پروژههای نیمهتمام اردبیل که برخی عمری به درازای چند دهه دارند سالهاست گرفتار وعدههای بیفرجام مسولان شدهاند. استان اردبیل نهتنها در طول سالهای اخیر نتوانسته به یک کارگاه بزرگ عمرانی جهت توسعه صنعتی خود تبدیل شود بلکه بیشتر زخمی از پروژههایی است که هر یک در جای جای این استان منتظر دستور و تصمیمات برای تکمیل است. هرکدام از این پروژهها زمانی که فکر اولیه آن به ذهن یک مدیر یا نماینده رسید بهعنوان جهش قابلتوجه در توسعه استان قلمداد شده است. به طوری که زمانی که مسؤولان وقت موضوع پتروشیمی اردبیل را طرح کردند یا آن زمان که اخبار اولیه راهآهن اردبیل منتشر شد یا زمانی که استخراج نفت از مغان به شهروندان اطلاعرسانی شد قرار بود هرکدام به حدی تأثیرگذار عمل کند که استان اردبیل از قبل اجرای این پروژهها زیر و رو شود. برخی از این پروژهها بهواقع میتوانست در ابعاد کلان تأثیرگذار باشد و حداقل قالب تکقطبی بودن اردبیل در کشاورزی را بشکند و زمینه ورود صنایع متناسب با اقلیم را در این استان فراهم کند. یکی از دلایل عمدهای که در نیمهتمام ماندن پروژهها عنوان میشود کمبود اعتبار است. موضوعی که به حدی رنگباخته، این بار از سوی همان مسؤولانی که قبلاً پول را بهانه کار قرار داده بودند رد میشود و به موضوع دیگری به نام ضعف مدیریت گره میخورد. راهآهن اردبیل از جمله پروژههایی است که شاید بتوان گفت بیشترین محل اختلافنظر در بین نمایندگان و مسؤولان بوده است. نماینده مردم اردبیل، نیر، نمین و سرعین در مجلس شورای اسلامی معتقد است نمایندگان اردبیل همه عزم خود و ظرفیتهای قانونی را برای تکمیل راهآهن به کار بستهاند و متأسفانه از سوی بخش دولتی عزم جدی در تکمیل راهآهن اردبیل مشاهده نمیشود. پتروشیمی اردبیل نیز گرفتاری مشابهی دارد و نزدیک به ۱۰ سال از کلنگزنی آن سپری شده و تا همین چند ماه پیش استاندار اردبیل تأکید داشت که حتی درباره آن ابراز نظر نخواهد کرد. این اظهارات زمانی قابلتوجه است که استاندار اردبیل نیز مسیر جدید دیگری ترسیم میکند. وی اخیراً بعد از سیل سوالات بیپاسخ خبرنگاران درباره پتروشیمی گفت: پتروشیمی نیز با مشکل سرمایهگذار روبهرو است، در این راستا نیز مذاکراتی برای جذب سرمایهگذار صورت گرفته که امیدواریم منتج به نتیجه شود. خدابخش در حالی از احتمال ورود سرمایهگذار ترکیهای برای طرح ملی پتروشیمی اردبیل خبر داد که چنین ایدهای از سوی نمایندگان مطرح نشده است. وی پتروشیمی اراک را سرمایهگذار و مالک اصلی این طرح عنوان کرد و بیان داشت: با وجود اینکه از ابتدا قرار بود در این طرح کود و اوره تولید شود اما هماکنون سرمایهگذار تمایلی برای تولید این محصولات ندارد بنابراین با جلسات متعدد نوع تولید آن تغییر یافت. دیگر پروژه نیمهتمام اردبیل 2 بیمارستان تروما در اردبیل و پارسآباد در شهرستان پارسآباد است که زمانی که کلنگزنی شد اهمیت آن از سوی مسؤولان علوم پزشکی اینطور عنوان شد که ما با کمبود تخت و امکانات درمانی مواجهیم، پس لازم است بیمارستان بسازیم. بیمارستان تروما که مصوبه سفر دولت قبلی در سال ۱۳۸۵ بود در طول این سالها محل اختلافنظر راهوشهرسازی و علوم پزشکی استان بوده و با وجود اینکه اوایل سال جاری حتی نیروهای خود را نیز استخدام و ۲۴۱ نفر را امیدوار به شغل کرد هنوز که هنوز است در کنار بیمارستان امام خمینی نیمهتمام مانده است. این در حالی است که از یکسو علوم پزشکی اذعان کرده اعتبار لازم برای ساخت و تجهیز بیمارستان را لحاظ کرده و راهوشهرسازی اذعان کرده به اعتبار بیشتری نیاز دارد. از اوایل سال جاری بود که موضوع کمبود آب شرب، طرح انتقال حقابه قزلاوزن به اردبیل را مطرح کرد. در همه ماههای سال جاری مدیران دستگاههای اجرایی و نمایندگان با آشفتگی قابلتوجه این موضوع را پیش بردهاند و گاهی مسؤولی باهدف تأمین آب شرب و در ادامه با هدف تأمین آب کشاورزی از این حقابه اظهارنظر کرده است، به طوری که مدیرعامل آب منطقهای استان که بارها بر تأمین آب شرب از حقابه تأکید کرده است، در یکی از اظهارات خود بیان داشته در صورتی که سهم استان از قزلاوزن مشخص نشود در آینده نزدیک شاهد تعطیلی بخش قابلتوجهی از کشاورزی در دشت اردبیل خواهیم بود. کارشناسان زیستمحیطی تأکید دارند که به جای تلاش برای اجرای طرح انتقال حوزه به حوزه که محل اختلاف نمایندگان شده است، بهتر بود نمایندگان از دستگاههای اجرایی بخواهند شیوههای منطقی مدیریت آب در دشت اردبیل را که به بحران کمآبی رسیده اجرا کنند. در کنار تمام زیرساختهای طرح شده یکی از پروژههایی که به فرجام نرسید طرح منطقه آزاد تجاری اردبیل بود.