گروه ورزشی: بعد از رویانیان حالا نوبت به حاجی فتح‌الله رسیده، ‌سیاست یک بام و دوهوای وزارت ورزش سبب شد بعد از مدیرعامل مستعفی پرسپولیس این بار به مدت چند ماه آستانه رنج فتح‌الله‌زاده نیز به نقطه جوش برسد. وزارت ورزش به مسائل دو سرمایه اصلی فوتبال ایران بی‌اهمیت است که جای هیچ دفاعی را باقی نمی‌گذارد و آن زمانی که انتقاد می‌کنیم آقای وزیر کتاب دستنوشته خود درباره فوتبال را نشان می‌دهد و نقد‌ها را نقض می‌کند. استقلال و پرسپولیس در بدترین شرایط مالی و بحرانی درون‌اردویی خود از بعد انقلاب تا امروز هستند؛ هیچ برهه‌ای از زمان را نمی‌توان به خاطر آورد که این دو تیم دولتی تا این اندازه با مشکلات دست وپنجه نرم کرده باشند البته سهم کوتاهی کردن مدیران و سیاست‌های اشتباه آنها در نحوه مدیریت باشگاه، ‌جذب اسپانسر و‌ نحوه قرارداد بستن با بازیکنان را هرگز نمی‌توان کتمان کرد ‌اما چیزی که حالا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است بی‌تفاوتی وزارت ورزش به این دو باشگاه است، ‌بی‌تفاوتی به سرخابی‌ها یعنی اهمیت ندادن به هواداران. داستان خصوصی‌سازی این دو باشگاه که در وزارتخانه تازه روی‌کارآمده به صورت جدی دنبال شده به نظر نمی‌رسد سرانجام خوشی داشته باشد و این مساله نیز دور از انصاف است که تا معلوم شدن واگذاری این دو تیم دولتی به بخش خصوصی نسبت به اتفاقات پیرامونشان بی‌تفاوت باشند. علی فتح‌الله‌زاده که آستانه صبرش تمام شده با لحنی تند دست به انتقاد از سیستم موجود می‌زند، ‌انگار خودش هم خوب می‌داند که عمر مدیریتی او نیز مانند رویانیان به سر آمده، ‌حالا حاجی‌فتح‌الله از پوسته محافظه‌کاری جدا شده و بی‌پروا وزارت ورزش را مورد لطف قرار می‌دهد. او اعتقاد دارد در هیچ جای دنیا مدیرعامل و سرمربی یک تیم این همه دغدغه‌ مالی ندارند و اساسا منطقی نیست کسی توقع داشته باشد آبی‌پوشان برابر تیم‌هایی به میدان بروند که 20 برابر آنها هزینه کرده‌اند. فتح‌الله‌زاده در «محاق» گرفتار شده و بیان می‌کند:  متاسفانه در وضعیت بدی گرفتار شده‌ایم. یکی مشکل مالیاتی دارد، آن یکی ممنوع‌الخروج است. تیم‌های خارجی با جت‌های شخصی اینجا می‌آیند و بازی می‌کنند و می‌روند اما ما با هزار خوان رستم روبه‌رو هستیم. تا الان وضعیت 2 بازیکن‌مان برای خروج حل نشده، اگر مشکل این 2 بازیکن حل نشود یک مصاحبه جانانه می‌کنم و همه چیز را روی دایره می‌ریزم. هیچ‌کس نیست به ما کمک کند. او در پاسخ به این سوال که چه کسانی می‌توانند به تیمش کمک کنند، می‌گوید: همه می‌توانند به ما کمک کنند. اسم کسانی که سنگ جلوی پای ما می‌گذارند را نمی‌برم چون اگر اسمشان را بگویم بدتر می‌کنند. انگار متوجه نیستند ما یک تیم دولتی را اداره می‌کنیم. همانطور که این تیم مال من است مال همه‌ مردم ایران هم محسوب می‌شود. مگر استقلال ملک شخصی من است؟