دکتر سیدعلی قریشی*: با اتمام فصل تایید صلاحیت کاندیداهای انتخاباتی و نظر به فصل‌الخطاب بودن قانونی این نظر براساس قانون اساسی و نظر صریح امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) التزام عملی بر این واجب، نشانگر قبول اخلاق انتخاباتی و اخلاق‌مداری کاندیداهای محترم مجلس شورای اسلامی است. از سوی دیگر شرکت در این انتخابات و رای دادن، بیعت با احیای حکومت اسلامی مد نظر رسول‌الله(ص) از منظر ولایی رهبر انقلاب اسلامی است. طبق اعلام رسمی شورای نگهبان یکی از دلایلی که می‌تواند موجب ردصلاحیت نمایندگان مجلس شود عدم تعهد به اخلاق اسلامی و عدم پایبندی به ملزومات مسؤولیت‌های اجتماعی در جامعه اسلامی است. برای احترام به نظر شورای نگهبان و جلوگیری از بی‌احترامی به سایر نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی و پرهیز از نشر بدبینی در جامعه و انتشار نشاط و ذوق نسبت به یک مشارکت ملی در تمام آحاد کشور و برای دوری از وعده‌های غیر علمی و عملی و همچنین قرار ندادن دیگران به عنوان سپر بلای مشکلات از یک نعمت بزرگ تحت عنوان «مکارم الاخلاق» می‌توان استفاده کرد که شکرگزاری آن نیز خود فضیلتی از جانب خداوند است. فلذا نیاز به بصیرت و سلامت عمومی برای انتخاب افراد صالح پایبند به قانون اساسی باعث سلامت و اطمینان به پیشرفت جامعه اسلامی می‌شود که از ثمرات مکارم الاخلاق است.  اما نعمت دیگر برخورداری از تجربه تاریخی و انسانی زندگی و حکومت سراسر پند و حکمت امیرالمومنین علی علیه‌السلام به عنوان اولین حکومت ولایی پس از پیامبر اسلام است. با توجه به این گزاره زمانی، جامعه ایران اسلامی نیازمند برگزاری انتخاباتی اخلاقی است. این نگاه برگرفته از بیان مقام معظم رهبری است که شرکت در انتخابات را مصداق بیعت با آرمان‌های امام خمینی(ره)، جمهوری اسلامی و بیعت با پیامبر اسلام(ص) که اسوه مکارم اخلاقی است می‌دانند. به واقع مردم ایران هنگام انتخابات بیشتر به اخلاق کاندیداها رای می‌دهند و این مطالبه مردم و رهبری، مسؤولیت اخلاقی بیشتری برای کاندیداهای مجلس ایجاد می‌کند. از طرف دیگر مهم‌ترین چالش پیش‌روی ایران اسلامی مساله برپایی غبار فتنه در همه زمینه‌هاست که بهترین روش مقابله با آن، تمسک به اخلاق‌گرایی منتخبان و ملاک‌های انتخابی مردم است. زندگی امیرالمومنین علی علیه‌السلام همواره همراه درس و پند و حکمت است اما روزگار حکومت ایشان و حوادث 5 سال آخرعمر بابرکت ایشان به مراتب عجیب‌تر است و وقتی به بازخوانی آن می‌پردازیم متوجه می‌شویم فتنه‌های بزرگی را کنترل نموده یا از کار انداخته‌اند. این فتنه‌ها قابل قیاس با زمان پیامبر صلی‌الله علیه وآله نیست! چرا که دشمنان پیامبر شعارشان «إعلِ هُبَلْ» بود و اطراف پیامبر صلی‌الله علیه وآله را از امیرالمومنین علی علیه‌السلام تا جناب طلحه و زبیر و دیگر اصحاب گرفته بودند! فتنه در بلاد اسلامی آن زمان آغاز شد که کفر صریح در مقابل اسلام صریح صف‌آرایی نکرد. برای نمونه از فتنه جمل تا فتنه نهروان هر دو طرف اهل نماز و قرآن بودند! آنچه مشخص است با وجود غلبه جبهه اسلام در بلاد اسلامی و روشن شدن تکلیف مسلمانان هنوز تکلیف جبهه حق و باطل روشن نشده بود. از آنجایی که فتنه در میان کفار معنی چندانی ندارد به همان دلایلی که بیان شد، فتنه در سرزمین اسلامی از ظلم و ستم و بدعهدی و همین طور ناآگاهی و جهل در بلاد اسلامی نشأت می‌گیرد.  لذا نکته‌بینی مقام معظم رهبری درباره پیدایش فتنه و اهل فتنه را یادآور می‌شویم:
«فتنه این است، ما اگر می‌خواهیم یک تحلیل اجتماعی از قضایایی از این قبیل داشته باشیم، باید به سراغ ریشه‌ها برویم. در فتنه ریشه‌ها را هم غلط معنا می‌کنند. من دیده‌ام، می‌شنوم و می‌بینم که چه می‌گویند و چه می‌نویسند. شناخت ریشه‌ها هم گاهی غلط است، جزئی از فتنه است. چون آنی که منشأ شده است، آن نیست که یک نفر خیال کرده باید با کسی که مخالف دین است جنگید. مگر شما این خیال را نمی‌کنید؟ مگر ایشان این خیال را نمی‌کنند؟ همه خیال می‌کنند. پس اشکال کار اینجا نیست که کسی خیال کند با کسی که دشمن دین است باید جنگید، و اگر بشود، او را به خاک هلاک انداخت. قضیه از اینجا شروع می‌شود که چه کسی با دین مخالفت می‌کند یا مخالفت نمی‌کند؟ فتنه اینجاست. بنابراین اگر کسی بیاید به ما بگوید که آقا! هرکس با دین مخالفت می‌کند با او بجنگید، او منشأ فتنه نیست، منشأ قضیه کسی است که گرد و غبار به وجود آورده است. من دیگر شما را که رفیق من هستید، در گرد و غبار نمی‌بینم و نمی‌شناسم. هیکلی می‌بینم، اما نمی‌دانم کیست. آن فتنه را دنبال کنید، ببینید آن غبار آلودگی از کجاست، آن مهم است».
*عضو هیات علمی دانشگاه