اینکه افراد در موسم انتخابات هر وعده و شعاری بدهند و بعد هم در تحقق آنها توفیقی به دست نیاورند و از آن بدتر به روی خود هم نیاورند، تشکیل سازمان یا تشکلی مردمنهاد برای پرسش از نامزدهای سابق و رئیسجمهور یا نمایندگان یا اعضای شوراهای فعلی را ضروری میکند. مثلا رئیسجمهور سابق صراحتاً در سخنان انتخاباتی 84، وعده داد «پول نفت را سر سفره مردم میآورم» و نهتنها نیاورد بلکه خیلی چیزهای دیگر را هم از سفرهها برد. رئیسجمهور فعلی هم در موسم انتخابات 92 اعلام کرد در صورتی که به ریاستجمهوری برسد «چرخ سانتریفیوژها و کارخانهها باهم میچرخند» و حالا هم میبینیم کاملاً عکس وعده ایشان عملی شده و هم چرخ سانتریفیوژها را با مذاکرات از کار انداختند و هم چرخ کارخانهها و کلا ً اقتصاد از حرکت ایستاده!
نقوی
ایکاش آنقدر که به آمانو و کری و فابیوس اعتماد داشتند، کمی هم درباره خودشان اعتماد به نفس داشتند. این طوری خیلی عقب نمیافتادیم!
رستمفر
حالا که دولت دارد همین طور از یارانهبگیران کم میکند، نمیشود جایی که این پولها را هزینه میکند به طور شفاف بگوید تا مردم مطلع باشند در ازای یارانهای که از آن محروم شدهاند در حالی که حق همهشان است، چه چیزی حاصل میشود؟
یحیایی
کسی نمیخواهد به وضعیت دانشگاهها رسیدگی اساسی کند؟ دارند وضعیتی بدتر از زمان اصلاحات به وجود میآورند و کسانی هم که بهعنوان مسؤول باید جلوی اقدامات آنهایی که نقشههای شوم دارند، بایستند، خودشان راه را برای راحت انجام شدن اقدامات بازتر میکنند.
یک هموطن
دیگر پس از 2 سال صرفا صحبت، این
2 سال باقیمانده را دولت محترم به کار بپردازد. تا کی حرف و حرف و حرف؟!!
کمال جو