تیری میسان*: عملیات مستقیم نظامی که روسیه در قالب مبارزه با تروریسم در سوریه آغاز کرد، موجب انتشار سلاحهای پیشرفته در این کشور شد. روسیه یکباره بهعنوان کشوری که دارای توانمندیها و امکانات تکنولوژیک بیهمتا و بینظیری است و میتواند موازنههای راهبردی بینالمللی را تغییر دهد، ظاهر شد. در همین راستا بود که مسکو مرکزی برای ایجاد پارازیت در منطقه «دینیال» در شمال استان لاذقیه در غرب سوریه احداث کرد و این جدای از یگانهای متحرک و غیرثباتی بود که به این منظور در منطقه توسط روسها تشکیل شده بود. در حقیقت استفاده از واژه «ایجاد پارازیت» تعبیر درستی از این عمل روسها نیست چون در این حالت نهتنها صدا طی استفاده از وسایل ارتباطی شنیده نمیشود، بلکه قطع میشود. در واقع ایجاد پارازیت تمام سیستمهای برقی یا مغناطیسی مورد استفاده در وسایل و دستگاههای ارتباطی از جمله رایانه، رادیو یا شبکههای ماهوارهای مورد استفاده از سوی پیمان آتلانتیک شمالی- ناتو- را از کار میاندازد، بدون آنکه خللی به دستگاههای ارتباطی روسها وارد کند. از ماه آوریل سال گذشته میلادی و پس از پرواز جنگندههای روسی بر فراز ناو جاسوسی «یواساس دونالد کوک» بود که اطلاع پیدا کردیم، روسیه دارای چنین سلاحی است. در این پرواز جنگندههای روسی تمام سیستمهای برقی از جمله موشکاندازهای این ناو آمریکایی را قطع و پس از آن 12 بار متوالی بر فراز این کشتی آمریکایی به پرواز درآمدند، بدون آنکه مورد هرگونه تعرضی قرار گیرند. از آن زمان بود که روسها اقدام به نصب این سیستم پارازیت به صورتی دائمی در مناطقی مانند لنینگراد و سپس بخشی از دریای سیاه کردند و نکته بسیار غافلگیرکننده آن بود که منطقه تحت پوشش این سیستم محدود نبود اما به طور معمول مساحتی به قطر 300 کیلومتر را پوشش میدهد و موجب از افکار افتادن ماهوارهها میشود. در واقع ارتش و نیروهای مسلح روسیه امروز قدرتمندتر از ارتش ناتو در جنگهای سنتی است، در حالی که به موازات آن توانسته تفوق و برتری هستهای خود بر ناتو را نیز حفظ کند اما در صورت وقوع جنگ هستهای هر دو طرف (ناتو و روسیه) نابود خواهند شد. مرکز پارازیتی که در پایگاه نظامی «حمیمیم» توسط روسها راهاندازی شد، از کار افتادن و تعطیلی تمام سیستمهای الکترونیکی پایگاه نظامی اینجرلیک در ترکیه را به همراه داشت.با این حال رسانههای غربی همچنان اطلاعات و خبرهایی موهوم و دروغین از روند نبردها و تحولات میدانی ارائه میدهند. پس از تعطیلی و از کار افتادن سیستمهای ارتباطی و الکترونیکی ناتو و کور و کر شدن این پیمان در منطقه، دفتر این سازمان در سوریه حتی از اخبار منتشر شده توسط دفترش در لندن هم بیاطلاع باشد. این موضوع تحول بزرگی در عرصه میدانی سوریه ایجاد کرده که بازتابهای آن سراسر عرصه بینالمللی را فرا خواهد گرفت به همین دلیل شاهد وحشت و نگرانی آمریکاییها و بروز اختلافات بین آنها هستیم. در ابتدا فرمانده عالی ناتو تلاش کرد از اهمیت این رخداد بکاهد و در این راستا 28 سپتامبر گذشته ادعا کرد ناتو نیز دارای سلاحی مشابه این سلاح روسهاست اما این یاوهسراییها نتوانست کسی را فریب دهد، چون اگر غیر از این بود، چرا از دو هفته پیش تاکنون شاهد درگیری لفظی شدیدی در شورای امنیت ملی آمریکا بین طرفداران کنار نهادن سیاست امپریالیسم توسعهطلبانه و همپیمانی ایران و روسیه به رهبری «رابرت مالی» با عقابهای این شورا هستیم که با وجود بحران اقتصادی که آمریکا با آن درگیر است، خواهان سرمایهگذاری کلان دولت در بخش نظامی کشورشان به رهبری سامانتا پاور، نماینده آمریکا در سازمان ملل هستند؟ این اختلاف افشاگر بسیاری از موضوعات بود از جمله اینکه اگر اندکی در رابطه سامانتا پاور با جفری فلتمن، دومین شخصیت سازمان ملل متحد طی 3 سال اخیر و به تسهیلات داده شده توسط پاور به فلتمن توجه کنیم، آشکارا درمییابیم که این تسهیلات برای انزوای دیپلماتیک سوریه در عرصه بینالملل به فلتمن پرداخت شده بود. سرانجام اختلافات شورای امنیت ملی آمریکا به این امر منتهی شد که باراک اوباما پس از فشار شدیدی که از سوی نزدیکترین معاونانش قرار گرفت، مجبور شد در قبال حفظ موضعش در قضیه همپیمانی با روسیه، به عقابهای این شورا امتیاز نظارت مستقیم بر نیروهای نظامی این کشور در افغانستان را بدهد.
*نویسنده و روزنامهنگار فرانسوی