معاون وزیر سابق نفت گفت: در قراردادهای جدید اگر ما به هر دلیلی قصد تولید نداشتیم، باید تا ۲۵ سال سهم خارجی‌ها را بدهیم، قالب این قراردادها ۱۰۰ درصد به نفع شرکت‌های خارجی است. زنگنه 2 سال است به همه واکسن می‌زند که کسی در مقابل این قراردادها تحریک نشود. به‌گزارش تسنیم، اصغر ابراهیمی‌اصل، معاون وزیر سابق نفت درباره قراردادهای جدید نفتی اظهار کرد: متاسفانه آقای زنگنه که در عرصه دیپلماسی نفتی با شکست روبه‌رو شده و نتوانسته کاری برای افزایش قیمت نفت انجام دهد، بنابراین قراردادهای IPC را که همان قراردادهای امتیاز مشارکت در تولید است، با خلع‌ید کردن اختیارات از شرکت ملی نفت ایران دنبال می‌کند. وی در تشریح جزئیات این قراردادها گفت: در این قراردادها اختیار از شرکت ملی نفت خلع می‌شود و به شرکت‌های بزرگی که به همراه شرکت مورد تایید وزارت نفت به ایران می‌آیند واگذار می‌شود. در این قراردادها این شرکت‌ها 7 سال برای اکتشاف و حفاری در میادین ایران سرمایه‌گذاری و
25 سال هم از تولیدات آن بهره‌برداری می‌کنند، بنابراین جمعا 32 سال در صنعت نفت ایران حضور خواهند داشت. معاون وزیر سابق نفت خاطرنشان کرد: قالب این قراردادها 100 درصد به نفع شرکت‌های خارجی است و اختیارات شرکت ملی نفت ایران هم مصادره می‌شود. کل کار این قراردادها زیر نظر کمیته‌ای متشکل از
3 نفر از شرکت‌های خارجی مانند شل، بی‌پی، استات اویل و 3 نفر از نمایندگان NIOC قرار می‌گیرد. ابراهیمی‌اصل تصریح کرد: این 6 نفر همه کارها را از قبیل برنامه، بودجه، نحوه توسعه و تولید، فروش، قیمت و تقسیم سود انجام می‌دهند. اگر این 6 نفر به توافق نرسیدند مدیرعامل شرکت نفت با مدیرعامل شرکت خارجی درباره این موارد تفاهم می‌کنند، اگر باز هم به تفاهم نرسیدند کار به حکمیت می‌کشد. وی افزود: در حکمیت یک نماینده از طرف ایران، یک نماینده از طرف شرکت خارجی و یک داور بین‌المللی که یا آمریکایی یا انگلیسی است، حضور دارند بنابراین ایران همیشه در این بازی 2 بر یک، بازنده می‌شود. معاون وزیر سابق نفت با انتقاد از این قراردادها عنوان کرد: در این قراردادها گفته شده که اگر ایران به دلیلی قصد تولید نداشت، تحریمی اتفاق افتاد، اجازه تولید به ما ندادند یا نگذاشتند نفت و گاز خود را بفروشیم، شرکت خارجی محق به دریافت سهم خود از هر بشکه تولیدی یا هر مترمکعب گاز است و ایران باید از سایر منابع خود پول طرف‌های خارجی را تا آخر پروژه که همان 25 سال است پرداخت کند. وی تصریح کرد: قرارداد‌های جدید واقعا قراردادهای امتیازی و «پروداکشن شیرینگ» است که طرف‌های خارجی را با یک پیچیدگی، ظرافت یا اصطلاحا «زبل‌بازی» به هدف خودشان می‌رساند. در قراردادهای امتیازی، معمولا روال بر این بود که شرکت خارجی نفت و گاز تولید می‌کرد و از این تولیدات چیزی به کشور میزبان می‌داد.