گروه اجتماعی: گویا تعامل میان بهداشت و درمان تبدیل به تقابل علم و ثروت شده به‌‌طوری که غالب افراد اگرچه علم را بهتر از ثروت می‌دانند اما در عمل حتی در علم، به دنبال ثروت هستند. در این راستا سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت نیز از ابتدای اجرای طرح تحول، بارها از اهمیت بخش بهداشت سخن گفته است اما در نهایت متهم به فراموشی بهداشت و هدایت منابع به بخش درمان شده است. معاون بهداشت وزیر نیز همین مواضع را دارد و اگر از وی پرسش شود که چرا به بخش بهداشت کم‌توجهی شده، بدون شک فرد پرسشگر را متهم به کم‌سوادی می‌کند.
7 برنامه بهداشتی در دستور کار
به گزارش تسنیم، علی‌اکبر سیاری از پیگیری 7 برنامه در بخش بهداشت خبر داده است که خدمت‌رسانی به روستاییان، اصلاح برنامه پزشک خانواده استان فارس و مازندران، برنامه‌های مختص به جمعیت حاشیه شهر، خودمراقبتی و همکاری بین‌بخشی و بهداشت عمومی از جمله آنهاست. همچنین علیرضا دلاوری، دبیر سابق شورای سیاست‌گذاری سلامت وزارت بهداشت نیز معتقد است تحت پوشش قرار گرفتن حدود 10 میلیون نفر از حاشیه‌نشینان شهر، تنها بخشی از خدمات حوزه بهداشت بوده است.
مظلومیت بهداشت در برابر درمان
این برنامه‌ها اما منتقدان طرح تحول را اقناع نمی‌کند و از نظر آنها مظلومیت بخش بهداشت بسیار ریشه‌ای‌تر از این حرف‌هاست. حرف منتقدان این است که اگر به موازین بهداشتی توجه نشود، انواع بیماری به سرعت رشد کرده و نیاز ما را به کادر درمانی، بیمارستان و پزشک بیشتر می‌کند. سیدمحمدحسین صداقت کشفی، کارشناس ارشد مهندسی بهداشت درباره نتایج این فرآیند عنوان کرد: از آنجاکه درمان به‌دلیل نیاز فوری مردم سودآور است، به تدریج به محلی برای کسب درآمد و کار اقتصادی بدل خواهد شد که یکی از معضلات آن، تبدیل امر مقدس درمان به کار سخیف تجارت مالی است.
وی دانشگاه‌های علوم پزشکی را نیز دچار بیماری درمان‌زدگی می‌داند و از اینکه دانشگاه‌های علوم پزشکی، بیشتر زمان و بودجه خود را صرف تربیت درمانگران و کادر درمانی کرده و کمتر حساسیتی برای تربیت نیروی بهداشتی قائلند، گله‌مند است. محمدحسین تقدیسی، رئیس انجمن آموزش بهداشت و ارتقای سلامت نیز با تایید این موضوع بیان داشت:حتی رویکرد رشته‌های پزشکی ما هم پیشگیرانه نیست. کما اینکه ما فقط اسم پزشک خانواده را به کار برده‌ایم و هیچ توجهی به تربیت نیروهای آن نداشته‌ایم. رویکرد دانشجویان و دانشکده‌های پزشکی ما هم هیچ تغییری نکرده است. وی با اشاره به اهمیت بهداشت محوری دانشکده‌های پزشکی، تصریح کرد: البته اصلاح این مورد در زمره کارهای پیچیده ساختاری قرار می‌گیرد که یک شبه قابل انجام نیست.
درمان در کانون توجه حتی در استخدام
منتقدان حتی وضعیت استخدامی‌های وزارت بهداشت را نیز زیر نظر گرفته و سازوکار آن را مصداق تبعیض میان بخش‌های بهداشت و درمان می‌دانند. صداقت‌کشفی، کارشناس ارشد مهندسی بهداشت ضمن گلایه از اینکه سهمیه بیشتر استخدامی‌ها به درمانگران اختصاص داده می‌شود، افزود: نیم‌نگاهی به آگهی‌های استخدام سنوات گذشته و حتی بررسی آمار استخدام‌های موردی، این ادعا را ثابت می‌کند.
جدایی بهداشت از درمان
وی با انتقاد از اینکه قسمت عمده بودجه‌های تحقیقات نظام سلامت نیز به بخش درمان اختصاص داده شده، در ادامه یک راه‌حل مطرح می‌کند که همانا جدایی وزارت بهداشت از وزارت درمان است. این راهکار تغییر ساختار را رئیس انجمن آموزش بهداشت نیز قبول دارد اما آن را به شکل دیگری بیان می‌کند.
همچنین تقدیسی، رئیس انجمن آموزش بهداشت و ارتقای سلامت با یادآوری اینکه از ابتدا هم این نیاز احساس شد که بهداشت و درمان باید به واحد سلامت تبدیل شود، تصریح کرد: در گذشته معاونت سلامت ایجاد شد اما باز هم تمام بودجه‌های بهداشت را در بخش درمان هزینه کردند. بنابراین اگر زیرساخت‌ها بخوبی فراهم نشود، راه به جایی نخواهد برد. وی خاطرنشان کرد: صرف اینکه پیشنهاد دهیم معاونت ادغام شود، مشکلی حل نمی‌شود. مشکل نگاه غیرکارشناسی وزارت بهداشت به مسائل است.