مهدی طاهرخانی: خداحافظی‌های ناگهانی قبل از رسیدن به سن بازنشستگی، افت و خیزهای سینوسی و به خطر افتادن سلامتی فوتبالیست‌ها حالا یک ریشه مشترک پیدا کرده و آن چیزی نیست جز مصرف ناآگاهانه مخدرهای صنعتی. با اعتراف چند پزشک در تیم‌های لیگ برتری، مشخص شده برخلاف تکذیب‌های رایج، بعضی از فوتبالیست‌ها به راحتی از متادون استفاده می‌کنند.باید مساله را بسیار جدی گرفت و با اهرم تکذیب، صورت مساله را پاک نکرد. سال گذشته در چند مقطع عنوان شد بعضی از فوتبالیست‌های بسیار معروف و سرشناس رفتارهای خارج از عرفی را انجام دادند و حتی در آزمایشات قبل از فصل مقادیر زیادی مخدر در خون آنها پیدا شده است. در ابتدا مسؤولان سعی کردند همه چیز را تکذیب کنند اما وقتی تعداد موارد بالا رفت آنها هم پذیرفتند متاسفانه بنا به هر دلیلی، مخدرهای صنعتی خیلی مرمزانه توانستند بازیکنان حرفه‌ای را اسیر خود کنند. به تازگی دکتر زهره هراتیان، رئیس کمیته پزشکی سازمان لیگ برتر در مصاحبه‌ای عنوان کرد سال قبل چند نمونه در فوتسال و فوتبال داشتیم که از متادون استفاده کرده بودند. حسین آبانگاه، دبیر سابق کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال اعتقاد دارد طبق تحقیقات این کمیته، آمار استفاده از این مواد بسیار زیاد شده است.دو دلیل اصلی برای استفاده از این مواد بین ورزشکاران وجود دارد، دلیل اول که خیلی‌ها برای نخستین بار وسوسه به استفاده از آن می‌شوند دوپینگ جنسی است که به‌خاطر عملکرد این مواد بر سیستم عصبی، فرد مصرف‌کننده چند برابر حالت طبیعی توانایی جنسی پیدا می‌کند و فوتبالیست‌ها هم همانند دیگر افراد جامعه به تصور اینکه به راحتی می‌توانند این ماده را کنترل کنند، کم کم به آن وابسته می‌شوند. از این رو برخلاف تصور عام، هیچ فوتبالیستی برای دوپینگ و بالا بردن توانش برای یک بازی فوتبال از متادون و سایر مشتقات آن استفاده نمی‌کند بلکه مصرف اصلی بیشتر برای ارتباط جنسی است و دلیل دوم؛ سرخوشی حاصل از آن در میهمانی‌های شبانه. البته به گفته زهره هراتیان در آزمایشات دوپینگ به راحتی دست فوتبالیست خاطی رو می‌شود اما شاید آنها ندانند که متادون و ترامادول و سایر قرص‌های اینچنینی، در آزمایش دوپینگ دست آنها را رو کند.از این رو از پزشک باشگاه‌ها خواسته شده که مرتب در این مورد به بازیکنان اطلاعات جدید بدهند و مهم‌تر از آن توضیح دهند شاید برای یک فرد معمولی که فعالیت آنچنانی بدنی ندارد این قرص‌ها فقط عوارض متداول خودش را داشته باشد اما ورزشکاران به خاطر فعالیت بدنی و بالا بودن سوخت و ساز بدن‌شان ممکن است با سکته‌های ناگهانی و بعضا مرگ در سن کم مواجه شوند. از این رو لازم است که آنها بدانند علاوه بر بازی با آینده حرفه‌ای و محل کسب درآمدشان با زندگی خود بازی می‌کنند. به عنوان مثال یکی از فوتبالیست‌ها که سابقه بازی در یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس را دارد و خیلی زود در دوران جوانی توانست خودش را  مطرح کند قبل از آنکه به 30 سالگی برسد مجبور به خداحافظی اجباری مخفیانه از فوتبال شد. پزشک سابق این بازیکن در یکی از تیم‌های شهرستانی چندی پیش عنوان کرد: متاسفانه این بازیکن به بدترین شکل ممکن معتاد مخدرهای صنعتی شده بود و این آخری‌ها حتی کارش به مصرف شیشه رسید. مصدومیت‌های پرتعداد، مصاحبه‌های عجیب و غریب که بلافاصله آنها را تکذیب می‌کرد از عوارض مصرف بالای او بود و دست آخر ترجیح داد با توجه به وضعیتش محترمانه از فوتبال حرفه‌ای کنار بکشد. البته هنوز خودش این خداحافظی را قبول ندارد و می‌گوید در حال استراحت است اما بعید است دیگر شاهد حضور او در تیم‌های لیگ برتری باشیم. شاید اگر رسانه‌ها بدون ترس و لحاظ آبرو همانند مساله دوپینگ با این مسائل برخورد می‌کردند و اطلاع‌رسانی کافی انجام می‌شد هم‌اینک عده کمتری از فوتبالیست‌ها گرفتار این معضل عجیب می‌شدند. فوتبالیستی که شرحش رفت در دوران جوانی به اندازه کافی قرارداد حرفه‌ای بست و پول در آورد و دست کم مشکلی از این لحاظ ندارد و هر وقت اراده کند می‌تواند زندگی‌اش را به حالت معمولی برگرداند اما هم‌اینک فوتبالیست بسیار جوان و آینده‌داری را در همین لیگ خودمان داریم که اسیر این مخدرهای صنعتی شده و ماه‌هاست کسی اصلا از او خبری ندارد. بهتر است مسؤولان فوتبال ما عوض پنهان کردن این مساله به صورت تمام قد برابرش قرار بگیرند تا شاهد از بین رفتن زندگی حرفه‌ای و شخصی فوتبالیست‌ها نباشیم.