احسان محمدحسنی، تهیه‌کننده «بادیگارد» پس از دریافت جایزه بهترین فیلم جشنواره سینمایی ققنوس با انتقاد از برخورد دولت با فیلمسازانی همچون حاتمی‌کیا نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور خواند که در آن آمده است: «سلام به برادران و خواهران خوبم!
1- حلاوت و شیرینی این هدیه را که از دستان برادران عزیزم و در این مراسم گرفتم و همچنین آن دستکش بافتنی و کلوچه شیرین محلی مادر شهید در جشنواره عمار را به مراتب گواراتر از صدها مرغ و سیمرغ می‌دانم. 2- و اما سخنی با آقای رئیس‌جمهور و رئیس شورایعالی انقلاب فرهنگی: آقای رئیس‌جمهور! بحث ما با شما دعوای کودکانه‌ای از جنس دادن مرغ و سیمرغ جشنواره فیلم فجر نیست. به مردم آدرس غلط ندهید. بحث بر سر این است که به‌زور می‌خواهید حقنه کنید که دوره انقلاب و تفکر انقلابی منقضی شده است و مردم آثار انقلابی نمی‌خواهند. «بادیگارد» امروز تبدیل به یک نماد شده، ممکن است بفرمایید که این مردمی که از آن نام می‌برید دقیقاً چه‌کسانی هستند؟ منظورتان از مردم جمعی محدود از جنتلمن‌های فستیوالچی هستند یا مردمی که در پیاده‌روی اربعین حسینی(ع) در جاده‌های آسمانی منتهی به کربلا حضور دارند یا کسانی که راهپیمایی 22 بهمن و حماسه طوفانی 9 دی را آفریدند هم از نگاه یاران شما مردمند؟! با این حساب بادیگارد را مردم در آغوش گرفتند، ببینید. آقای رئیس‌جمهور دیپلمات‌ها و بادیگاردهای فرهنگی شما تا کی می‌خواهند دیوار در حال فرو ریختن فرهنگ و هنر کشور را با جشنواره‌های پوشالی کاغذدیواری کنند؟ و تا کی می‌خواهند جسم بی‌جان و رو به احتضار فرهنگ این آب و خاک را با آمپول مسکن جشنواره‌های بزک‌شده و پوچ سرپا نگاه دارند؟ آقای رئیس‌جمهور، بیایید با هم روراست و منطقی باشیم. خانواده‌های عزیز شهدای مدافع حرم نیازی به اهدای سکه در افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فجر شما نداشتند. بفرمایید از حدود 70 فیلم تولید شده در سال جاری که فقط حدود 30 فیلم در جشنواره ارائه شده و خدا به خیر کند بقیه‌اش را که از چشم تیزبین رسانه‌ها و مردم پنهان کرده‌اند، سهم مدافعان حرم حتی یک فیلم نبوده؟ حتما باید داعش و حامیان بین‌المللی‌اش و حضرت کدخدا! برج میلاد و برج آزادی را در وسط تهران منفجر کنند تا به خودتان بیایید؟ متأسفم که مستند باید بگویم در دولت امید شما یأس‌آورترین و ناامیدکننده‌ترین آثار سینمایی تولید شده است و تولید این چند اثر انقلابی و ارزشی هم هیچ ربطی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شما ندارد! دلیل جایزه دادن به فیلم حاج احمد متوسلیان(ایستاده در غبار) هم برای ما روشن است: اولاً نمی‌توانستند کیفیت و قابلیت بالای فنی و تکنیکی این اثر را نادیده بگیرند. ثانیاً برای خالی نماندن ظاهر ویترین‌شان از یک اثر دفاع‌مقدسی پاک و ناب تجلیل کردند. ثالثاً شما یاد شهدا را می‌خواهید نه راه شهیدان را. بنابراین حاج احمد را در دوران جنگ
8 ساله دوست دارید، اما اگر همین حاج احمد به امروز بیاید و علمداری همچون حاج قاسم سلیمانی شود و بادیگارد نباشد، بلکه محافظ انقلابی این نظام الهی باشد، شما را عصبانی می‌کند و او را طرد می‌کنید. و اما جمله آخر: گیریم دیپلمات‌ها و بادیگاردهای فرهنگی شما ابراهیم ما را هم مثل سیدمرتضی آوینی سر بریدند،
-یادمان نرفته 6 ماه آخر عمر بابرکت آقا مرتضی را که آقای هاشمی به صدا‌وسیما ممنوع‌الورودش کرده بود- با لشکر لشکر علمدارهای تازه‌نفس و بااستعداد و با انگیزه آرمانی جبهه فرهنگی انقلاب که پشت سر آقا ابراهیم ایستاده‌اند چه می‌کنید؟ ضرر می‌کنید آقای رئیس! ضرر می‌کنید!»