گروه اقتصادی: پوشاک خارجی هر روز بیشتر از گذشته در بازار ایران خودنمایی میکند به طوری که تاکنون 55 برند خارجی درخواست رسمی برای حضور در ایران دادهاند. این در حالی است که بیش از 140 برند غیررسمی خارجی در کشور وجود دارد و جا را برای تولیدکنندگان ایرانی تنگ و تنگتر میکند البته مسؤولان وعده دادهاند برندهای
غیر رسمی و بدون مجوز جمعآوری خواهند شد. رئیس مرکز امور اصناف و بازرگانان ایران از «اتمام عملیات شناسایی برندهای پوشاک در سراسر کشور» خبر داد و گفت: برای 55 شرکتی که مدارک و قرارداد از کشور مبدأ داشتند، کد رهگیری برای ثبت آنها در ایران صادر و 145 برند برای پلمب به اماکن معرفی شد. یدالله صادقی در گفتوگو با تسنیم، با اعلام این خبر اظهار کرد: بنا بر ماموریتی که به ما محول شده است، عملیات شناسایی برندهای پوشاک در کل کشور براساس مراجعات انجام شد. وی افزود: 55 شرکتی که مدعی داشتن برند از کشورهای خارجی بودند با مراجعه به ما، کدرهگیری دریافت کردند تا بتوانند برند خود را در ایران ثبت کنند. رئیس مرکز امور اصناف و بازرگانان ایران، ادامه داد: مابقی فروشگاههایی که تابلوی برند خارجی بر سردر خود نصب کرده بودند و تحت آن عنوان فعالیت میکردند با هماهنگی وزارت ارشاد، اتاق اصناف ایران و اتحادیه صنف پوشاک به ادارات اماکن نیروی انتظامی معرفی شدند. وی خاطرنشان کرد: بر این اساس این فروشگاهها باید اقدام به تغییر فعالیت کرده یا فعالیت خود را بدون نشان برند ادعا شده ادامه دهند، در غیر این صورت براساس قانون با آنها برخورد و به پلمب آنها اقدام میشود. صادقی تصریح کرد: در شهر تهران 200 نمایندگی شناسایی شد که تنها برای 55 برند اقدامات ثبت برند در دست اقدام است و با 145 مورد دیگر برخورد میشود. وی با اشاره به اینکه براساس اقدامات صورت گرفته موردی برای پلمب در شهرستانها وجود نداشته است، افزود: در شهرستانها در مراجعات اولیه و با همکاری خود صنوف تابلوهای غیرمجاز جمعآوری شد. برندهایی نیز که باقی ماندند جزو همان 55 برندی بودهاند که اقدامات اولیه برای ثبت آنها در دفتر تهران طی شده است.
هجوم پوشاک ترک
با وجود اظهارات رئیس مرکز امور اصناف ایران مبنی بر جمعآوری غیرمجازها اما گشتی در بازار نشان میدهد همچنان برندهای خارجی خودنمایی میکنند. اگر وجود همان 55 برند را هم بپذیریم خواهیم دید همان برندهای کم اکثر حجم پوشاک کشور را اشغال کردهاند در این میان پوشاک ترکیه بیشترین سهم را در بازار ایران دارد. مسؤولان ترکیه حتی برای برندهای کشورشان در ایران تسهیلات ویژهای در نظر گرفتهاند تا جایی که یکی از مسؤولان ترکیه به صراحت گفته است: بازار پوشاک ایران بازار فوقالعادهای است که میتوان برای سرمایهگذاری در آن حساب ویژهای باز کرد. ایران فرصت مناسبی است و تولیدکنندگان باید از این فرصت نهایت استفاده را ببرند. بسیاری از کارشناسان این حوزه مدتهاست که درباره ورود دولت ترکیه و در دست گرفتن بازار ایران توسط آنان زنگ خطر را به مسؤولان گوشزد کردهاند اما متأسفانه هر روز بیش