این روزها در ضلع شمال غربی میدان ولیعصر(عج) تصویری نمایان است که توجه هر رهگذری را به خود جلب می‌کند. این عکس نمایش یافته اثری ساخته شده توسط سید احسان باقری بوده که با حمایت خانه طراحان انقلاب اسلامی به اجرا درآمده و رونمایی شد. برای تحلیل این تصویر باید به بررسی جنایات بسیار نقش بسته در طول تاریخ توسط غربی‌ها پرداخت، چرا که آمریکایی‌ها از همان ابتدا با جنایت آغاز کردند؛ از کشتار و برده‌داری بومیان منطقه گرفته تا سرکوب کارگران شیکاگو، بمباران هیروشیما و گرفتن جان 220هزار انسان، قتل‌عام ویتنام و بیش از 5/1 میلیون کشته، حمایت از اسرائیل و بزرگ‌ترین نسل‌کشی تاریخ در فلسطین، طراحی کودتای 28 مرداد و حمایت از کودتای نوژه، حمایت از صدام، حمله مستقیم به هواپیمای مسافری با 290 مسافر، ترور دانشمندان هسته‌ای، اعمال تحریم‌های ظالمانه، کشته شدن 40 هزار غیرنظامی در جنگ افغانستان و بیش از یک و نیم میلیون کشته در عراق. جنایت پشت جنایت... هیچ‌کس از شر آمریکا در امان نیست. «برافراشتن پرچم در ایووجیما»ی ژاپن نماد غرور ملی و پرچم افتخارات آمریکاست. اما این افتخارات بر چه بنا شده است؟ این سوالی بود که سعی شده با خلق این اثر به آن پاسخ داده شود. طراحی و اجرای «داستان پرچم» از این قرار است، پرچمی افراشته برخون، ظلم، جنایت و تحقیر مظلومان. این تصویر روایتگر بخشی از جنایات آمریکاست؛ تلنگری است به همه که نباید اجازه دهیم تصویر ظلم و جنایت عادی شود، نباید از خون مظلومان گذشت. عکاسی صحنه‌پردازی شده
(staged photography) یکی از شیوه‌های عکاسی است که تفاوت آن با عکاسی مستند، مانند تفاوت فیلم داستانی و فیلم مستند است. در این شیوه عکاسی همه چیز از قبل کارگردانی شده و در یک قاب به تصویر کشیده می‌شود. هیچ چیز تصادفی نیست و همه اجزای تصویر خلق می‌شود. از صحنه و نور گرفته تا لباس و محل عکاسی، همه به انتخاب عکاس طراحی می‌شود. این شیوه از عکاسی در دنیا و خصوصا در آمریکا بسیار پر طرفدار است. شیوه کار در این نوع عکاسی همانند فیلم سینمایی است و در واقع تجهیزات، تدارکات، عوامل و نیروی انسانی زیادی در آن به کار گرفته می‌شود با این تفاوت که قرار است همه حرف‌ها نه در یک فیلم بلند که در یک فریم عکس زده شود! «برافراشتن پرچم در ایووجیما» نام یک عکس تاریخی است که در 23 فوریه 1945 توسط «جو روزنتال» گرفته شده است. عکس 5 سرباز و یک پزشک جنگی شاغل در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا را بر فراز تپه سوریباچی در نبرد ایوو جیما طی جنگ دوم جهانی نشان می‌دهد. نمایندگانی از نظامیان آمریکایی که این جزیره ژاپنی را اشغال کرده و پرچم آمریکا را در آن برافراشته‌اند! در 19 فوریه 1945 قایقی جو روزنتال، عکاس آسوشیتدپرس و شماری از تفنگداران آمریکا را به سمت ایووجیما می‌برد. روزنتال پیش‌بینی می‌کرد نبرد سختی در خواهد گرفت، زیرا نبردهای جزیره اقیانوس آرام جملگی خشونت‌بار بودند. در حدود 70 هزار سرباز (50 هزار آمریکایی و 22 هزار ژاپنی) در ایووجیما با هم به جنگ تن به تن پرداختند. روزنتال از این جنگ عکس‌هایی گرفت که در روزنامه‌ها و مجلات چاپ شد. 5 روز بعد از وارد شدن به این جزیره، روزنتال شنید که گروهی از تفنگداران در سوریباشی پرچمی را می‌افرازند. روزنتال در سوریباشی گروه تفنگداران را دید که پرچمی را به یک لوله 6 متری وصل کرده‌اند. فرمانده از آنها خواسته بود که پرچم بزرگی در آنجا نصب کنند تا همه در جزیره بتوانند آن را ببینند. روزنتال نقطه‌ای را پیدا کرد تا از آنجا عکسی بگیرد. دوربین خود را برداشت و آن را در مقابل چشمانش قرار داد و به پرچمی که در برابر نسیم در اهتزاز بود، نگاهی انداخت و دکمه شاتر را فشرد. پرچم در همان زمان بر زمین افتاد، 3 سرباز آن را نگه داشتند تا بقیه سربازان طناب یا ریسمانی پیدا کنند و آن را ببندند و مهار کنند. تصویر روزنتال برنده جایزه پولیتزر شد، اداره پست از روی این عکس تمبر پستی چاپ کرد که 137 میلیون از آن به فروش رفت. همچنین این عکس مورد توجه بسیاری از فیلمسازان، نویسندگان، تلویزیون و... قرار گرفته است. مجسمه‌ای برنزی از روی این عکس ساخته شده که هم اکنون در آرامگاه ملی آرلینگتون ویرجینیا مستقر است. افراد حاضر در عکس «داستان یک پرچم» از اقوام و ملیت‌های مختلف هستند. کسانی که با نگاه به جنایات آمریکا و ایادی آن در نقاط مختلف دنیا در عکس جا‌گذاری شده‌اند: ملت مظلوم فلسطین، کودکان فلسطینی، جمال و محمدالدوره، مرد و زن افغان و عراقی، سرخپوست، سیاهپوست، سرباز ویتنامی، کودک سوری، مرد و کودک قربانی بمب شیمیایی در حلبچه و حاجیانی از فاجعه اخیر منا!