گروه سیاسی: داشتن اجازه اجتهاد از مراجع تقلید، شرط کافی برای احراز صلاحیت کاندیداهای مجلس خبرگان رهبری نیست. این را آیتالله محمد مومنقمی، عضو باسابقه شورای نگهبان و مسؤول برگزاری آزمون اجتهاد کاندیداهای مجلس خبرگان رهبری گفت. آیتالله مومن میگوید برخی افراد به شیوههای مختلف از مراجع عظام تقلید اجازه اجتهاد میگیرند اما خود مراجع به شورای نگهبان گفتهاند این اجازه اجتهاد در بررسی صلاحیت این افراد لحاظ نشود. آیتالله مومن اشتهار به اجتهاد در میان علما و فضلای قم را شرط اساسی برای احراز صلاحیت دانست و تاکید کرد در نبود این گزاره، کاندیداها باید در آزمون شرکت کنند. آیتالله مومن در اینباره به مهر گفت: یکی از جهاتی که تصمیم گرفته شد اجازه اجتهاد فایدهای نداشته باشد این بود که اعتبار داشتن اجازه اجتهاد موجب میشد که عدهای برای گرفتن اجازه اجتهاد به مراجع عظام تقلید اصرار کرده و باعث آزار و اذیت ایشان شوند و حتی بعضی از مراجع فرمودند که به اجازه اجتهاد ما ترتیب اثر ندهید. اگر وضعیت عادی باشد ممکن است بپذیریم ولی واقع امر این است که برخی از فقهایی که مرجع تقلید بودند ممکن است افرادی را در دورهای به عنوان مجتهد تایید کرده باشند. من برای بار اول نیست که از سوی شورای نگهبان مسؤول امتحان اجتهاد خبرگان هستم. آیتالله جنتی از سال اول تاسیس شورای نگهبان فقیه این شورا بودند، یعنی بیش از ۳۵ سال است که عضو شورای نگهبان هستند. من هم به فرمان امام(ره) از سال ۱۳۶۲ به عنوان فقیه شورای نگهبان منصوب شدم. تاکنون 4 دوره انتخابات خبرگان رهبری داشتیم که در دوره اول من عضو شورای نگهبان نبودم. وقتی برای خبرگان رای آوردم به منظور شرکت در اجلاسیه خبرگان در ۲۱ و ۲۲ تیر ماه ۱۳۶۲ به تهران رفتم و ۲۵ تیرماه عضو فقیه شورای نگهبان شدم. برای دوره دوم خبرگان رهبری تصمیم بر این شد که امتحان اجتهاد برگزار شود؛ آقایان فقها هم مسؤولیت این امتحان را به من واگذار کردند. ما در این امتحانات سوالاتی میکنیم که بفهمیم فرد مورد نظر در حدی که در قانون مصوب مجلس خبرگان رهبری آمده اعلمیت دارد یا ندارد. پس از اثبات اعلمیت فرد، جهات دیگری را هم بررسی میکنیم تا صلاحیت فرد برای ما محرز شود. وی در پاسخ به این سوال که «برخی این انتقاد را به شورای نگهبان دارند که چرا کسانی که کرسی درس خارج فقه دارند و از برخی مراجع عظام اجازه اجتهاد گرفتهاند باید آزمون اجتهاد بدهند»، گفت: اگر برای ما مشخص شود که کسی کرسی فقاهت دارد، ما از او امتحان نمیگیریم ولی یک زمانی هست که یک نفر فقط برای خودش کرسی فقاهت دارد و فضلای قم هم او را قبول ندارند. خب! ما در این شرایط چه کاری باید انجام دهیم؟ طبیعی است که به فقاهت و اجتهاد فرد شک کنیم. عضو شورای نگهبان قانون اساسی تصریح کرد: باید اعلمیت یک فرد بین فقها و اعاظم حوزه شایع و مشهور باشد تا کسی خودش را «جا زن» نکند. ممکن است خدای ناکرده چنین آدمی هم باشد. اما اگر مراجع تقلیدی مانند حاج آقا شبیری زنجانی یا آیتالله وحید خراسانی بخواهند برای خبرگان بیایند، ما غلط بکنیم از آنها امتحان بگیریم! اصلا ما نزد این بزرگان درس میخواندیم و هرگز چنین کاری را انجام نمیدهیم. فقط از کسانی که برای فقهای شورای نگهبان قهرا روشن نیست که در حد لازم اعلمیت دارند، بهناچار امتحان گرفته میشود.