printlogo


کد خبر: 148343تاریخ: 1394/8/14 00:00
چگونه دستگاه اطلاعاتی آرژانتین ردپای رئیس عملیات متواری خود را پیدا کرد؟
مظنون قتل دادستان آمیا در آمریکا

گروه بین‌الملل: مردی که از طرف دولت آرژانتین مظنون اصلی دست داشتن در قتل دادستان پرونده  انفجار در مرکز یهودیان بوئنوس‌آیرس شناخته می‌شود به آمریکا گریخته و در این کشور پناه داده شده است. طبق مکاتبات دولت آرژانتین با اینترپل، آنتونیو استیوسو، مامور سابق دستگاه اطلاعاتی آرژانتین به فاصله کمی پس از قتل  دادستان «آلبرتو نیسمان» در آپارتمانش، از طریق برزیل و با گذرنامه ایتالیایی به ایالات متحده رفته و از لحظه ورود در 19 فوریه 2015 تاکنون هویت و محل اختفایش در آنجا  توسط دستگاه اطلاعاتی آمریکا مخفی نگاه داشته شده است. استیوسو که به مدت 4 دهه عضو عملیاتی اس‌آی (وزارت اطلاعات آرژانتین) بوده است در هنگام قتل نیسمان به عنوان رئیس بخش عملیات این وزارتخانه یکی از بانفوذترین شخصیت‌های کشور محسوب می‌شد اما نکته اینجاست که نه تنها او این اواخر بشدت به نیسمان نزدیک شده بود و با پرونده‌سازی‌های او برای خانم رئیس‌جمهور کریستینا فرناندس د کرشنر ارتباطی تنگاتنگ داشت، بلکه خود از مهم‌ترین آگاهان حقایق پشت پرده حادثه آمیا و در حقیقت جعبه سیاه زنده آن شناخته می‌شد. او علاوه بر این پرونده‌ای مخوف از سوءاستفاده‌های مالی و عملیات خودسرانه اطلاعاتی در دادگاه‌های آرژانتین دارد و هدفش از اتهام‌زنی به رئیس‌جمهور، سقوط دولت چپگرا در بوئنوس‌آیرس و روی کار آمدن یک دولت طرفدار آمریکا بود تا پرونده جرائمش مختومه شوند. استیوسو حدود 2 ماه پس از قتل نیسمان حاضر نشد در جلسه شهادت مقابل کمیته تحقیقات درباره مرگ مشکوک دادستان مزبور شرکت کند و بعد وکیلش اعلام کرد او کشور را ترک کرده است. تا مدت‌ها درباره محل اختفای این عامل رده‌بالای اطلاعاتی شایعاتی وجود  داشت تا اینکه همکاران سابقش در سکرتاریا د اینتلیخنتیا سرنخ سفرش را به ایالات متحده یافتند. در حالی که یهودیان و صهیونیست‌ها در چند سال اخیر با اقدامی یکپارچه تلاش کرده‌اند قتل  دادستان آرژانتینی پرونده انفجار مرکز یهودیان آرژانتین (آمیا) در سال 1994 را به گردن رئیس‌جمهور ضد آمریکایی کشور بیندازند اما هر چه از حادثه 18 ژانویه سال جاری میلادی می‌گذرد شواهد بیشتری دال بر اینکه نیسمان بر اثر خودکشی نمرده و توطئه‌ای در پس قتل او وجود داشته آشکار می‌شود. کریستینا کرشنر خود نخستین کسی بود که با وجود تبلیغات مخالفان و یهودیان و رسانه‌های غربی بر دست داشتن دولتش در این قتل، گزارش پلیس درباره خودکشی بودن مرگ نیسمان را رد کرد و صریحا از وجود یک توطئه علیه دولتش سخن گفت. رئیس‌جمهوری آرژانتین در واکنش به اتهاماتی که درباره مرگ  دادستان یهودی پرونده آمیا مطرح شد بیانیه‌ای در صفحه توئیتر خود منتشر کرد و گفت او خودکشی نکرده است: «دشمنان او (نیسمان) تا وقتی زنده بود از او استفاده کردند و بعد به این نتیجه رسیدند قتل او به نفع آنان است». جسد آلبرتو نیسمان درست پیش از آنکه قرار بود در جلسه غیرعلنی کنگره شهادت دهد پیدا شد. به گزارش آسوشیتدپرس، همکاران نیسمان می‌گویند هیچ نشانه‌ای از تمایل او به خودکشی وجود نداشته است. خانواده و دوستان نیسمان هم در یادداشت‌هایی که در روزنامه لاناسیون چاپ شد احتمال خودکشی او را رد کرده‌اند.
