نمایشگاه آثار فریده لاشایی و منتخبی از آثار گنجینه موزه با عنوان «در جستوجوی گمشده» از روز 30 آبانماه با حضور جمعی از هنرمندان در موزه هنرهای معاصر تهران افتتاح شد و تا روز هفتم اسفندماه دایر است. در این نمایشگاه 130 اثر از آثار فریده لاشایی در زمینه نقاشی، شیشه، طراحی و... همچنین 40 اثر از آثار گنجینه موزه به نمایش درمیآید. از آنجا که موزه هنرهای معاصر ایران بهعنوان بزرگترین و پیشروترین گالری نمایش آثار هنری ایران برخوردار از حمایتهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، انتظار میرود گزینش نوع و نحوه نمایش آثار برگزیده در گالریهای هشتگانه این تالار، شامل ملاحظات و ترتیبات مبتنی بر درونمایههای تعریفشده در حدود و معیارهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد؛ مسالهای که درباره برپایی آثار برخی هنرمندان ابهاماتی را به دنبال داشته است و از جمله آنها نمایشگاه آثار فریده لاشایی، نقاش مدرنیست، نویسنده و مترجم آثار ادبی و فیلمساز متوفی در سال 1391 است. به گزارش «تابش کوثر»، شکل و فرم آثار «در جستوجوی گمشده» چنان است که انگار طی بازدید از نمایشگاه گمشده در یکی از آرتگالریهای لندن یا نیویورک هستیم! و این در حالی است که مجید ملانوروزی، مدیرکل هنرهای تجسمی و سرپرست موزه هنرهای معاصر در زمان افتتاح این نمایشگاه اشاره به این داشت که آثار یکی از تاثیرگذارترین بانوان هنرمند ایران به نمایش گذاشته خواهد شد! ملانوروزی در معرفی این نمایشگاه و اهمیت آن گفت: «این نمایشگاهها چندین مزیت دارد. یکی اینکه بخشی از هنر معاصر ایران را نشان میدهد، مخصوصا بانوان هنرمند ایرانی. در میان آنها نیز خانم لاشایی از تاثیرگذاران هنر معاصر ایران هستند... امروز و در این نمایشگاه، آثار خانم لاشایی در کنار آثار دیگر هنرمندان مطرح جهان در معرض دید قرار داده شده که همگی در گنجینه موزه هنرهای معاصر نگهداری میشود». فریده لاشایی متولد سال ۱۳۲۳ در رشت به همراه برادرش کورش لاشایی که از بنیانگذاران سازمان انقلابی حزب توده ایران بود درگیر مبارزه سیاسی علیه رژیم شاه شد. وی در سال ۱۳۴۲ برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و پس از گذراندن مدرسه مترجمی در مونیخ، به تحصیل در رشته هنرهای تزیینی در وین پرداخت. در سال ۱۹۶۶ (۱۳۴۵) در استودیو ریدل، سازنده معروف شیشه در کوفشتاین اتریش مشغول به کار شد و طراحی کریستال و حکاکی آموخت و در سال ۱۹۶۸ اولین نمایشگاه کارهای کریستالش را به همراه کلاوس ریدل در گالری دوموی میلان برگزار کرد. با توجه به اینکه دفتر مدیر مجموعه در مجاورت گالریهای هشتگانه این مجموعه فرهنگی هنری است بسیار بعید به نظر میرسد جناب ملانوروزی از محتوا و شکل مجموعه تحت امرش بیاطلاع باشد الغرض مدخل ورودی این نمایشگاه در پوشش ویترینهای شیشهای نمایشگر بیوگرافی و اسناد سجلی و آموزشی فریده لاشایی است. در این بین نمایش عکسهای خصوصی و آلبوم هنرهای نمایشی نامبرده بصورت بیحجاب اولین نکتهای است که زنگ هشدار سلطه تفکر روشنفکری را در این مجموعه فرهنگی بهصدا درمیآورد. در تالارها و راهروهای بعدی ضمن حک کردن خاطرات نامبرده روی دیوار و آنجا که صاحب آثار به بیان خاطرات گذشته و دیدارهایش با اصحاب قلم و فیلمسازانی از جمله مسعودخان کیمیایی میپردازد در نمایشگری البته در خور توجه بهروز خان وثوقی در نماهایی برگزیده از فیلم قیصر از شیفتگان فیلمفارسی دلبری میکند... در طول نمایشگاه علاوه بر نمایش ابراز ارادتهای خاص فریده لاشایی، نقاش اکسپرسیونیست به نویسندگانی همچون برتولت برشت و برخی هنرمندان دنیای غرب آثاری برگزیده از پیشروان هنر معاصر در غرب و ایران از جمله جکسون پولاک و سهراب سپهری به نمایش گذاشته شده است. در ادامه یکی از سوالاتی که برایمان مطرح شد این بود که چه ارتباطی میان فضای غنایی و البته نوستالژیک صدای مشهورترین خواننده کلاسیک دنیای عرب با حال و هوای مدرن نمایشگاه بود. واقعا یکی از دستاندرکاران برپایی این نمایشگاه به اصطلاح مدرن، ارتباط میان صدای خواننده متوفی دهههای گذشته جهان عرب با حال و هوای امروزی یک آرتیست مدرن را برای ما تشریح کند که در این زمینه گفتنیها بسیار است. نکته تاملبرانگیز ماجرا، حضور علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم افتتاح این نمایشگاه بحثبرانگیز بوده که به همراه علی مرادخانی، معاون هنری خود از آثار دیدن کردند. امید است در انتخاب آثار برای برگزاری نمایشگاههای هنری توجه بیشتری به عمل آمده و در نحوه حمایت مسؤولان ارشد فرهنگی که سکانداران شکلبخشی به نگره فرهنگ و هنر این دیار هستند، اهتمام ویژهای صورت گیرد.