بسیاری بر این باورند سال 2016 که آغاز آن با اکران و احیای بزرگترین اثر ژانر علمی- تخیلی فضایی تاریخ سینما یعنی «جنگ ستارگان» پس از 4 دهه همراه بود، آغازی دوباره برای رقابتهای فضایی به شیوه سالهای جنگ سرد-دهههای 1960 تا 1980- خواهد بود. حتی کارشناسان فضایی 2 طرف اصلی این رقابت فضایی، یعنی روسیه و آمریکا صحبت از برپا شدن یک جنگ ستارگان حقیقی پیرامون جو کره زمین در آیندهای نزدیک میکنند. پروژههای فضایی تجاری و نظامی جاهطلبانهای که روسیه،آمریکا و حتی اخیرا چین برای سال جدید میلادی تعریف کردهاند نیز همراه با واکنش کاملا هیجانزده و گاه افراطی افکار عمومی این کشورها به اکران فیلم «جنگ ستارگان: نیرو برمیخیزد» نشان از شتاب گرفتن تحرکات نیروهای متخاصم در جنگی فناورانه در فضای پیرامون زمین برای تسلط ماهوارهای و راداری بر همه نقاط کره خاکی دارند. در همین راستا اسپوتنیک در تحلیلی با عنوان «جنگ ستارگان» ابرقدرتها با نابودی ماهوارهها آغاز میشود آورده است که ایده استفاده از فضای کهکشانی و استفاده از آن بهعنوان میدان جنگ که قبلا در داستانهای علمی تخیلی مطرح شده بود، امروز به واقعیت نزدیک میشود. این خبرگزاری روسی برای آنکه بداند طرف مقابل چطور به این رقابت فضایی مینگرد سراغ نظریات کارشناسان فضایی آمریکایی رفته است: سارا نپتون در مقاله اخیر خود در دیلیتلگراف مینویسد که درگیریهای کشورها در آینده در فضا حل و فصل میشود. ابرقدرتهای رقیب سعی دارند با منهدم کردن ارتباطات ماهوارهای، یکدیگر را به تکنولوژی قرون وسطی برگردانند. زندگی انسان معاصر تا حد زیادی به فناوریهای ماهوارهای وابسته است و امروز این ابرقدرتها فرصت پیدا کردهاند ماهوارههایی که چین در سال 2013 برای نابود کردن موشکها در مدار ثابت به نمایش گذاشته بود را منهدم کنند. برایان اویدن از بنیاد «دنیای امن» میگوید: «ایده استفاده از فضای کهکشانی و استفاده از آن بهعنوان میدان جنگ قبلا در داستانهای علمی- تخیلی مطرح شده بود اما امروز به واقعیت نزدیک میشود. سال 1967 کشورها به منظور منع استفاده از سلاح اتمی در فضای کهکشانی یک قرارداد بینالمللی امضا کردند اما امروز هیچ مانعی برای استفاده از موشکهای معمولی در فضا وجود ندارد. کارشناسان نظامی و فضایی هشدار میدهند که منهدم کردن ماهوارهها، سیگنالی برای شروع درگیریهای نظامی بزرگ ابعاد در آینده است. کشورها سعی میکنند فناوریهای دشمن خود را از بین ببرند و حال ماهوارهها در مدار ثابت هدف آنها قرار گرفتهاند، در حالی که پیشتر این ماهوارهها امنیت داشتند. پیتر سنگر، از بنیاد «آمریکای نوین» مینویسد: «با نابود کردن ماهوارههای ناوبری تجسسی و همچنین ماهوارههای مخابراتی، ما به عصر پیش از فناوری دیجیتال بازمیگردیم. بعد از آن جنگها به شکل جنگ اول یا دوم جهانی خواهد شد». رقابتهای فضایی ابرقدرتهای نظامی از جمله آمریکا و روسیه در دهه 80 آغاز شد. در آن زمان رونالد ریگان اعلام کرد که برنامه «دفاع استراتژیک» آغاز خواهد شد و نام آن را «جنگ ستارگان» گذاشت. طبق این برنامه سامانه دفاع ضدموشکی در فضای کهکشانی مستقر میشد. در پاسخ به این بیانات ریگان، روسیه و چین شروع به آزمایش سلاحهای ضدماهوارهای کردند. علاوه بر این، چین و روسیه سیستمهای جیپیاس طراحی کردند. به اعتقاد جرمی گریوز از شرکت تولیدکننده ماهوارههای نظامی «ایرباس گروپ» فضای کهکشانی جبهه چهارم بعد از هوا، زمین و زیردریاییهاست. آمریکا در حدود 10 میلیارد دلار برای تامین امنیت فضایی سرمایهگذاری کرد و مدار نزدیک به زمین را منطقه مورد اختلاف نامید زیرا این منطقه برای حمله از زمین آسیبپذیر است. جون هایتون، ژنرال آمریکایی به دیلیتلگراف میگوید آنها مشغول آزمایش هستند تا مطمئن شوند در صورت بروز درگیری با ما قادر به نابود کردن ماهوارهها هستند یا خیر. این مساله هم برای آمریکا و هم برای سایر کشورهای کره زمین گران تمام میشود. ما باید بدانیم که چطور از این ماهوارهها حفاظت کنیم. ما از عهده این مساله برمیآییم.