مراسم بزرگداشت ابراهیم حاتمیکیا شامگاه پنجشنبه ۲۹ بهمن ماه به همت موسسه اوج در ایوان شمس برگزار شد. در این مراسم تعدادی از خانوادههای شهدای هستهای و مدافع حرم از کارگردان متعهد سینمای ایران تجلیل کردند و آخرین ساخته حاتمیکیا با نام «بادیگارد» نیز به نمایش درآمد، آنگاه همسر شهید رضایینژاد با بغض به سخنرانی پرداخت و گفت: من بشدت تحت تأثیر فیلم قرار گرفتم. صحنههایی در فیلم وجود داشت که من و خانم شهریاری و دیگر خانواده شهدای هستهای آن را تجربه کردهایم و لحظه ترور بابک حمیدیان برای من بسیار سخت و تلخ بود زیرا صحنه ترور شهید رضایینژاد را برایم تداعی کرد. حس کردم در همان لحظه حضور دارم و دوست داشتم برای همسرم داریوش محافظ باشم. آقای حاتمیکیا حق مطلب را ادا کردید اگرچه شهدای هستهای هیچکدام محافظ نداشتند. وی افزود: تا اواسط فیلم حس میکردم شخصیت حاج حیدر ادامهدهنده حاج کاظم آژانس شیشهای است اما انتهای فیلم گونهای دیگر شد. حاج حیدر، حاج کاظمی بود که پروسه تکاملی خودش را طی کرد و در اوج خود به شهادت رسید. همینطور که ما با فیلم ارتباط برقرار کردیم مخاطب هم ارتباط خوبی برقرار خواهد کرد. علت تأثیرگذاری فیلم روی مخاطبش اعتقادی است که در همه کارهای آقای حاتمیکیا وجود داشته، بدون اعتقاد ممکن نبود اینگونه تأثیرگذار باشد. جایگاه شما عالی است، انشاءالله متعالیتر شود. در ادامه مراسم همسر شهید شهریاری طی سخنانی گفت: من در کنار دکتر شهریاری فعالیت میکردم و بخشهایی از صحنههای فیلم که آقای حمیدیان به دانشجویان تدریس میکردند را بیشتر توجه کردم به این واسطه که ببینم خطایی در ارائه اطلاعات رخ نداده باشد. نوستالژی خوبی بود. همسر شهید شهریاری در پایان گفت: به حضور زیبا و تفکر ارزنده حاتمیکیا در ایران افتخار میکنم و افتخار میکنم که اعتقادی ایرانی- اسلامی در سینمای کشورم فعال است. سپس نوبت به سردار بینشان رسید که این روزها با وجود نادیده گرفته شدن توسط داوران جشنواره فجر، نام و یادش بیشتر زنده میشود. حاتمیکیا طی سخنانی در این مراسم گفت: باید خیلی جانسخت باشم که بتوانم جلوی احساساتم را بگیرم. در این فضای معنوی و حضور شما قامتبلندان کشورم و افتخار میکنم و خوشحالم که شرایطی اینگونه فراهم کردند و فیلم دیده شد. قبل از اینکه تابلو را رونمایی کنیم تقاضا دارم نکتهای را بگویم. از خدا 54 سال عمر گرفتهام و سعی کردم با دلم نفس بکشم، با دلم زندگی کنم، آنچه احساس کردم درست است بگویم و خجالت نکشم. در این مسیر دشمنان زیادی برای خودم تراشیدم و دوستان زیادی پیدا کردم. روز گذشته این موقع کربلا بودم. از عزیزان میخواهم دعا کنید تا زمانی که هستم در خدمتتان باشم و زمانی که قرار است بروم در بستر نباشم. حاتمیکیا افزود: چند دقیقه پیش عزیزی به من گفت تشویق به جنگ نکنید و میخواهم بگویم اگر فیلمهای مرا ببینید متوجه میشوید این آثار من مشوق جنگ نیستند اما نمیتوانم به عزیزانی که در بحثهای علمی و هستهای و حتی مدافعان حرم فعال بودهاند بیتفاوت باشم. بادیگارد را به شهدای مدافع حرم تقدیم میکنم. تقدیم میکنم به ذرهای خاک پاک این بچهها و عزیزانشان. میدانم که در خلوتشان مرا دعا میکنند عاقبت به خیر شوم. وی در ادامه افزود: من در همه صحنههای بادیگارد زندگی کردم. فیلم بادیگارد را با این ایمان ساختم. من سعی کردم در این فیلم فرق بادیگارد و محافظ را تعریف کنم اما چه کنم که مسؤولان عالم فرهنگ و مردان سیاست بادیگارد هستند نه محافظ! این کارگردان اضافه کرد: وقتی میبینم در یک جشنواره که سکان یک جریان فرهنگی است اینگونه خود را بابت این اتفاقات و ضربه زدن به فیلم من پاسخگو نمیدانند و به جریان بچههایی که پشت سر من هستند هم ضربه وارد میکنند ناراحت میشوم. سالهاست به این میاندیشم که اگر قرار است جانم را هدیه کنم باید به کجا هدیه کنم؟ به کسانی که رفتارشان بادیگاردی است یا کسانی که با جان، فکر و اندیشهشان در مسیر محافظ بودن قدم برمیدارند و در حوزه فکر و علم عمل میکنند. در این مراسم همسر شهید علیمحمدی از یک تابلو رونمایی کرد و روحالامین، نقاش جوان تابلویی را که برای عرض ارادت به حضرت عباس کشیده بود به حاتمیکیا اهدا کرد، همچنین همسر شهید تهرانیمقدم هدیه مادران و همسران شهدا را به فیلمساز متعهد سینما تقدیم کرد.