گروه بین‌الملل: «منبیج» شهر نسبتا کوچکی در شمال سوریه است که پیش از شروع جنگ داخلی در این کشور کاملا گمنام بود و تنها زندان و آسیاب‌های بادی این شهر اندک اسمی داشتند. با مسلط شدن داعش، این شهر کوچک به محل ملاقات تروریست‌ها از سرتاسر دنیا تبدیل شد. بیش از هر ملیتی، تروریست‌های تبعه انگلستان در این شهر گرد آمده‌اند، به نحوی که اکنون به «لندن کوچک» معروف شده است. دلیل این نامگذاری، حضور چشمگیر تروریست‌های وهابی بریتانیایی در کنار اتباع سایر کشورهای اروپایی در این شهر 150000 نفری سوریه است که جمعیتی به اندازه «اکستر» انگلستان دارد. سبک زندگی داعشی‌های غربی در این شهر به ویترینی برای جذب نیرو در آمریکا و اروپا تبدیل شده است. این شهر که با خودرو تنها نیم ساعت از مرزهای ترکیه فاصله دارد، اولین توقفگاه تروریست‌های اروپایی در سوریه است که برای جنگیدن در کنار خلیفه داعش پا به این کشور می‌گذارند. روزنامه انگلیسی «تلگراف» اخیرا خبرنگاری به جمع داعشی‌ها در این «لندن کوچک» فرستاده است. اهالی شهر به او گفته‌اند که در سال گذشته، حدود 100 بریتانیایی در منبیج زندگی کرده‌اند. طبق برآوردها از سال 2011 حدود 700 بریتانیایی برای جنگ زیر پرچم داعش به سوریه آمده‌اند.  یک شهروند به نام حسین حسین به تلگراف می‌گوید: «داعشی‌ها از حدود
30 ملیت در اینجا حضور دارند. بریتانیایی‌ها بیشترین افراد را تشکیل می‌دهند، بعد آلمانی‌ها، فرانسوی‌ها، سعودی‌ها و الجزایری‌ها. اینجا بیشتر از هر شهر دیگری در سوریه، اروپایی دارد». هفته گذشته، یکی از جوان‌ترین ساکنان بریتانیایی شهر، نقش اول یک ویدئوی تبلیغاتی داعش را ایفا کرد که در آن اعدام 5 مرد سوری به اتهام جاسوسی نشان داده می‌شود. «عیسی داره»، کودک 4 ساله که توسط مادرش خدیجه از لِویشام لندن به منبیج آورده شد، در این ویدئو کافران غربی را تهدید می‌کند. او یکی از کودکانی است که در منبیج آموزش داده و شست‌وشوی مغزی می‌شوند. اسناد درز کرده نشان می‌دهد مغزشویی کودکان و استفاده از آنها به عنوان سرباز، ابزارهای کلیدی در راهبرد داعش هستند. این کودکان در سن 10 سالگی وارد اردوگاه آموزشی موسوم به «شیربچه‌های خلیفه» می‌شوند تا به آنها جنگیدن، کاربرد سلاح‌ها، سر بریدن اسرا و زندانبانی آموخته می‌شود و در 15 سالگی نقش‌ها و ماموریت‌های‌شان به آنها ابلاغ می‌شود! یکی از ساکنان سابق منبیج، می‌گوید: «منبیج سابقا آزادترین شهر سوریه بود. اما اکنون آزادی در کار نیست. خارجی‌ها به شهر من هجوم می‌آورند و به ما می‌گویند چه بگوییم، چه بشنویم و چه بپوشیم. بریتانیایی‌ها از همه بی‌رحم‌ترند». «عبدالحمید اباعود»، مغز متفکر حملات تروریستی پاریس، متولد بلژیک، هم مدتی در این شهر به سر برده است و گمان می‌رود حملات پاریس را از کافی‌نتی در منبیج هدایت کرده باشد. یکی دیگر از ساکنان در گفت‌وگو با تلگراف، «محمد اموازی»، جلاد داعش معروف به جان جهادی را هم در بهار 2014 در این شهر به یاد می‌آورد، یعنی درست بعد از سقوط شهر به دست داعش. اقلیت‌هایی چون شیعیان، مسیحیان و علویان در صورتی که به آیین وهابی درنیایند، باید جزیه دهند که صرف حقوق داعشی‌های خارجی می‌شود. «ابو تمیم»، یک فعال اجتماعی که اخیرا از منبیج به حلب گریخته، می‌نویسد: «داعش با جنگجوهای خارجی رفتار ویژه‌ای دارد. آنها برعکس اهالی شهر از آب سالم و برق به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته برخوردارند. وقتی خارجی‌ها به فروشگاه‌ها می‌روند، گران‌ترین اجناس را می‌خرند، درست برعکس ساکنان محلی که در فقر هستند. داعش این تضاد را برای جذب بیشتر مردم منطقه به جنگیدن در کنار داعش به وجود آورده است». با این حال، در سلسله مراتب عملیاتی و نظامی داعش، خارجی‌ها رده‌های پایین‌تری از خود سوری‌ها و عراقی‌ها دارند. اما خارجی‌هایی که قابلیت‌های بیشتری داشته باشند یا به زبان عربی و مهارت‌های رسانه‌ای مسلط‌تر باشند، پیشرفت‌های بهتری خواهند داشت. مهم‌ترین ابزار داعش برای تحکیم سلطه بر منبیج (مثل سایر شهرهای تحت اشغال)، «هراس‌افکنی» است. روزانه چندین نفر به بهانه‌های بسیار کوچک (مثلا فروش سیگار) مصلوب یا سر بریده می‌شوند و جنازه‌های آنها برای عبرت سایرین در خیابان‌ها رها می‌شود. بسیاری از افراد هم روزانه ناپدید می‌شوند و دیگر خبری از آنها به دست نمی‌آید. اعضای داعش در معابر عمومی نقاب به چهره می‌زنند و حقوق و امتیازات بهتری دریافت می‌کنند، از جمله اشیای عتیقه قیمتی تاراج شده از موصل.