اکران فیلم مستند ناصر حجازی با شکایت امیر قلعه‌نویی به تعویق افتاد تا مشخص شود روابط بین ناصر و امیر هنوز سرد است، سردتر از خاکی که پیکر اسطوره را پوشانده.  به گزارش شفقنا، در خیل انبوه کسانی که در یکی از دو تیم سرخابی توپ زده‌اند، انگشت‌شمارند کسانی که مورد احترام و ستایش طرفداران و هواداران هر دو تیم باشند.  مرحوم ناصر حجازی یکی از آن انگشت‌شمارها بود، هست و خواهد بود.  مردی که با رفتنش دل خیلی‌ها را سوزاند.  تنها زیست و تنها رفت. از تنهایی او گفتند، نوشتند و باز کافی نبود.  این اواخر مستندی برایش ساختند شاید مظلومیتش و جفایی که چه داخل و چه بیرون مستطیل سبز به او شده بود را با هنر هفتم به نمایش گذارند اما این اتفاق نیفتاد.  یک نفر هوس کرد درست روز تولد ناصر حجازی به او کادوی تولد بدهد و با شکایت از فیلم، اکران آن را به حالت تعلیق درآورد. آن نفر کسی نبود جز سرمربی سابق استقلال. امیر قلعه‌نویی کسی است که مشخصا هیچ گاه مسیر زندگی‌اش، مکتبش، فکرش و دیدگاهش شبیه ناصر حجازی نبود و این بر کسی پوشیده نیست. شاید وقتی قلعه‌نویی در واپسین روزهای عمر اسطوره بر سر بالینش رفت همه فکر می‌کردند مانند همه عداوت‌ها و کینه بیماری یا شاید مرگ کینه را کمرنگ کند اما شاید هواداران ناصر که مقابل بیمارستان علیه قلعه‌نویی شعار دادند و نمی‌خواستند او به عیادت «گلبرگ مغرورشان» برود حق داشتند، چرا که می‌دانستند این کینه پاک‌شدنی نیست. در روزهایی که بزرگان هنر این مملکت کنار هم جمع شدند تا گوشه‌ای از بزرگی فردی درگذشته را نشان دهند، متوقف کردن اکران فیلم کسی که دستش از دنیا کوتاه است چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ از قول قلعه‌نویی یا وکیل وی گفته شد که در این فیلم صحنه‌هایی علیه او وجود داشته است.  به فرض درست بودن این ماجرا، آقای قلعه‌نویی مگر ادعای مردمی بودن نداری؟ مردم خودشان می‌فهمند درباره چه کسی حق گفته شده و درباره چه کسی ناحق.  همان مردمی که حجازی را بزرگ کردند،  نه با شعار و لقب که با دلشان بزرگ کردند. از قول قلعه‌نویی یا باز هم وکیلش گفته شد این کادوی تولد ناصر حجازی بوده است! شاید بهتر بود قلعه‌نویی خودش را نگه می‌داشت و کادویی نمی‌فرستاد، خصوصا کادویی که همه هواداران آن مرحوم را آزرده‌خاطر کند. باز از قول ژنرال یا وکیلش گفته شد آن مرحوم به پخش این صحنه‌ها راضی نبوده است! آیا سرمربی استقلال ارتباطات فرازمینی دارد که می‌داند در آن دنیا چه خبر است و مرحوم حجازی از چه چیزی خوشحال می‌شود؟ نام با جام بزرگ نمی‌شود.