از گذشته راه برای تولید پوشاک توسط تولیدکننده داخلی، تنگتر و کمین ترکها برای ورود به بازار ایران شدیدتر میشود. به گفته کارشناسان، در حال حاضر صنعت پوشاک ایران نه تنها سهم صادراتی خود بلکه حدود 65 درصد از بازار داخلی در بخش تولید را نیز از دست داده است. طبق این ارقام چنانچه مصرف سرانه پوشاک هر ایرانی سالانه 165 دلار محسوب شود گردش مالی کل صنعت پوشاک 12 میلیارد و 870 میلیون دلار خواهد بود بنابراین ارزش کالای وارداتی در زمان خردهفروشی بیش از 8 میلیارد دلار خواهد شد. در این میان و با وجود چنین وضعیت آشفتهای در بازار پوشاک ایران دولت ترکیه عزم خود را برای سکانداری این کشتی به نسبت به گل نشسته جزم کرده تا بتواند سرمایهگذاری و سودآوری مفیدی در این راستا داشته باشد. مشاور اتحادیه پوشاک در رابطه با این خطر که ترکیه و کالاها و برندهای آن صنعت پوشاک ایران را تهدید میکند، به نسیم بیان کرد: بازار ترکیه امروز با ترسیم چشماندازی برای آینده وارد بازار پوشاک ما شده است، برآورد ترکیه این است که حجم صادرات خود به ایران را به حدود ۶ میلیارد دلار در سال برساند اما متأسفانه تا به حال سرعت در دست گرفتن سهم بازار ایران از آنچه خود ترکیهایها پیشبینی کردند، بیشتر است. در این میان تولیدکنندگان ترکیهای نیز اذعان دارند دولتشان برای حضور آنها در ایران و فعالیتشان در بازار پوشاک همه نوع حمایتی را خواهد داشت به طوری که یکی از تولیدکنندگان ترکیهای بیان میکند دولتشان از کسانی که در ایران فروش پوشاک دارند مالیاتی دریافت نمیکند، از طرفی کشورش پول کارگرانی را که در مغازه در ایران مشغول به کار میشوند نیز خواهد پرداخت. در همین ایام که دولت ترکیه بیش از پیش برای ورود به ایران انگیزه دارد، شرایط تولید پوشاک برای تولیدکننده داخلی آنچنان سخت شده که از سود خود گذشته و تنها به فروش کالاهای در انبار خوابیده خود میاندیشد. این شرایط سخت نه فقط دامن تولیدکنندگان کوچک بلکه دامن کارخانههای بزرگ را نیز گرفته است بهطوری که سر زدن به کارخانههای نساجی و پوشاک، کم شدن ظرفیت تولید اکثر آنها و حتی تعطیل شدن برخی از بزرگترین کارخانهها هشداری برای مسؤولان است تا کمی در این رابطه جدیتر بیندیشند. آیا رواست در چنین شرایطی فضا را برای رقابتی نابرابر و ناجوانمردانه با پوشاک کشوری دیگر باز کنیم. تمام حمایتهای دولت ترکیه از تولیدکنندگان خود برای حضور در بازار ایران در شرایطی صورت میگیرد که تولیدکنندگان داخلی معتقدند اگر فکری به حال تولید داخل و برداشتن موانع آن نشود بزودی تمام تولیدکنندگان این صنعت ورشکستگان بزرگی خواهند بود که حتی از پس بدهیهای خود نیز برنخواهند آمد چه رسد به اینکه کشتی به گل نشسته این صنعت را نیز به ساحلی امن هدایت کنند، بدون شک دولتمردان نباید با خود بیندیشند که پس از واگذار کردن و به حراج رفتن این صنعت به کشوری مانند ترکیه میتوان پس از چند سال بار دیگر بازار را از آنان پس گرفت و در اختیار تولیدکنندگان خود قرار داد که این فکر توهمی بیش نخواهد بود.