شروط نشدنی و مبالغ نجومی، بهانههای متقنی بودند تا سرمربی کروات پرسپولیس تهران، قید امضای قرارداد با گزینههای ایرانی برای دروازه تیمش را بزند. برانکو ایوانکوویچ، الکسی لوبانوف را پای میز امضای قرارداد نشانده و گفته میشود در روزهای آینده، با یک سنگربان اروپایی نیز به توافق خواهد رسید. برای هواداران پرسپولیس، جذب چهرههای شناخته شده داخلی برای جانشینی سوشا و صادقی شاید تصمیم منطقیتری به نظر میرسید اما فراموش نکنید که حداقل در 15 سال اخیر، گلرهای داخلی هرگز در پرسپولیس موفق نبودهاند. درست برعکس خارجیها. بهروز سلطانی، بیرقیبترین مرد دروازه پرسپولیس در دهه 60 بود، دهه 70 دروازه سرخها نیز به احمدرضا عابدزاده اختصاص داشت اما در دهه 80، این باشگاه همیشه با تزلزل در خط دروازه درگیر بود. داوود فنایی، ساشا ایلیچ، فرشید کریمی و محمد محمدی هرگز تبدیل به ستارههای خاصی برای پرسپولیس نشدند. در لیگ برتر هفتم که منجر به قهرمانی این تیم شد، واعظی و رودباریان روزهای موفقی را پشت سر گذاشتند اما آنها نیز مدت زیادی در باشگاه دوام نیاوردند. هوشیار، حقیقی، معمارزاده و رحمان احمدی نیز هرگز به اندازهای خوب نبودند که گلرهای درجه یک پرسپولیس باشند. در آغاز دهه 90، آسمیر آودوکیچ برای بازیهای جام باشگاههای آسیا به پرسپولیس اضافه شد و درخشش خیرهکنندهای در این تیم داشت. همه هواداران باشگاه خواهان تمدید قرارداد او بودند اما این دروازهبان از باشگاه جدا شد؛ اینبار شهاب گردان سنگربان اصلی تیم لقب گرفت تا خیلی زود با اشتباهاتش، سکوهای سرخ را ناامید کند. شهاب در تیم صاحب جانشینی بود که به سرعت دل هواداران تیم را به دست آورد. عقاب سیاه با واکنشهایش، اعتراضهایش و اشتیاقی که درون زمین به نمایش میگذاشت، محبوب سکوها شد. او لباسهایی شبیه عابدزاده میپوشید تا در جمعیت قرمزها، به عنوان عابدزاده سیاه شناخته شود. پرسپولیسیها تا آنجا به او علاقهمند شده بودند که به محض وقوع هر پنالتی برای تیمشان، شعار «بده نیلسون بزنه» سر میدادند. کوریای محبوب قرمزها، یک نقطه ضعف نسبتا بزرگ داشت و آن، کاهش سطح درخشش در بازیهای بزرگ بود. او چند بار در حساسترین مسابقهها، گلهای بدی دریافت کرد و شاید همین اتفاق، بهانهای بود تا حمید درخشان روی نامش خط بکشید و به سوشا برای خط دروازه اعتماد کرد. اعتمادی که نتیحهاش بیشتر از هر زمان دیگری، در زمان جستوجوی زمستانی پرسپولیس برای گلر جدید مشخص میشود. نیلسون با آمار استثنایی کلینشیت، یکی از پایههای اصلی موفقیت در پرسپولیس لیگ سیزدهم بود. او تا امروز، بعد از تنها 2 فصل و نیم بازی برای پرسپولیس، تبدیل به بهترین گلر این تیم در دهه 90 شده است و بعید نیست که این عنوان را تا پایان دهه حفظ کند. تجربه حضور او و آودوکیچ، نشان میدهد قرمزها در 5 سال اخیر از انتخاب گلرهای خارجی پشیمان نشدهاند. آیا الکسی لوبانوف، این سهگانه را تکمیل خواهد کرد؟