داستان مشکلات مسکنمهر هشتگرد ادامه دارد و برخی متقاضیان به دلیل بدقولی تعاونیها و نداشتن شرایط پرداخت اجارهبها مجبور به سکونت اجباری در واحدهای نیمهکاره شدهاند. اغلب ساکنان مسکنمهر هشتگرد به ناچار در این واحدها زندگی میکنند؛ این افراد مالباختهها و مستاجرهایی هستند که دیگر توان پرداخت اجارهبها را نداشته، از امروز و فردا شنیدن مسؤولان درباره تاریخ واگذاری واحدها خسته شده و بدون داشتن سند در خانههای از پیش مشخص شدهشان زندگی میکنند. این در حالی است که بسیاری از مسؤولان در گفتوگو با رسانهها ساکن شدن شهروندان در واحدهای ناتمام را «تصرف» میدانند. مسکنمهر هشتگرد به گفته بسیاری از مسؤولان استانی و کشوری یکی از بزرگترین پروژههای مسکنمهر کشور است که در 2 فاز 4 و 7 طراحی شده است. بسیاری از مردم سال ۸۷ پول خود را به تعاونیهای پروژه مسکنمهر هشتگرد سپردند به امید اینکه پس از 2 سال صاحب خانهای شوند با همه امکانات، ولی با گذشت بیش از 5 سال خانههای بدون امکانات اولیه را تحویل گرفتهاند به همین منظور بسیاری از آنها خود را مالباختههایی مینامند که پس از سالها و با پرداخت پول اضافه بر تعهد اولیه، صاحب چهاردیواریای شدهاند که فاقد امکانات اولیه بوده و در این مدت ارزش پولشان نیز آنقدر پایین آمده است که کفاف رهن یک خانه در مناطق پایین شهر را نمیدهد. برای بررسی دقیقتر وضعیت ساکنان در مسکنمهر هشتگرد با ساکنان تعاونی مهر ۲۷ گفتوگو کردهایم، تعاونی ۲۷ در فاز 7 مسکنمهر هشتگرد قرار دارد. این تعاونی اولین تعاونیای است که زمین مربوط به این پروژه را تحویل گرفته است. ساکنان تعاونی ۲۷ مسکنمهر هشتگرد درباره تخلفات
بیشمار پیمانکار این تعاونی، وارد نکردن پولها به سامانه و عدم نظارت شرکت عمران شهر جدید هشتگرد بر عملکرد تعاونیها بشدت معترض هستند. یکی از ساکنان این واحدها به مهر میگوید: کمتر از 2 ماه است که از نعمت آب و برق بهرهمند شدهایم ولی همچنان از گاز محروم هستیم. این شهروند که خود را علی رفعتی معرفی میکند، میگوید: بسیاری از ساکنان از سال گذشته بدون امکانات رفاهی معمول زندگی کردهاند و تا یکماه پیش با پر کردن دبههای آب، از محلی خارج از ساختمان و انتقال آن به طبقات، از آبی نامطمئن استفاده میکردند. در وعدههای ثبتشده مسؤولان که در رسانههای مختلف موجود است آمده بود که خانهها طی 2 تا 3 سال با همه امکانات تحویل داده میشود؛ اما آنچه در عکسهای موجود و در گفتوگوی مردم آشکار است نشان میدهد که در طول این 7 سال یک چهاردیواری کثیف که تنها یک بخشی از سرویس بهداشتی و در ورودی بدون قفل دارد آماده شده است. قرار بود با
5 میلیون صاحب خانهای با تمام امکانات مدرن شویم و مابقی را طی اقساط ۹۹ ساله پرداخت کنیم اما پولی که با آن میتوانستیم در سال 87 خانهای کوچک در وسط شهر کرج بخریم ارزش خود را از دست داده و بعد از چندین سال مستاجری و جنگیدن با تورم به این بیغوله آمدهایم. یکی دیگر از ساکنان درباره عدم تحقق وعدهها میگوید، خانهها حتی پریز برق، شیرآلات، کابینت و آسانسور ندارد و باید حداقل 20 میلیون تومان دیگر برای پکیج، کابینت، درهای اتاقها و سرویس بهداشتی و سایر امکانات و همینطور نظافت واحدها هزینه کنند تا بتوانند در یک چهاردیواری دورافتاده از شهر، در کوچههای آسفالت نشده، ناامن و بدون ایستگاه اتوبوس و تاکسی سر کنند. یکی از خانمهای ساکن در واحدهای این تعاونی میگوید: این واحدها بهقدری کثیف است که من و همسرم 2 ماه تمام در حال کندن سیمانهای سفتشده و چسبیده به کف سرامیکها، تمیز کردن دیوارها، رنگ زدن چارچوبها و نصب پنجرهها بودیم. یکی از نمایندگان اعضای تعاونی مسکنمهر ۲۷ از دیر واریز شدن پولهای مردم به سامانه خبر میدهد. به گفته وی، کسی نمیداند چند میلیاردی که سال 87 به حساب تعاونیها واریز شد و سال 91 وارد سامانه شد کجا حبس شده و سود آن مبلغ چه شده است. ساکنان این پروژه نیمهتمام میگویند، تعاونیهای مسکنمهر باید به اندازه کافی کارآمد باشند تا بتوانند وظایف محوله را به بهترین نحو انجام دهند و تعهدات خود را به صورت کامل و مطلوب عملی کنند ضمن اینکه دستگاههای
ذیربط نیز باید بر کار آنها نظارت داشته باشند.