برای معرفی ظرفیتهای اربعین زودتر از اینها باید دست به کار میشدیم و این از مظلومیت اسلام و کمکاری مسلمانان است. اسلام همه چیز دارد ولی نحوه عرضه کردن آن کم است. اسلام بهترین مواد اولیه را دارد ولی رقیب آن مواد اولیه ضایعاتی و بیکیفیت دارد اما با همان مواد کهنه یک محصول خوب و باکیفیت ارائه میدهد. مثل کسی که گندم خوب دارد ولی از آن نان درست نمیکند و آن را خام سر سفره میگذارد ولی رقیبان اسلام از گندمهای فاسدی که دارند نان خوشمزه درست میکنند و سر سفره میگذارند. میهمانان هم نان فاسد را میخورند ولی گندم مصرف نشده میماند. اینها همه به مظلومیت اسلام بازمیگردد.
مسلمانان نتوانستند از اسلام علم خارج کنند. علوم تربیتی، اقتصاد و مدیریت به دست بیاورند. نتیجه اینکه حتی خود مسلمانان هم از جهان غیراسلام تغذیه میکنند. امروزه کسانی که هیچ اطلاعی از هویت انسان ندارند، در عالم اقتصاد و سیاست نیرو تربیت و عرضه میکنند. اینها بشر را به آب دعوت کردند اما سراب تحویل دادند. آب حیات زندگی مجموعهای از امنیت، عدالت، آزادی، حرمت انسانی و محبت است. حالا ببینید انسان امروز کدامیک از اینها را دارد؟ هیچکدام. مگر عصر حجر به عنوان عقبماندهترین دوران به حساب نمیآید؟ غربیها میگفتند در آن زمان امنیت نبود و ما میخواهیم امنیت بیاوریم ولی به کجا رسیدیم؟ با علم به چه امنیتی رسیدیم؟ مگر غیر از این است که امروز همان قلوهسنگ عصر حجر به کلاهک هستهای تبدیل شده است؟ در گذشته فقط تعدادی افراد کشته میشدند و امروز شهرهای بزرگ از بین میرود.
علم میتواند بگوید که من فلان چیز را دارم و میتوانم با آن تو را از مشکلات باز دارم ولی دین علاوه بر اینکه ما را از تجاوز به غیر
باز میدارد از تجاوز شخص ثالث هم جلوگیری میکند. یعنی هم جلوی تجاوز به خود را میگیرد، هم جلوی تجاوز به غیر و هم تجاوز غیر به غیر؛ نتیجهاش هم آرامش میشود. دوره فعلی دوره وحشت است. همین سازمان ملل هم که گل سرسبد کشورهای غربی است هرجایی که حرف از عدالت زده نشان داده که عدالتش سراب است. آزادی، حرمت انسانی و محبتش هم سراب است.
هر ساله حدود ۲۳ میلیون نفر با پای پیاده به کربلا میروند. آن هم به کشوری که حدود ۸ سال با ما میجنگید و میبینید که امروز همین کشور دشمن، بهترین دوست ما شده است. این اربعین اگر دست غرب بود از آن یک بازار بزرگ اقتصادی میساخت ولی میبینید که عراقیها هیچ پولی بابت خدماتی که میدهند دریافت نمیکنند. در حالی که اگر میخواستند میتوانستند هر چیزی را به شما ۱۰ برابر بفروشند. خواهش من از شما این است که اربعین را به عالم عرضه کنید و ارائه دهید. من حتی از تلویزیون هم ندیدهام که این همه میزان محبت عراقیها را به زائران نشان دهد و سوالم از شما این است که ما چرا آنقدر بیحالیم و ناتوانی میکنیم. این همه فیلم با هزینههای زیاد با تکلف و تصنعی ساخته میشود ولی یک فیلم با موضوع پیادهروی اربعین ساخته نمیشود در حالی که هم صحنه این فیلم آماده است و هم قهرمانان آن. همه ما باید تلاش کنیم که خود انتقادی داشته باشیم، مگر ما معصومیم که همیشه عیب دیگران را بگوییم؟ چرا هیچکس علیه خودش مقاله نمینویسد و عیبهایش را نمیگوید؟ خود بنده در سایت شخصیام چندین مقاله دارم که خودم را انتقاد کردم. فلسفه وجودی آدم محبت است و ما این محبت را در پیادهروی عظیم کربلا میبینیم. حتی کسانی که در خانههایشان چیزی هم ندارند افراد را به خانههایشان دعوت میکنند تا آنها را مشت و مال بدهند. تمدن غرب، انسان امروز را خشک کرده است و همه جا فقط دشمنی است، پس دوستی کجاست؟ نهال دوستی بنشان نهال دشمنی برکن. اگر میخواهید نهال دوستی بنشانید اربعین را به عنوان پرچم کشتی تمدن اسلامی به آنها نشان دهید. من نمیدانم امروز چه بر سر اسلام آوردهاند که از محبت و دوستی تهی شده است. کلام آخر من این است که ما که اربعین را تولید نمیکنیم حداقل آن را خوب عرضه کنیم و ارائه دهیم.
*گفتاری از آیتالله حائریشیرازی در همایش ملی «ظرفیتهای فرهنگی و تمدنی اربعین»