برآمریکا» از یاد مردم برود.