براساس گزارش مرکز آمار ایران، متوسط درآمد سالانه خانوار شهری در ایران در سال گذشته 24 میلیون و 131 هزار تومان و متوسط هزینه سالانه‌اش هم 23 میلیون و 486 هزار تومان اعلام شده که بر این اساس متوسط پس‌انداز هر خانوار شهری 645 هزار تومان می‌شود. به گزارش تسنیم، گزارش چکیده نتایج طرح‌ آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای روستایی و شهری سال 93 از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد که نشان می‌دهد متوسط هزینه کل درآمد خانوار شهری در سال 93 نسبت به سال 92 خالص و ناخالص 14 درصد رشد داشته است، همچنین هزینه‌ خوراکی و دخانی در این نسبت 8/5 درصد و برای هزینه‌های غیرخوراکی 17 درصد برآورد شده است. ناخالص هزینه‌های غیرخوراکی مناطق شهری 18 میلیون و 202 هزار تومان و هزینه‌های خوراکی 5 میلیون و 812 هزار تومان و هزینه‌های غیرخوراکی روستاییان 8 میلیون و 355 هزار تومان و غیرخوراکی 5 میلیون 703 هزار تومان بوده است. براساس گزارش مرکز آمار ایران، هزینه کل خانوار روستایی نیز نسبت به این مدت حدود 7 درصد خالص و ناخالص رشد کرده است. طبق این گزارش، درآمد سالانه یک خانوار شهری در سال 93 بالغ بر 24 میلیون و 131 هزار تومان برآورد شده که نسبت به سال 92 رشد 18 درصدی دارد. همچنین درآمد سالانه خانوار روستایی 13 میلیون و 905 هزار تومان گزارش شده که نسبت به سال قبل خود 8/14 درصد رشد نشان می‌دهد. در سال 1393 خانوارهای شهری ایران به طور میانگین 865/234 هزار ریال برای خرید و بهره‌مندی از کالاها و خدمات مصرفی هزینه کرده‌اند. این مبلغ رشدی مثبت برابر با 14 درصد نسبت به نتایج به دست آمده از این طرح در سال گذشته نشان می‌دهد. میانگین هزینه‌‌ خانوارهای روستایی در این سال برابر با 528/138 هزار ریال است که از رشد مثبت 9/6 درصدی نسبت به سال گذشته خبر می‌دهد.  بنا به گزارش «وطن امروز»، اگرچه مرکز آمار با استفاده از ابزارها و درنظر گرفتن شاخص‌های علمی تعریف شده در آن مرکز اقدام به آمارگیری می‌کند اما متاسفانه خیلی از کارشناسان معتقدند اعلام آمارهایی چون آمار پس‌انداز سالانه خانوارها که در این شرایط سخت اقتصادی دخل و خرج آنها همخوانی ندارد، جای تردید و تامل دارد، چراکه بیش از نیمی از شاغلان کشور اکنون حقوقی کمتر از 2 میلیون تومان در ماه دریافت می‌کنند. از طرفی بخش عمده‌ای از مردم نیز که حقوق ثابتی ندارند با حداقل درآمد زندگی می‌کنند بنابر این اعلام چنین آمارهایی با توجه به واقعیت قابل لمس می‌تواند بی‌اعتمادی را در پی داشته باشد.