گروه بین‌الملل: روز گذشته (اول فوریه) شهروندان ایالت آیووای آمریکا در نخستین دور انتخابات درون‌حزبی برای انتخاب نامزدهای نهایی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان شرکت کردند که این به منزله آغاز رسمی روند طولانی انتخابات
ریاست جمهوری 2016 ایالات متحده خواهد بود. انجمن‌های حزبی یک روش متعارف برای انتخاب نامزدهای ریاست جمهوری هستند و بسیاری از ایالت‌های ینگه دنیا مانند آیووا، آلاسکا و نوادا به جای برگزاری انتخابات مقدماتی، انتخابات انجمن‌های حزبی برگزار می‌کنند. دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان ایالت آیووا روز دوشنبه در صدها مدرسه و مکان عمومی گرد هم آمدند تا نامزدهای حزبی مورد نظر خود را انتخاب کنند. هفته بعد یعنی در 9 فوریه نیز ایالت نیوهمشایر کاندیدای نهایی جمهوری‌خواه و دموکرات را برای ریاست‌جمهوری انتخاب خواهد کرد.
 فرآیند انتخابات حزبی ایالتی تا پیش از ماه جولای (اواسط تابستان آینده)  ادامه خواهد داشت. این مدل‌ انتخاباتی در طول زمان به وجود آمده‌ و در قانون اساسی اشاره‌ای به آنها نشده و شامل تعیین گرایشات هیأت‌هایی است که قرار است یک ایالت را در کنگره حزبی که کاندیدای نهایی در آن انتخاب خواهد شد، نمایندگی کنند. خبرگزاری تسنیم به بررسی موقعیت نامزدهای اصلی 2 طرف پیش از نخستین دور انتخابات درون حزبی ایالات متحده پرداخته است:
تفاوت بین انتخابات مقدماتی و انجمن‌های حزبی چیست؟
در گذشته انجمن‌های حزبی روش متعارف برای انتخاب کاندیداها بود اما اکنون تنها چند ایالات شامل آیووا، آلاسکا و نوادا به این روش اتکا دارند. انتخابات مقدماتی گستردگی بیشتری دارند و ‌مانند انتخابات معمولی هستند که در آنها صندوق‌های رأی تمام روز باز بوده و مردم آرای‌شان را به آنها می‌اندازند. اما در انجمن‌های حزبی رأی‌دهندگان در نشست‌هایی در مدرسه‌ها، کلیساها و سالن‌های عمومی جمع می‌شوند. به‌دلیل سختی این روش، مشارکت در انجمن‌های حزبی بسیار پایین است، برای مثال، در سال 2008، باراک اوباما برنده انجمن حزبی دموکرات‌های آیووا تنها 4 درصد از آرای افراد واجد شرایط در این ایالت را به خود اختصاص داد.کاندیداتوری نهایی باید کاملاً مطابق با نتایج انتخابات مقدماتی و انجمن‌های حزبی ایالتی باشد، این بدین معناست که نتیجه تا زمان برگزاری کنگره در تابستان مشخص می‌شود. با این حال، ارتباط بین نتایج ایالتی و تعداد دقیق نمایندگان اعزامی به کنگره به‌راحتی قابل شناسایی نیست. نمایندگی‌های دموکرات براساس سیستم نسبیت تعیین می‌شوند و اعضای نمایندگی‌هایی که متعهد به فرد خاصی نیستند و با عنوان «ابرنمایندگی» خوانده می‌شوند این قدرت را دارند که نتایج را به‌نفع کاندیدایی که مقامات رسمی حزب از آن حمایت می‌کنند، برای مثال هیلاری کلینتون تغییر دهند. اما جمهوری‌خواهان به ایالت قدرت بیشتری در تخصیص نمایندگی‌ها می‌دهند.
آیا کنگره حزب حالت تشریفاتی دارد؟
معمولاً پاسخ به این سوال مثبت است، اما این فرآیند حالت خودکار ندارد. در رقابت‌های درون‌حزبی جمهوری‌خواهان در سال 1976 تا زمان برگزاری کنگره هنوز درباره کاندیدای نهایی تصمیم‌گیری نشده بود. در کنگره‌ای که در کانزاس برگزار شد جرالد فورد توانست بر رونالد ریگان پیروزی یابد. از آن زمان تاکنون همیشه کاندیدای نهایی پیش از برگزاری کنگره مشخص بود. رقابت آشفته‌ای که اکنون میان جمهوری‌خواهان جریان دارد به گمانه‌زنی‌هایی دامن زده مبنی بر اینکه یک کنگره مجادله‌برانگیز در ماه جولای برگزار شده و ممکن است یک رأی‌گیری اولیه بی‌نتیجه منجر به چندین دور رأی‌گیری و معاملات سیاسی فشرده گردد. نمایندگی‌ها ممکن است در این دورهای نهایی تبدیل به عاملانی آزاد شوند که به‌میل خود عمل می‌کنند، اما این نیز نامحتمل نیست که مفسران درباره این امکان قبل از برگزاری انتخابات سخن گویند تا پیش از گردهمایی بزرگ حزب فردی پیشرو معرفی شود.
نتایج آیووا و نیوهمشایر چقدر مهم است؟
آیووا و نیوهمشایر ایالت‌هایی نسبتاً کوچک هستند و نرخ بیکاری در آنها بسیار کمتر از میانگین ملی بوده و اغلب ساکنان آن نیز سفیدپوست هستند، بنابراین به‌سختی بتوان گفت نمایانگر توجهات و نگرانی‌های مردم کل آمریکا هستند. با این حال به‌دلیل دفاع سرسختانه‌ای که از مواضع این دو ایالت در آغاز انتخابات می‌شود در کانون توجه جهانیان قرار دارند. تحلیلگران می‌گویند مبارزات انتخاباتی سختی که در این دو ایالت انجام می‌شود رأی‌دهندگان محلی را قادر می‌کند که نامزدها را با دقت بیشتری بررسی کنند. تقریباً در 36 سال گذشته، هر کاندیدایی که نامزد نهایی حزب شده است در یکی از دو ایالت آیووا یا نیوهمشایر نیز برنده بوده است.