روزنامه ایندیپندنت با انتشار گزارشی تکان‌دهنده از جنگ مرگبار و دائمی حاکمیت ایالات متحده با شهروندان این کشور پرده برداشت؛ جنگی کوچه و خیابانی که از ابتدای سال 2015 تاکنون 1011 نفر از آمریکایی را  به ضرب گلوله پلیس فدرال از پای درآورده است. در حقیقت فقط 9 روز در سال جاری میلادی  به‌عنوان «روزهای امن» برای آمریکایی‌ها شناخته شده‌ است، روزهایی  که در آن دولت شهروندان خود را نکشته است.
مشرق ضمن برگردان گزارش روزنامه انگلیسی در این باره آورده است: به‌راستی کدامین رفتار از این هزار و اندی انسان سر زده بود که شایسته مرگ بدون اخطار قبلی باشند. کشوری که داعیه دموکراسی دارد و خود را طلایه‌دار حقوق بشر می‌داند و هرساله در گزارش‌های حقوق بشری‌اش ایران و چند کشور دیگر را به دلیل اعدام قاچاقچیان مواد مخدر، قاتلان و متجاوزان محکوم می‌کند، حالا گوی سبقت را از تمام کشورهای جهان در کشتار شهروندانش ربوده است. جرمی ماردیس کودک 6 ساله آمریکایی  نماد این شهروندکشی بود. این پسر در 5 نوامبر در لوئیزیانا، پس از درگیری پدرش با پلیس طی تعقیب و گریز به ضرب 5 گلوله ماموران دولت  در سینه و سرش همراه با پدر کشته شد. قتل جرمی اذهان عمومی و رسانه‌های جهان را در شوک فرو برده است. اما پلیس و مقامات آمریکایی نه‌تنها حاضر به عذرخواهی نشدند بلکه مدعی شده‌اند که پدر این کودک از چنگال عدالت گریخته و پلیس به وظیفه خود عمل کرده است. این در حالی است که از حیث قانونی و انسانی، جرم پدر ربطی به فرزند ندارد. بعد  پلیس لوئیزیانا اعلام کرد 2 افسر قاتل بازداشت شده‌‌اند اما تا تکمیل تحقیقات نظری ندارد. اگرچه می‌توان از همین حالا منتظر بود تا 2 افسر قاتل جرمی کوچولو همانند «دارن ویلسون» (قاتل مایکل براون، نوجوان سیاهپوست)،  طبق قوانین دادگاه‌های  فدرال آمریکا تبرئه ‌شوند یا در بدترین حالت حکمی جز انفصال از خدمت یا حبس‌های کوتاه‌مدت شامل‌شان نشود.  روزنامه «واشنگتن‌پست» اخیرا به کشته شدن 17 کودک و نوجوان دیگر که امسال توسط پلیس آمریکا به قتل رسیدند اشاره کرده است که  طبق ادعای پلیس، همه این کودکان مقصر و افسران قاتل ناچار به دفاع در برابر آنان بوده‌اند، چرا که این کودکان یا با سلاح سرد و گرم قصد حمله به نیروهای پلیس را داشتند یا قصد داشتند با خودرو آنها را زیر بگیرند! نگاهی به آمار کشته‌شدگان که به تفکیک ماه‌های سال 2015 از قرار ژانویه (95 نفر)، فوریه (87 نفر)، مارس (115 نفر)، آوریل (104 نفر)، مه ‌(86 نفر)، ژوئن (82 نفر)، جولای (126 نفر)، آگوست (106 نفر)، سپتامبر (100 نفر)، آگوست (96 نفر) و هفته اول نوامبر (17 نفر) است، نشانگر این است که جولای دارای بیشترین آمار قتل و به استثنای نوامبر (که هنوز چندی از آن نگذشته) ژوئن با 82 فقره قتل دارای کمترین آمار است.  اولین قربانی پلیس در سال جاری میلادی، گرت گاینه 22 ساله بود که به‌عنوان هدیه کریسمس در یکم ژانویه امسال، از پلیس کشورش سرب داغ دریافت کرد. قتل 1011 شهروند آمریکایی توسط پلیس طی 10 ماه گذشته را مقایسه کنید با کل تعداد غیرنظامیان آمریکایی کشته‌شده در عملیات تروریستی در تمام نقاط جهان در یک سال  که تنها 16 نفر بوده‌اند؛ این بدان معناست که خطر پلیس آمریکا برای شهروندانش بیش از خطر تمام گروهک‌های تروریستی مانند داعش و القاعده و... است. بلیک فلیتوود از نشریه هافینگتون‌پست، می‌نویسد تعداد کشته‌شدگان توسط نیروهای پلیس در دیگر کشورهای توسعه‌یافته نصف قربانیان پلیس آمریکاست: «می‌توان با قاطعیت گفت ما دچار شیوع عادت رفتاری «کشتار» توسط پلیس در این کشور هستیم».  اما طی 3 سال اخیر در حالی که میزان کشته‌شدن سیاهپوستان در آمریکا به دست پلیس 3 هزار و 45 نفر به ازای هر یک‌میلیون نفر بوده، این نسبت درباره اسپانیایی‌تبارها، یکهزار و 46 نفر و در میان سفیدپوستان، یکهزار و 26 نفر گزارش شده، یعنی 3 برابر کمتر از سیاهانی که جمعیتشان حدود یک‌ششم سفیدهاست! اما مساله اینجاست که به‌رغم کشتارهای پلیس، ایالات متحده به هیچ‌وجه کشوری امن‌تر نشده، چنانکه در ادامه کشتارهای بی‌سابقه و تکان‌دهنده جمعی در تاریخ آمریکا، در سال 2015  نیز این کشور همچنان گوی سبقت را در این زمینه از رقیبان ربوده و با 318 فقره کشتار دسته‌جمعی بار دیگر نام خود را بر جریده تبهکاری عالم ثبت کرده است.