ایآر رحمان، آهنگساز فیلم سینمایی «محمد رسولالله(ص)» برنده اسکار و گرمی است که فیلمهای موفقی چون «میلیونر زاغهنشین»، «۱۲۷ ساعت» و «الیزابت: دوران طلایی» را در کارنامه کاری خود دارد. در بررسی موسیقی متن و تیتراژ فیلم گرانقدر «محمد رسولالله(ص)» میتوان از دریچههای مختلفی ورود یافت و به تحلیل پرداخت، اما به طور کلی باید در نظر داشت که سازنده موسیقی این فیلم در راستای نگاهی بینالمللی سعی بر انتخاب لحن، ریتم و وزنی در راستای انعکاسی بینالمللی داشته است. «ایآر رحمن» با نام «دیلیپ کومار» در خانوادهای هندو متولد شد ولی در سنین جوانی به دین مبین اسلام گروید و نام خود را به «الله راخا رحمان» تغییر داد. نام اصلی او در شناسنامه «دیلیپ کومار» و متولد 6 ژانویه 1966 است و به عنوان تهیهکننده، آهنگساز، ترانهسرا، موسیقیدان و خواننده، نامی شناختهشده در عرصه موسیقی جهانی است که تا به امروز توانسته 13 جایزه فیلم فیر، 4 جایزه ملی فیلم هند، یک جایزه بفتا، یک جایزه گلدنگلوب و 2 جایزه اسکار را به خود اختصاص دهد و مجله تایم نیز در سال 2009 او را به عنوان یکی از 100 فرد تاثیرگذار جهان معرفی کرد و مجله موسیقی جهانی سانگلینز انگلیس نیز در ماه آگوست سال 2011 از او به عنوان یکی از گزینههای مهم موسیقی جهان نام برد. همچنین او از جمله آهنگسازانی است که به صورت بشردوستانه به جمعآوری پول و اهدا کردن آن به موسسات خیریه میپردازد. این آهنگساز هندی درباره همکاری با پروژه عظیم «محمد رسولالله(ص)» اشاره به این داشته که موسیقی متن این فیلم را براساس موسیقی کلاسیک بینالمللی ساخته است و با تحقیق در مقام موسیقی عربی و هندی به تم مشترکی در قالبی شنیداری رسیده که به دلیل شباهت این موسیقیها، تلفیق مناسبی در اثر شکل یافته است. این آهنگساز با بررسی حدود 250 قطعه موسیقی عربی، بلغاری، مقدونی و ایرانی به یک لحن بینالمللی موسیقایی در فیلم «محمد رسولالله(ص)» رسید که با پردازش دادههای صوتی در مسیر اثر روایتی شنیداری را صورت داد. ایآر رحمان درباره ساخت این اثر اشاره به این داشته که اولین قطعه ساختهشده برای این فیلم درباره موسیقی سکانس «ابابیل» بود که قطعه «لبیک یا محمد» از آن حاصل شد و موجب رضایت کارگردان شده است. اما آنچه در موسیقی فیلم ساختهشده توسط مجیدی قابل توجه است هماهنگی همه ارکان با یکدیگر است که موجب تاثیرگذاری کلی اثر برای مخاطب شده است و برخلاف برخی از موسیقیهای فیلم که به شکلی انفرادی مورد پذیرش مخاطبان قرار میگیرد، در ساخت این فیلم شاهد همآوایی همه ارکان فنی و اجرایی در مسیری یکپارچه هستیم که آن را به عنوان فیلمی اثرگذار و ورای ساختههایی نازل قرار میدهد. از طرفی وجود ریتمهایی موزون که با سازبندی درست و تنظیمی همراستا با روایت قرار گرفته است، موجب انسجام بار موسیقایی در شاکلهای هدفمند شده است.