مساله اصلی اینجاست که نیسمان خود یک یهودی بود و یافته‌های دستگاه‌های اطلاعاتی و قضات پیشین این پرونده نشان می‌دهد چندین عامل یهودی و اسرائیلی در صحنه‌سازی انفجار مرکز یهودیان بوئنوس‌آیرس به ضرر جمهوری اسلامی ایران نقش داشته‌اند. حتی «دامیان پچر»  نخستین کسی که خبر مرگ این دادستان را اعلام کرد به اسرائیل گریخته است. وی گزارشگر روزنامه «بوئنس‌آیرس هرالد»  بود و به فاصله چند روز پس از مرگ نیسمان با این ادعا که جانش در خطر است همانند مظنون اصلی قتل  از آرژانتین خارج شده است. بوئنوس‌آیرس هرالد مهم‌ترین روزنامه انگلیسی‌زبان چاپ آرژانتین است که همواره با دولت‌های غیرغربگرای این کشور مشکل داشته و به‌خاطر مدیریت مستقیم چهره‌های رسانه‌ای انگلیسی برآن طی چندین دهه بین عامه مردم به صدای انگلیس (به عنوان بزرگ‌ترین دشمن  خارجی آرژانتین) شناخته می‌شود. حال اگرچه اینترپل درباره استعلام بوئنوس‌آیرس درباره محل اختفای آنتونیو استیوسو، مهم‌ترین مظنون به قتل این پرونده اظهار بی‌اطلاعی کرده است اما احتمالا با حساس شدن افکار عمومی آرژانتین به این موضوع ظرف روزهای آینده پلیس بین‌الملل و سازمان سیا مجبور خواهند شد در این باره پاسخگویی کنند. ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ سرپرست تحقیقات درباره مرگ مشکوک آلبرتو نیسمان اظهار داشت این دادستان پیش‌نویس حکمی را برای دستگیری رئیس‌جمهور فرناندس تنظیم کرده بود. به گفته خانم ویویانا فین سند ۲۶ صفحه‌ای حکم جلب در یک سطل زباله در مجتمع آپارتمانی محل زندگی نیسمان پیدا شد. به عبارت دیگر نیسمان یا قبل از مرگش از ادعای خود علیه خانم رئیس‌جمهور منصرف شده و به همین خاطر توسط عوامل  موساد کشته شده است یا اینکه حکم مزبور توسط همین عوامل در سطل زباله انداخته شده تا بعدا پیدا شود چون دلیلی نداشت اگر یک عامل دولتی نیسمان را کشته بود این اسناد را از بین نمی‌برد. وجود پیش‌نویس حکم جلب را اولین‌بار روزنامه آرژانتینی کلارین فاش کرده بود که آن هم توسط مالکانی یهودی اداره می‌شود. کلارین نوشته بود این حکم در ماه ژوئن ۲۰۱۴ تنظیم شده بود؛ 6 ماه قبل از آنکه نیسمان، فرناندز را متهم کند اما دولت در واکنش، آن گزارش را «زباله» خوانده بود. با اینکه نیسمان مشخصا خانم فرناندس را به تبانی با تهران بر سر پرونده آمیا متهم می‌کرد اما او نخستین قاضی این پرونده نبود و پیش از او 2 دهه تحقیقات قضایی توسط گروه‌های مخالف یا موافق نقش داشتن ایران یا اسرائیل در انفجار مرکز یهودیان به نتایج مختلفی رسیده بود. پرونده آمیا بر حسب تحولات سیاسی در آرژانتین مدام بین گروه‌های مختلف سیاسی در دادگستری این کشور دست به دست شده است اما نکته اینجاست که نقاط مشترک این یافته‌ها مبنی دخالت موساد در ماجرا بود. در حقیقت نیسمان از سوی لابی صهیونیستی قدرتمند در آرژانتین مامور شده بود این یافته‌ها را با دراز کردن انگشت اتهام به سوی دولت چپگرای فعلی که به دنبال گسترش روابط دوستانه مستقل با دشمنان آمریکا نظیر ایران است تحت‌الشعاع قرار دهد. نیسمان هم در بخش تبلیغاتی کارش موفق بود اما مشکل او این بود که برای متهم کردن خانم کرشنر و دولتش به تبانی با ایران درباره پرونده آمیا ابتدا باید ثابت می‌کرد آخرین تحقیقات  درباره ردپای موساد در پرونده اشتباه است، چرا که  آخرین یافته‌ها نشان می‌داد اتومبیل پیدا شده در زیر آوار مرکز آمیا که بمب در آن کار گذاشته شده بود و متعلق به دیپلمات ایرانی محسن ربانی اعلام شده بود در اصل متعلق به یک عامل سوخته موساد بوده که پس از انفجار مزبور توسط خود اسرائیلی‌ها به قتل می‌رسد. در حقیقت همه آنچه از قاضیان و دادستانان قبلی این پرونده 2 دهه‌ای به او رسیده بود حاکی از این بود که انفجار مرکز یهودیان بوئنوس‌آیرس خودزنی لابی صهیونیستی آرژانتین با کمک عوامل موساد و برخی نفوذی‌هایش در اس‌ای (دستگاه اطلاعاتی کشور) بوده است تا جمهوری اسلامی ایران بدنام شده و در تلاش برای گسترش روابط با آمریکای لاتین ناکام بماند. توطئه‌ای که امروز کاملا شکست خورده است و روابط راهبردی میان تهران و اغلب پایتخت‌های آمریکای جنوبی به‌وجود آمده است.
 


Page Generated in 0/0062 sec