مهران رنجبر، بازیگر و کارگردان تئاتر یادداشتی درباره نمایش «ترور» نوشته و در آن درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی و تلاش کارگردان برای به تصویر کشیدن تصویری درست از حضرت علی(ع) سخن گفته است. به گزارش مهر، در یادداشت مهران رنجبر آمده است:
«در جامعه‌ای که فلسفه و حکمت هنوز هم با رنج و سختی زیاد نفس می‌کشد، درباره حضرت علی(ع) روی صحنه صحبت کردن شجاعت می‌خواهد چراکه تئاتر فرزند خلف هنر و ادبیات، سال‌هاست که پدر خود را از دست داده است و حامی ندارد. بنده حقیر به عنوان عضو کوچکی از خانواده تئاتر به دیدن نمایشی رفتم که مرا درگیر سوال مهمی کرد و آن این بود که: معنی چیست؟ این سوال مهم‌ترین چالش قرن 21 است...
حمیدرضا نعیمی در نمایش «ترور» با خلاقیت و ایجاز سوالی را مطرح می‌کند. سوال این است که چرا ابوترابی بزرگ به نام حضرت علی(ع) که همگان نمک‌پرورده او بودند و عاشق حکمت و معرفتش، تنها ماند؟
این نمایش صحنه به صحنه که جلو می‌رود رنج نعیمی را درک می‌کنی و متوجه می‌شوی که دغدغه‌اش فقط برای «فاوست» و «سقراط» نیست، دغدغه‌اش فقط تحسین تماشاگر نیست بلکه تاثیرگذاری مهم‌ترین عنصر دیالکتیکی در نمایش «ترور» شده و دغدغه نعیمی نیز همین مساله بوده است. به اعتقاد من، ساختن صحنه‌ای برای نشان دادن وسوسه شدن کاراکتری چون
ابن ملجم که انصافا از کلیشه‌های این چندساله سینما و تئاتر هم به دور است، بشدت سخت و طاقت‌فرساست ولی به نحوی احسن و با فرمی فانتزی به‌راحتی به تماشاگر منتقل می‌شود و این نشان از خلاقیت و ابداع در این تئاتر دارد. با دیدن این نمایش دقیقه به دقیقه از خود سوال می‌کنی که چرا حضرت علی(ع) تنها بود؟ یا به عبارتی معنی چیست؟ معنی را در زبان کشف و تفسیر می‌کنیم. ما در زبان غوطه‌وریم یا زبان در ما؟ زبان یک لفظ نیست، یک ساختار است و این ساختار برای انتقال مفهوم در نمایش «ترور» به طرز قابل قبولی انجام پذیرفته...
آیا هستی زبان دارد؟ جواب بله است و بهترین زبان هستی زبان انسان است و این انسان به شکل کاراکتر روی صحنه این نمایش خلاقانه به کار گرفته شده است... خلق  کاراکترها در این نمایش به شکلی است که بیننده حتی با کاراکتر مادر ابن‌ملجم و اشعث بن قیس‌کندی نیز همزاد‌پنداری می‌کند و برایشان ناراحت می‌شود... این یعنی پرداخت قهرمانی که روی صحنه حضور فیزیکی ندارد یعنی حضرت علی (ع) و ضدقهرمانی که به وفور روی صحنه دیده می‌شود. باید تبریک گفت. یادمان باشد ضدقهرمان‌ها در نمایش «ترور» حمیدرضا نعیمی صورت‌شان زخم، لک و چین ندارد و این یعنی ایجاد ارتباط با تماشاگر امروز...  بیش از این حرفی نیست و فقط می‌توان گفت نمایش «ترور» اثر شریفی است که باید دید... یا علی».