محمدعلی ایزدی: تیمملی فوتبال امید ایران در آخرین مرحله از آمادهسازی برای حضور در مرحله نهایی رقابتهای انتخابی المپیک ریو راهی امارات شد اما در حالی که همه نگاهها به سمت این تیم است و همه امید دارند تیم «امید» المپیکی شود، اخبار و حاشیهها کام علاقهمندان به تیمملی را تلخ کرده است. تیمملی فوتبال امید در مسیری که تاکنون طی کرده از همه نوع حمایت برخوردار بوده و ظاهرا همه چیز برای حضور قدرتمند تیم در رقابتها فراهم است اما این روزها پالسهای منفی که از درون تیم به گوش میرسد، خاطر اهالی فوتبال را آزرده کرده است. برای روشنتر شدن بحث به روزهایی بازمیگردیم که تیم امید در نخستین مرحله رقابتهای انتخابی المپیک حاضر شد. از همان زمان رسانهها در اقدامی تحسینبرانگیز سیاست حمایت از تیم امید را تحت عنوان «نگاه المپیکی» پی گرفتند و چشم روی نقصهای بزرگ تیم امید بستند. باخت خانگی مقابل عربستان و صعود بسیار سخت از مرحله اول به لطف تساوی حریفان و گلهای زیاد به افغانستان، میتوانست نقدهای زیادی را شامل حال تیم امید و کادرفنی و مدیریتیاش کند اما این اتفاق رخ نداد. دلیل اصلی این کار هم حمایت از تیم جوان و آیندهدار «امید» و نیز همراهی و حمایت از کادر فنی جوان و با اخلاق تیم بود. محمد خاکپور، هادی طباطبایی و دیگران هر چند بیتجربه، ولی اخلاقمدار بودند و رسانهها لزوم حمایت از مربیان جوان را به خوبی درک کردند اما هر چه تلاش رسانهها در حمایت از تیمملی بیشتر شد، پالسهای منفی صادرشده از داخل تیم هم زیادتر شد. نمونه بارز این «منفیبافیها» مصاحبههای پی در پی سرمربی تیم امید درباره علاقه نداشتن به مربیگری یا نداشتن برنامه برای ادامه این حرفه و البته بیان مسائل و مشکلات مربوط به قرارداد با فدراسیون فوتبال است.
بهترین حمایت مالی در طول تاریخ
به نوشته مدیرکل روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان تاکنون حدود 8 میلیارد تومان از سوی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال برای تیمملی امید هزینه شده و این مبلغ غیر از آن پولی است که حبیب کاشانی گفته از طریق «خیرین» جذب کرده و به حساب مشترکی با محمد خاکپور واریز شده و مبلغش هم معلوم نیست. این مبلغ در تاریخ آمادهسازی تیم امید بیسابقه بوده است. این تیم در مسیر آمادهسازیاش برای المپیک 5 اردو در عمان، ترکیه، هلند، کیش و بندرعباس برگزار کرده و همه نوع امکاناتی برایش وجود داشته است. این حمایتهای میلیاردی از تیم امید انجام شد اما در مراسم بدرقه تیم امید که در حضور وزیر ورزش و جوانان به عنوان عالیترین مرجع ورزشی کشور، رئیس کمیته ملی المپیک، رئیس فدراسیون فوتبال و همکاران کاشانی در شورای شهر برگزار شد، محمد خاکپور حضور نیافت؛ بهانهاش هم این بود که چون کفاشیان «به عنوان یک آدم بیصداقت» آنجا بوده، نرفته است! البته رئیس فدراسیون فوتبال باز هم این حرف را با خنده و شوخی رد کرد و صبوری پیشه کرد. صبر و طاقت کفاشیان هم البته گاهی به بیخیالی و ضعف در مدیریت زیرمجموعهاش پهلو میزند؛ مثلا وقتی در واکنش به اظهارنظرهای عجیب و غریب محمد مایلیکهن گفت: «مایلیکهن را نمیشود کاری کرد!» چنین تصوری حاکم میشود. خاکپور چندین بار درباره قراردادش با فدراسیون فوتبال صحبت کرده و لب به انتقاد گشوده است. سرمربی تیمملی امید به دلیل یا به بهانه «امضا نشدن قراردادش» به مراسم بدرقه تیمش نرفت. مسؤولان فدراسیون هم میگویند قرارداد خاکپور آماده بوده و او خودش آن را امضا نکرده است. این در حالی است که یک بار رقم قرارداد خاکپور با درخواست او و موافقت کفاشیان 2 برابر شده بود. این صحبتها و حاشیهسازیها در حالی از درون تیمملی فوتبال امید مطرح میشود که تمام مجموعههای مرتبط با ورزش و فوتبال اعم از رسانهها، وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک عزم خود را در حمایت دلسوزانه از تیمملی جزم کردهاند. زمان زیادی تا شروع مسابقات انتخابی المپیک باقی نمانده اما از درون تیم، این بازی را خراب کردهاند. آنطور که این بازی را پیش میبرند، آن که میبازد بازیکنان جوان و مستعد تیم امید هستند؛ همانهایی که با انگیزه فراوان همراه یکدیگر شدهاند تا آرزوی 40 ساله فوتبال ایران را برآورده کنند. کادرفنی و مدیریتی تیمملی امید بهتر است در آستانه مسابقات انتخابی از این کارها و بازیهای باخت - باخت که معلوم نیست دلیل اصلیاش چیست دست بردارند و اگر واقعا دلسوز «امید» هستند، گل یأس به آن تقدیم نکنند. مدیر تیم المپیک در اظهارنظری فدراسیون فوتبال را متهم کرد که «ارادهای» برای بستن قرارداد با خاکپور ندارد، این در حالی است که علی کفاشیان و دبیرکل فدراسیون فوتبال در مصاحبههای 2 روز اخیرشان گفتهاند با همه پیشنهادهای مالی خاکپور موافقت کردهاند و تنها این قرارداد نیاز به امضای خاکپور دارد.