پالایشگاه دوم شیراز در نزدیکی پارک ملی بمو که مسؤولان پیگیر احداث آن هستند، حلقه اکوسیستمی پارک را از بین می‌برد و به‌تدریج بمو را به نابودی می‌کشاند. پارک ملی بمو یکی از قدیمی‌ترین پارک‌های شیراز است. این نمونه برجسته اکوسیستم طبیعی نسبتاً بکر که در شمال شهر شیراز و در شرق شهر زرقان قرار دارد شامل ۶۲۰ گونه گیاهی با
۳۰ گونه بومی و ده‌ها گونه جانوری شامل پرندگان، پستانداران و خزندگان است و یک ذخیره‌گاه ژنی کم‌نظیر در منطقه محسوب می‌شود. آهو، پلنگ، قوچ و میش از جمله پستانداران معروف این پارک ملی است. مدتی است بحث ایجاد پالایشگاه دوم شیراز در نزدیکی این پارک مطرح‌شده و هر از گاهی نیز با پاسخ منفی دوستداران محیط‌زیست و همچنین سازمان محیط‌زیست کشور مواجه شده است. اخیراً نیز دوباره بحث ایجاد پالایشگاه بر سر زبان‌ها افتاده و شنیده شده مسؤولان استان در حال پیگیری این موضوع هستند. از سوی دیگر رئیس محیط‌زیست کشور نیز اخیرا به شیراز سفر کرد و در جریان این سفر انجمن‌های زیست‌محیطی تذکرات خود را به محیط‌زیست مبنی بر خطرات این پالایشگاه بر زیستمندان منطقه اعلام کردند. یک کارشناس حوزه محیط‌زیست در گفت‌وگو با مهر با اشاره به مشکلات احداث پالایشگاه دوم شیراز در نزدیکی زرقان با تأکید بر اینکه برای احداث این پالایشگاه باید قوانین و مقررات پارک‌های ملی و مناطق حفاظت چهارگانه زیست‌محیطی مورد توجه قرار گیرد، گفت: راه‌اندازی پالایشگاه مشمول ارزیابی زیست‌محیطی می‌شود. علمدار علمداری افزود: در دشت مرودشت حجم زیادی از صنایع کوچک و بزرگ وجود دارد به همین دلیل راه‌اندازی پالایشگاه دوم شیراز می‌تواند آلودگی هوا در این منطقه را تشدید کند. وی با اشاره به اینکه قرار است از سروستان به این منطقه نفت منتقل شود، تأکید کرد: بهتر است به‌جای راه‌اندازی این پالایشگاه در دشت زرقان و سپس انتقال نفت از وسط پارک ملی بمو، این پالایشگاه را در خود سروستان راه‌اندازی کنند. وی افزود: اگر این پالایشگاه در منطقه سروستان راه‌اندازی شود دیگر نیازی به انتقال خدمات از جمله آب، برق و... به منطقه نیست زیرا در دشت سروستان امکانات لازم وجود دارد و توجیه‌پذیر است. علمداری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به مشکلات زیست‌محیطی راه‌اندازی این پالایشگاه برای زیستمندان پارک ملی بمو تأکید کرد: طبق قوانین و مقررات انجام هرگونه فعالیتی در پارک‌های ملی براساس پیوست زیست‌محیطی امکان‌پذیر است به همین دلیل براساس این قوانین راه‌اندازی پالایشگاه در دشت زرقان و عبور خط نفت از پارک ملی بمو کاملاً غیرکارشناسانه است. وی با تأکید بر اینکه در مناطق حفاظت‌شده باید دخالت انسانی در سیستم را به حداقل رساند، افزود: به‌طور حتم عبور خط نفت از پارک ملی بمو روی حیات‌وحش و منطقه اثر منفی دارد. دبیر موسسه ۱۳ فروردین نیز در این خصوص گفت: خط لوله نفت از سمت شرق شهر زرقان و غرب پارک ملی بمو از تنگه «آب‌بز» با عبور از باغات و تخریب آنها به پشت فنس پارک ملی بمو می‌رسد. علی‌اکبر کاظمینی اظهار داشت: این خط نفت درست در جایی که چشمه آب بز محل آبشخور قوچ، پازن و میش شیرازی است عبور می‌کند و به‌طور حتم روی حیات زیستمندان این منطقه حفاظت‌شده تأثیر می‌گذارد. وی با اشاره به اینکه راه‌اندازی این پالایشگاه آلودگی منطقه را بیشتر می‌کند، بیان کرد: شهر زرقان به دلیل اینکه در جوار صنایع متعدد قرار دارد براساس تحقیق دانشگاه شیراز یکی از آلوده‌ترین شهرهای کشور است. وی با بیان اینکه پالایشگاه یک صنعت آب‌بر است، گفت: در صورتی‌که این پالایشگاه در منطقه یادشده واقع شود به‌طور حتم به دلیل آب‌بر بودن وضعیت دشت زرقان را که در حال حاضر برای تأمین آب شرب مشکل دارد با بحران جدی‌تری روبه‌رو می‌کند. کاظمینی گفت: آبشخور و زیستگاه آهوان پارک ملی بمو درست چسبیده به محل احداث پالایشگاه دوم است که با احداث آن، اینها از بین می‌روند و حلقه‌های اکوسیستمی یکی‌یکی ازهم‌گسسته می‌شود. وی افزود: در صورت عملیاتی شدن این اقدام به‌تدریج اکوسیستم پارک کارایی خود را از دست‌داده و باعث می‌شود پارک ملی بمو از بین برود. مدیرکل محیط‌زیست استان فارس پیرامون موضوع چگونگی حفاظت از حلقه اکوسیستمی پارک ملی «بمو» گفت: راه‌اندازی پالایشگاه دوم شیراز منوط به دریافت مجوز از سوی سازمان محیط‌زیست است. حمزه ولوی اظهار داشت: در حال حاضر هیچ‌گونه استعلامی از محیط‌زیست گرفته نشده و به‌طور حتم تا زمانی که راه‌اندازی پالایشگاه پیوست زیست‌محیطی نداشته باشد نمی‌توان نسبت به راه‌اندازی آن اقدام کرد.