نیک میلر:  لویی فان‌خال قبل از بازی مقابل ساوتهمپتون در یادداشت‎های هفتگی‌اش نوشت: «طبیعتا خوشحالم که حالا بیشتر گل می‌زنیم و مقابل دروازه‌ حریفان خطرناک‌تریم. تیم هفته به هفته در حال پیشرفت است». کنایه‌ روزگار بیش از این نمی‌توانست دامن فان‌خال را بگیرد. درست بعد از اینکه فان‌خال و هواداران، پرتو امیدی برای تیمشان دیدند، تئاتر رویاها دوباره بدل به شبی تیره و تار شد و تک‌گل چارلی آستین شکستی دیگر برای یونایتد به همراه آورد.خط دفاعی یونایتد نقطه‌ قدرت آنها در این فصل بوده و البته بخشی از دلیل کسالت‌بار بودن بازیشان. اما در این بازی انگار از همان ابتدا معلوم بود که ساوتهمپتون بالاخره از یک موقعیت خودش استفاده خواهد کرد. تیم رونالد کومان هم از نظر بازی خسته‌کننده و بدون جذابیت چیزی از تیم فان‌خال کم نداشت اما به گفته‎ خود فان‌خال مشخص بود که آنها منتظر خسته شدن و هول شدن یونایتد بودند تا ضربه‌ نهایی را بزنند. 11 نیمه‌ اول اخیر بازی‌های یونایتد در اولدترافورد با 10 تساوی بدون گل و یک پیروزی یک بر صفر برای نوریچ‌سیتی همراه بوده است. آخرین بازیکنی که در نیمه‌ اول یک بازی در اولدترافورد گل زد، کمرون جروم در 19 دسامبر بود و آخرین بازیکن یونایتد که موفق به کسب چنین افتخاری شد خوآن ماتا، از روی ضربه‌ پنالتی مقابل وولفسبورگ، در ماه سپتامبر بود! وقتی نیمه‌ دوم شروع شد، هواداران یونایتد هم شروع به هو کردن تیمشان کردند. نماهای بسته‌ای که از صورت این هوداران می‌دیدیم، بهترین انعکاس سینمایی وضعیتی بود که تیم فان‌خال داشت. بعد از گل چارلی آستین، مهاجمی که یکی از بهترین خریدهای ژانویه در کل اروپا بوده (در حالی که یونایتد حتی یک مهاجم کلاسیک در تیمش ندارد)، هواداران شروع به ترک استادیوم کردند. آیا باز هم همه نگران ترافیک بودند؟ شاید نه. وقتی خود فان‌خال هم قبول دارد که تیمش باید هو می‌شد، شاید نه. همه چیز واضح است و تمام سناریوهای ممکن که یکی از آنها منطقی‌ترین و جذاب‌ترین به نظر می‌رسد، پیش روی مدیران یونایتد.