‌ مشکلات و بی‌پولی به همه سرایت می‌کند. ما نباید مشکلات اینچنینی داشته باشیم. هیچ کجای دنیا مدیرعامل و سرمربی تیم این همه دغدغه‌ مالی ندارند. هر وقت به این تیم می‌آییم از «ب» بسم‌الله مشکل داریم تا زمانی که از این تیم برویم. وی در پاسخ به این سوال که 2 بازیکنی که ممنوع‌الخروج هستند و وضعیتشان برای بازی با الریان نامعلوم است چه کسانی هستند، بیان کرد: فعلا درباره‌ کبه و تونی کاروالیو مشکل داریم. این دو، 2 ماه نیست به ما اضافه شده‌اند و قاعدتا باید در تیرماه مالیاتشان را پرداخت کنیم ولی به ما گفتند چون آنها خارجی هستند باید الان مالیاتشان پرداخت شود البته جا دارد از آقای عسگری، رئیس اداره مالیات تشکر کنم که به چند بازیکن ما کمک کرد تا مشکل مالیاتی‌شان حل شود. به هر حال وضعیت ما به‌گونه‌ای است که صد جور در جاهای مختلف باید تاوان بدهیم. فتح‌الله‌زاده در پاسخ به این سوال که ماجرای خصوصی‌سازی تیمش چه شد، عنوان می‌کند: من در این‌باره 20 سال حرف زدم. هر کاری می‌خواهند بکنند. واقعا دیگر کاری به این چیزها ندارم. همچنان اعتقاد دارم بهترین کار همان است که استقلال و پرسپولیس به پیمانکار واگذار شود. با این حال به ما ربطی ندارد. 20 سال خون‌دل خوردم حالا هم اگر می‌خواهند به نامادری تیم را بدهند ما ناراحت نمی‌شویم. بیش از آنچه فکر می‌کنید ما را اذیت می‌کنند. بعد هم که به آسیا می‌رویم و برابر تیمی به میدان می‌رویم که حداقل 20 برابر ما خرج کرده است همه از ما توقع دارند برنده شویم. واقعا منطقی است که یک تیم 20 برابر ما هزینه کند و ما برویم و آنها را شکست دهیم؟ آخرش هم می‌گویند تیم‌های ایرانی ضعیف شده‌اند اما کسی نمی‌گوید که آخر مگر چقدر به ما بودجه دادند و اصلا همان بودجه را چقدرش را به ما پرداخت کردند؟ مدیرعامل استقلال در پاسخ به سوالی درباره‌ اظهارات سیاوش اکبرپور که گفته بود برخی بازیکنان استقلال پولی دریافت نکردند و حتی افرادی وجود دارند که محتاج یکصدهزار تومان پول هستند، بیان کرد: این حرف صحیح نیست. ما به همه‌ بازیکنان پول دادیم ولی میزان پرداختی‌ها به سیاست باشگاه بازمی‌گردد و ایشان نمی‌تواند برای تیم تعیین‌تکلیف کند. ایشان به کمیته انضباطی دعوت می‌شود و حتما پاسخگوی اظهاراتشان خواهد بود. هر بازیکن شرایط خاصی دارد. یک بازیکن ابتدای فصل می‌آید و قبول می‌کند چک 7 ماه بعد را به مبلغ 500 میلیون بگیرد. یکی هم می‌گوید طاقت چک ندارد و همان ابتدا 200 میلیون می‌گیرد. بازیکن دوم حق ندارد بعدها بگوید چرا فلانی 500 میلیون گرفته اما من 200 میلیون گرفتم. اصلا این چیزها به بازیکن ارتباطی ندارد. باشگاه براساس سیاست‌هایش نسبت به بازیکنان تصمیم می‌گیرد و به آنها پول پرداخت می‌کند.  حالا سوال اینجاست آیا وزارت ورزش با این همه مشکلات پیش‌روی این دو باشگاه باز هم می‌تواند سکوت کند و همه چیز را به دست روند طی شدن خصوصی‌سازی دو باشگاه بگذارد یا نه؟ «استقلال و پرسپولیس‌آزاری» توسط وزارت ورزش به نقطه آخر رسیده، باید دید در این چند روز آینده که آبی‌های پایتخت باید خودشان را برای بازی‌های آسیایی آماده کنند، چه راه‌حلی پیدا می‌شود.