علی هدایت: تاکنون در 2 پرونده «چرا نباید به سرمایه‌داری رای بدهیم؟» و «نقشه تخریب استقلال ملی»، از اهمیت «انقلابی رای دادن» گفتیم و علت سرخوردگی بخش بزرگی از مردم، پس از انتخاب گزینه‌های همراه یا همکار در تحقق اهداف نظام سرمایه‌داری را بیان کردیم. خلاصه ماجرا این بود که رای به گزینه‌های حامی نظام سرمایه‌داری، نوعی عمل ضدانقلابی است چرا که آنها به وضوح از برنامه خود برای تقابل با «استقلال ملی»، در قالب حذف طرح‌های عدالت اجتماعی به رنج به‌دست آمده جامعه ایرانی همچون «یارانه‌ها»، «مسکن‌مهر»، «آموزش‌وپرورش رایگان»، «طرح تحول نظام سلامت»، «صنعت نفت ملی» و «برابری قانونی» سخن می‌گویند و «اشراف سالاری» را بدون توجه به «فاصله طبقاتی» روزافزون جامعه، با شعار «مردم بدهکار سرمایه‌سالاران»! ترویج می‌کنند.
طبیعتا یک درصدی‌ها در همه جوامع آلوده به لیبرالیسم، از پول و رسانه و سایر ابزارهای قدرت برخوردارند و به‌رغم جمعیت کم به طور معمول تلاش‌های توده غیرمنسجم و درمانده 99 درصدی را برای «تغییر» وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، نقش بر آب می‌کنند. اما در یک جامعه انقلابی و ارزشمدار همچون ایران، مسیر برای انتخاب صحیح و آگاهانه بسته نیست و اشراف «شکستنی» هستند.
می‌دزدم پس هستم!
البته باید قبول کرد غربگرایان، در برنامه‌‌سازی برای دیگر گروه‌ها و احیانا رقبا خوب عمل می‌کنند و به طور معمول وحدت آنها بر اصول سرمایه‌سالارانه و پشتیبانی از باطل، بیشتر از حق‌طلبان است اما پاشنه آشیل شکست آنها به دست توده مردم «فساد اقتصادی» است. سرمایه به‌دست آمده از مسیر دزدی و رانت‌خواری را شاید بتوان چند سالی «آبرومندانه» جلوه داد ولی بالاخره سبک زندگی قارونی، ماهیت تجارت پرفساد قارونیان را افشا خواهد کرد و آن زمان است که اشراف با ماله رسانه‌های زنجیره‌ای، رفع و رجوع ظاهری ماجرا را با توسل به انواع حیله‌های تبلیغاتی و سیاسی در پیش می‌گیرند.
فساد راستی و چپی نمی‌شناسد اما ذات آرمان سرمایه‌داری یعنی فربه کردن یک طبقه یک درصدی با حق و حقوق 99 درصد مردم، برآمده از دزدی اقتصادی است. پس مردمی را که مستاصل از اختلاف طبقاتی و فساد ساختاری، به بانیان و مروجین سرمایه‌داری و اشراف‌سالاری در ایران پس از پایان جنگ، رای می‌دهند باید توصیه به بازنگری بنیادین در اهداف انقلابی کرد حتی اگر حقیقتا «انقلابی» نباشند!
گرایش فطری
شاید راز دعوت رهبر انقلاب از همه آحاد جامعه برای شرکت در انتخابات اعم از موافقان نظام و مخالفان نظام در تلاش برای برهم زدن موازنه قدرت باشد. «مردم» به معنای عام کلمه، چه انقلابی باشند و چه به دلایل متنوع «انقلابی بودن» را فراموش کرده یا کنار گذاشته باشند جزئی از طبقه 99 درصدی مخالف با اهداف نظام فسادآور و ضدمردمی سرمایه‌داری به حساب می‌آیند. یعنی برای آنها فرقی ندارد که نظر مثبت‌شان درباره ارزش‌های بنیادینی همچون «عدالت»، «پاکدستی»، «مردم‌گرایی»، «مبارزه با اختلاف طبقاتی»، «مخالفت با ظلم» و «استقلال‌طلبی» را به گزارشگر شبکه ضدانقلاب «بی‌بی‌سی» بگویند یا خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران! مردم براساس فطرت بیدارشان، با دزدی و تقلب و فساد مخالفند و خوبی‌ها را پاس می‌دارند.
اتحاد 99 درصدی
مرز میان خوبی و بدی برای قاطبه مردم روشن است و خوب می‌دانند که مثلا طیفی که برای «محرمانه کردن» همه قراردادها و معاهدات اقتصادی و سیاسی ملت تلاش می‌کند، ریگی به کفش دارد! برای مردم ذات فعالیت رسانه‌های زنجیره‌ای به خرج یک مفسد اقتصادی گردن‌کلفت که به دروغ در فیلم انتخاباتی فلان نامزد «اشک تمساح» برای فقرا می‌ریزد، زیر سوال است. مردم در تشخیص سبک زندگی قارونی از ساده‌زیستی مردمی هیچ مشکلی ندارند و به سادگی سوال مهم «از کجا آورده‌ای؟» را بر زبان جاری می‌کنند. برای مردم بدیهی است که با رای آلوده نمی‌توان سیستم را از آلودگی پاک کرد.
