استان لرستان دارای ظرفیتهای مختلفی در زمینه کشاورزی است که عدم برنامهریزی موجب شده هر سال با آغاز برداشت برخی محصولات، کشاورزان دچار صدمات مالی بسیاری شده و عملاً برخی محصولات روی دست این افراد بماند. بنا به این گزارش، یکی از محصولات استراتژیک این استان، چغندرقند است که امسال هم در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته و بی‌میلی کارخانهداران تولیدکننده قند باعث شده کشاورزان رغبتی برای برداشت این محصول از زمینهای خود نداشته باشند. چغندر قند لرستان این روزها خریداری ندارد و این امر موجب نا‌امیدی کشاورزان و چغندرکاران این استان شده است. اکبر میرزایی، چغندرکار نمونه کوهدشتی درباره مشکلات کشاورزان این بخش گفت: متأسفانه کارخانهداران رغبت زیادی برای خرید محصول ما ندارند و تولید ما با وجود مرغوبیت با بی‌میلی خریداری می‌شود. وی افزود: ماشینهایی که محصول ما را به کارخانه میبرند مدت زیادی در صفوف طولانی میمانند و مجبوریم هزینهای را برای معطلی آنها هم پرداخت کنیم. پارسال، پول خرید ما را در چند قسط دادند و در این میان ما نه‌تنها سود نمیکنیم بلکه متضرر نیز میشویم. میرزایی با اشاره به دیگر مشکلات چغندرکاران اظهار کرد: متأسفانه سمومی که برای اراضی خود استفاده میکنیم تولید داخل بوده و کیفیت ندارد. با اینکه از آب بهداشتی استفاده میکنیم و سم را با توجه به نحوه کاربرد آن در بهترین زمان مصرف میکنیم اما کارآیی لازم را ندارند. این کشاورز کوهدشتی تصریح کرد: حدود 200 تن در هکتار عملکرد اراضی ما است ولی کارخانهداران بیش از
50 تن از هر هکتار زمین ما تحویل نمیگیرند و میگویند ظرفیت ندارند. علی زارعی منقانی، مدیرعامل شرکت قند لرستان نیز گفت: قیمت چغندرقند نسبت به شکری که از سایر کشورها وارد می‌شود بیشتر است و صرفه اقتصادی ندارد. وی خاطرنشان کرد: همچنین با قیمتی که وزارت جهاد کشاورزی برای چغندرقند تعیین کرده قیمت آن نسبت به شکر تولیدی بیشتر است. این مسؤول افزود: هم‌اکنون هر کیلو شکر تولید داخل 2300 تومان خریداری می‌شود و قرار است دولت 230 تومان یارانه بدهد، این مقدار یارانه در سالگذشته 200 تومان بوده که متأسفانه تابهحال چیزی عاید کارخانهداران نشده است. زارعی‌منقانی ادامه داد: قیمت تمام شده هر تن چغندرقند 16 عیار 270 هزار تومان است و قیمت شکر تولیدی خیلی بالاتر از این مقدار می‌شود و برای ما نمیصرفد که بخواهیم از داخل چغندر مورد نیاز خود را خریداری کنیم. مدیرعامل شرکت قند لرستان تصریح کرد: امسال کشت این محصول خوب بوده اما شکر تولیدی رقیب خوبی برای شکر وارداتی نیست، چون قیمت آن بیشتر است. وی اظهار کرد: بهخاطر اجباری که وجود دارد موظفیم 120 هزار تن خرید داخلی داشته باشیم در حالیکه ظرفیت ما 200 هزار تن است و کمتر از پتانسیل خود کار میکنیم. همچنین سهمیه داریم که 8000 تن شکر از خارج وارد کنیم. زارعی‌منقانی گفت: شکر محصولی استراتژیک در کشور است و باید سرمایهگذاری بیشتری در این زمینه صورت گیرد، لازم است در این زمینه بیشتر تجزیه و تحلیل شود. دکتر «کیانوش حمیدیان»، مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی لرستان نیز به ایسنا گفت: برداشت چغندرقند 10 روز پیش از اراضی استان آغاز شده و این محصول با قیمت تضمینی هر کیلو 270 تا 280 تومان به‌وسیله کارخانجات تولید قند و شکر از کشاورزان خریداری می‌شود. وی خاطرنشان کرد: متأسفانه شکر تولید داخل برای کارخانهداران تولید قند صرفه اقتصادی ندارد و آنها میل زیادی برای خرید چغندرقند کشاورزان داخل ندارند. حمیدیان ادامه داد: برای همین روند خرید تضمینی را از چغندرکاران با کندی انجام میدهند. قرار بود دولت یارانهای به این کارخانهداران پرداخت کند که محقق نشد و اکثر آنها شکر خام مورد نیاز را به کشور وارد میکنند که صرفه بیشتری برای آنها دارد. مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی لرستان تصریح کرد: شکر تولید داخل هزینه خود را نیز درنمیآورد، کارخانهداران معتقدند باید شکر به قیمت بیشتری به فروش برسد که با توجه به سیاست حمایت از مصرف‌کننده این امر محقق نمیشود، برای همین خرید چغندر قند تولید داخل را به کندی انجام میدهند.
لزومی به واردات وجود ندارد
محمدتقی توکلی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی نیز میگوید: دولت نباید زمانی که در داخل کشور تولید شکر داریم اجازه وارد کردن آن را به کارخانهداران بدهد. وی خاطرنشان کرد: زمانیکه محصولی در داخل کشور تولید می‌شود لزومی برای واردات آن وجود ندارد. این کار باعث افزایش قیمت تمام‌شده تولید داخل می‌شود و برای همین تولید کاهش مییابد که این به نفع اقتصاد کشور نیست. توکلی با اشاره به عدم پرداخت یارانه شکر به کارخانهداران تولیدکننده قند، تصریح کرد: احتمالاً دولت این پولها را پرداخت میکند و این تأخیر به دلیل پرداخت نکردن نیست. با این وجود امیدواریم مسؤولان با درک اهمیت برنامهریزی برای محصولات کشاورزی استان، امسال کشاورزان لرستانی بویژه چغندرکاران را دریابند، چون معیشت اکثر آنان وابسته به کشاورزی بوده و اکثراً به‌علت نداشتن توانایی مالی با مشکلات زیادی روبه‌رو میشوند.