مجید جلالی این روزها در حال ارائه بازتعریف جدید از خود است، آنچه فوتبال ایران تاکنون با آن آشنا نبوده است. مجید جلالی و باشگاه سایپا در فصل جدید بسیاری را متعجب کردهاند، جذب بازیکنانی که پا به سن گذاشتهاند و پایان دوران فوتبالی خود را پشت سر میگذارند. از جواد نکونام گرفته تا آندرانیک تیموریان، خط مشی جدید که جلالی آن را سیاست باشگاه سایپا تعریف کرده است نه آنچه شاید خودش صلاح میداند. ابتدای فصل بود که مجید جلالی و تیمش، بسیاری را شگفتزده کردند، جذب بازیکنانی که دیگر جوان و جویای نام نبودند، ابتدا قابل باور نبود اما زمان که گذشت همه چیز واقعی به نظر رسید، جلالی و سایپا دست به یک اقدام جالب زده بودند، مسالهای که توسط جلالی سیاست باشگاه و عاملی برای کسب نتیجه عنوان میشد. جلالی خسته به نظر میرسید، رسانهها پیکان انتقاد را به سمت جلالی تیز کرده بودند و او برای رهایی همه چیز را به گردن باشگاه میانداخت. سوالاتی درباره اینکه چرا جلالی به جذب بازیکنان پا به سن گذاشته روی آورده است؟ آیا همه آنچه مجید جلالی در این سالها به آن میبالید شعاری بیش نبود؟ سرمربی با سابقه سایپا برخلاف همیشه به جذب بازیکنانی مسن روی آورده است، او سالها به جوانگرایی در تیمهایش میبالید و هر بار که با شکست روبهرو میشد کم و بیش پایین بودن سن بازیکنان را یکی از عوامل ناکامی میدانست، بازیکنانی که هرگز محدوده سنشان از ٢٢ یا ٢٣ سال تجاوز نمی کرد. جلالی هیچ روزی به خاطر استفاده از این جوانان و شکستهایش به دلیل رونمایی از پدیدهها مورد تقبیح و سرزنش واقع نشد، هر بار که از جوانان استفاده میکرد مردم قدردان این تفکر و این شجاعت بودند اما چهره این روزهای سرمربی سایپا اصلا شبیه آنچیزی نیست که در اذهان عمومی فوتبال ایران از خود ساخته است، شاید اگر شکستهایش با جوانان قابل توجیه بود اینبار در صورت ناکامی نه مردم توجیههایش را میپذیرند و نه کادر مدیریتی سایپا که میلیونها تومان برای بازیکنانی نامی اما پا به سن گذاشته هزینه کرده است او را خواهند بخشید.