پس حضور حداکثری آنها در هر شرایطی به نفع حامیان عدالت و در مسیر اصلاح جامعه است، چرا که مردم حتی اگر انقلاب 57 را دوست نداشته باشند، حرکت انقلابی برای پاکسازی جامعه از فساد اقتصادی و اشراف‌سالاری و اختلاف طبقاتی را دوست دارند، بنابراین حرکت ارزشی این است که انقلابی‌ها از آنها که «رای نمی‌دهند» یا به هر دلیلی «از انقلاب دلسرد شده‌اند» نیز بخواهند «انقلابی رای بدهند»! چرا که نفع رای به مخالفان جریان یک درصدی طلبکار از مردم، همگانی است. کما اینکه ضرر معاهده متقلبانه و محرمانه کرسنت به تساوی میان همه ایرانیان تقسیم می‌شود! خرید کالای لوکس و تشریفاتی همچون ایرباس قاره‌پیما همه ایرانیان را بدهکار فرانسه کرد و خیانت براندازی کشاورزی مملکت، امنیت غذایی اصولگرا و اصلاح‌طلب را به خطر انداخت. لغو آیین‌نامه اجرایی قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران در خرداد 94 برای واردات و تولید و عرضه انبوه محصولات دستکاری شده ژنتیکی هم فقط سلامت حال و آینده انقلابی‌ها را به بازی نگرفت!
تفرقه و منافع سرمایه‌داری
تفرق و فرقه فرقه شدن مردم منافع بسیاری برای حامیان سرمایه‌داری دارد، چرا که به واسطه تفرقه مردم، خیانت سرمایه‌داری به سلامت ایرانیان فراموش می‌شود. مردم بدون وحدت اصولی، شعارهای معیشتی و اقتصادی بر زمین مانده را رها کرده و به سیاسی‌کاری رای خواهند داد. از یاد می‌برند ایران برای همه ایرانیان است و در بحبوحه دعواهای ساختگی حزبی یادشان می‌رود دقیقا چه می‌خواستند؟! شاید فسخ رانت 1000 میلیارد تومانی وزارت صنعت به یک سرمایه‌دار از طبقه یک درصدی‌ها را هم در سال جاری فراموش کنند! اینگونه می‌شود که تفرقه 99 درصد مردم، اقلیتی را به واسطه فراموشی تاریخ، وادار به رای به اشراف‌سالاری می‌کند و آمار معاملات و رانت‌های «محرمانه» را تصاعدی افزایش می‌دهد.
از نامزدها بپرسید!
جمهوری اسلامی ایران برای تحقق اهداف 99 درصدی خود نیازمند وحدت و مشارکت همگانی است و ترس از اتحاد اکثریت ضد اقلیت یک درصدی است که نظام سرمایه‌داری را می‌ترساند. چه پای اجتماع مردمی در خیابان وال‌استریت در کار باشد و چه صفی از رای‌دهندگان حامی ارزش‌های بنیادین انقلاب در خیابان ولیعصر(عج)پشت سرمایه‌داری و حامیان اشرافیت طبقاتی از حضور مردم و رای انقلابی آنها می‌لرزد.
فراموش نکنیم همه ما اعم از آنها که به اصولگرایی گرایش داریم یا دیگرانی که خود را اصلاح‌طلب می‌خوانند، در «میل فطری و ذاتی به خیرات» مشترکیم. پس از نامزدهای مورد بررسی خود از اصول سوال کنید:
1- آیا حامی واردات بی‌رویه و ادامه سیاست‌های رکود اقتصادی هستند؟
2- برای رباخواری نظام بانکی و معضل «وام بانکی رانتی» چه طرحی اندیشیده‌اند؟
3- در مجلس آینده برای مقابله با تولید و واردات محصولات خطرناک تراریخته چه خواهند کرد؟
4- برای توانگری کشاورز و رونق کشاورزی ارگانیک و سودآور ایران چه برنامه‌ای دارند؟
5- آیا با سیاست «مدرسه پولی» موافق هستند؟
6- برای ازدواج جوانان چه برنامه‌ای دارند؟ سیاست وارونه وام 25 میلیونی خودرو و وام 3 میلیونی دست‌نیافتنی ازدواج را ادامه خواهند داد؟
7- رونق اشتغال نیازمند خروج از رکود و هزینه‌کرد دولت در داخل است، چگونه دولتمردان ایرانی را در مسیر عمل به وعده‌های فراموش شده حوزه کارآفرینی یاری خواهند کرد؟
8- قائل به ادامه روند «محیط‌زیست سیاسی» هستند یا «سیاست محیط‌زیستی» را با برنامه‌ریزی حقیقی برای حل معضل ریزگردها و آلودگی هوا می‌پسندند؟
9- در برابر سیاست نفوذی و ضدخانواده ترغیب «زن ایرانی» به تبدیل شدن به «نیروی کار ارزان و کم توقع بازار» حتی بدون تصویب حقوق اولیه مصرح در قوانین غربی همچون مرخصی زایمان و حمایت از مادران شاغل سکوت خواهند کرد؟
10- برای شفافیت اقتصادی و مبارزه با فساد محرمانه، چه برنامه قانونی دارند؟
فراموش نکنیم انقلابی رای دادن به نفع همه ایرانیان است... وحدت برای تحقق عدالت و خوبی مخالف ندارد.