گروه سیاسی: تشکیل هیأت نظارت بر اجرای برجام در نامه رهبر حکیم انقلاب به حسن روحانی برای اجرای مشروط برجام گنجانده شد تا یک کمیته داخلی نسبت به نحوه اجرای تعهدات ایران و طرف مقابل در برجام، نظارت داشته و امور مربوط به این تعهدات را رصد کند. به گزارش «وطن امروز»، اما در این میان متاسفانه نسبت به این هیأت نظارت نهتنها اطلاعرسانی نمیشود بلکه اراده بر عدم اطلاعرسانی درباره اعضای این هیأت است! روز گذشته علی شمخانی، دبیر شورایعالی امنیت ملی نیز گفت که شورا فعلا تصویب کرده است تنها درباره تشکیل این هیأت اطلاعرسانی کند و درباره معرفی اعضای این هیأت بعدا تصمیمگیری خواهد شد! شمخانی دیروز درباره وظایف و اعضای هیأت نظارت بر اجرای برجام گفت: این هیأت 5 وظیفه بر عهده دارد و روشن است اما مصوبه شورایعالی امنیت ملی آن است که فعلا در حد تشکیل این هیأت اطلاعرسانی شود و تصمیمگیری درباره انتشار اطلاعات درباره اعضای هیأت نظارت بر برجام بعدا انجام خواهد شد. اینکه چرا باید اسامی افراد ناظر بر اجرای برجام از افکار عمومی مخفی بماند موضوع عجیبی است که به نظر میرسد باید به صورت ویژه درباره آن سوال پرسید! چرا باید اعضای هیأت نظارت بر برجام مخفی باشند؟ متاسفانه رویه دولت در مخفیکاری مذاکرات هستهای اکنون در مرحله اجرا هم مشاهده شده است! از سوی دیگر برخی اظهارنظرها بهگونهای است که سوالات بسیار زیادی را درباره ماهیت و تکالیف این هیأت مطرح میکند! به عنوان نمونه آیا این هیأت مسؤول نظارت بر اجرای همه تعهدات ایران در برجام نیست؟ پس چرا قبل از تشکیل این هیات، علیاکبر صالحی فرآیند جمعآوری سانتریفیوژها را در نطنز آغاز کرده است؟ نکته قابل تامل اینکه سخنگوی سازمان انرژی اتمی نیز میگوید این موضوع ارتباطی با تشکیل هیأت نظارت بر برجام ندارد! کمالوندی دیروز در پاسخ به سوال نسیم مبنی بر اینکه برداشت این است که جمعآوری سانتریفیوژها از دیدگاه رهبر حکیم انقلاب منوط به این شده که کمیسیون نظارت تشکیل شود، ارزیابی شما از این مساله چیست؟ گفت: اصلاً اینطور نیست و هیچ چیزی منوط نشده و هر کسی اینگونه تفسیر میکند اشتباه تفسیر کرده است چراکه نامه حضرت آقا هم مشخص است و به نظر بنده این نامه بسیار کارشناسانه تنظیم شده است. یعنی این نامه فقط یک دستور کلی نبوده بلکه خیلی دقیق و براساس اطلاعات کارشناسانه است و اگر لازم بود در آن همانطوری که از اراک یا مبادله مواد اسم آوردهاند، از سانتریفیوژ هم اسم میآوردند ولی چنین نشده چون اهمیت این موضوع را بهخوبی میدانند و هم از برگشتپذیری آن خبر دارند؛ در حالی که برگشتپذیری آن 2 مساله دیگر سختتر است، یعنی اگر مواد را از کشور خارج کردیم دیگر برگشتپذیر نیست و برای تولید آن مواد باید چند سال صبر کنیم یا اینکه مثلا زمانی که کلندریای رآکتور را خارج کردیم، حداقل 2 سال طول میکشد تا آن را درست کنیم، اما ایشان میدانند که سانتریفیوژی که جمع شده و غیرفعال شده ظرف مدت کوتاهی قابل بازگشت است. اما سوال این است که چرا یک عده از رهبری جلوتر میافتند و میگویند که نه نظر مقام معظم رهبری این بوده و آن نبوده، اینکه اصلا هیچ اقدامی نکنید و اصلا نفس هم نکشید و... این چه تفسیری است! به هر حال اگر هیأت نظارت بر اجرای برجام همه اقدامات و به طور کلی فرآیند اجرای تعهدات ایران در برجام را نظارت میکند؛ چرا باید موضوع بسیار مهم جمعآوری سانتریفیوژها قبل از تشکیل این هیأت آغاز شود؟